Torn

Chapter 9 Bamboo

#TornBamboo

"You can't go out when your seatbelt's still on trix."         Malambing niyang sabi habang tinatanggal ang seatbelt ko. Agad akong napadilat. Shocks. Oo nga. Sa sobrang taranta kong tanggalin ang seatbelt, nauntog pa ang noo ko sa noo ni niya.                  "ouch! Sorry" pagpapaumanhin ko habang tuloy-tuloy sa paglabas nang sasakyan.

Paglingon ko,nakita kong tawang-tawa pa si mark sa driver's seat. Bwesit siya. Nauntog na nga tumatawa pa. Di naman sana talaga ako mauuntog kong di masyadong malapit ang mukha niya. Kahit crush ko siya naiinis pa rin ako sa kanya. Tumalikod na ako at mabilis na ngalakad.

"Hey! Where are you going?"    He pulled me by my arm slowly. Di ako lumingon sa kanya. Di ako makapagsalita sa kahihiyan ko kanina. Akala ko pa naman magaganap na ang first kiss ko. Ang assumera ko nakakahiya talaga.

Di ko namalayan nasa harapan ko na pala si Mark. Nakatitig siya sa mga mata ko. Di man lang ako makatingin nang diretso.    "Trix. What's wrong?"       Tanong niya while holding up my chin para tumingin ako sa kanya.

"N-nothing. Saan ba tayo pupunta?"   I changed the topic para di na ako masyadong mahiya. Pulang-pula na nga ang mukha ko eh.

"There."      He pointed the opposite side. Hala. Wala na. sobrang nahihiya na talaga ako. Ang bilis ko pa namang naglakad ang layo-layo na nang inabot ko yun pala dun sa ibang diresyon kami pupunta. Ang dami pa namang tao sa paligid di ko alam kong anong meron kaya napatungo nalang ako.

"Sorry."                                 I apologized. Nahiya lang talaga ako kanina kaya ganon.

"Nah. It's okay. Sorry din.Let's go?"          He extended his hand. I doubt if tatanggapin ko ba ang kamay niya. Di ako nakagalaw.

"C'mon. Don't be shy."      He tried to convince me. Naiilang na kasi ako. Kanina nag –assume ako na baka yun na ang first kiss ko, yun pala nang dahil lang sa seatbelt. Wala naman sigurong masama if I am going to accept his offer.

Slowly, I reach for his hand. He stiffened with my action. Baka di niya inaasahan na tatanggapin ko ang kamay niya.     "What's wrong?"     I asked as he acted like a statue in front of me. He didn't respond.     "I thought..."        binawi ko na kamay ko. Akala ko he wanted me to accept it. Ewan ko sa kanya, di ko siya maintindihan.

He flicked nang mataohan siya sa pagbitaw ko.     "s-sorry trix. Nagulat lang ako."       He said then looked down to his hands that I wrapped with my own a while ago.     "I just don't think that you'll accept it."    He defensively said.

"Ayaw mo?"      I asked. Para alam ko na ang gagawin ko next time.

"No!"       Napasimangot ako dun ayaw niya pala talaga.      "Uh what I mean is that, okay lang. Matagal ko na rin namang gustong hawakan ang kamay mo. I just don't have a chance."       Halos pabulong na niyang sinabi ang last part nang sinasabi niya which pushed me to ask again.

"Come again?"                    I told him with my creased brow.