My Dying Lady

Simula

Pumasok ako sa malaking building sa harap ko.

May malaking B E. ang nakaukit sa front desk ang bumungad sa akin. Nag-good morning sila, nag-nod naman ako at dumiretso sa elevator.

Yung elevator na walang sumasakay. Pinindot ko ang letter P.

____

"Ma'am, do you have an appointment?" harang sa akin ng isang babaeng may suot-suot na office attire. Balak ko sanang katukin ang pinto ng nag-iisang pintong bumungad sa akin paglabas ko ng elevator.

"Kailangan ba ng appointment? Doctor ba yang Blake na iyan?" asar kong tanong.

"Ma'am, that's the policy of Mr. Anoroids, you cannot see him, if you do not have an appointment." sagot naman niya.

Naasar naman daw ako.

"Tawagin mo siya. " sabi ko.

"P-po? " gumuhit pa ang pagkabigla sa colorbook niyang pagmumukha.

"Tawagin mo siya sabi. "

"Bakit po? Wala namn po kayong appointment e. " sagot na naman niya.

"Puro ka appointment! Appointment! Tawagin mo nga siya e, gagawa ako ng appointment. "

______

Blake

"Sir, excuse me po. I'm sorry to disturb you, but we have a problem outside your office." sabi sa akin ni Henry na aking work assistant.

I called the line of my secretary.

"Hello, Sir."

"What's the matter?" tanong ko.

"I'm sorry, Sir. May babae po kasi rito sa labas ng office ninyo. Gusto raw po niya kayo makausap."

"Does she has an appointment?"

"None, Sir. "

"Then, tell her to leave."

"Sir, kung di ka raw niya makakausap, dahil wala siyang appointment, kakausapin ka raw po niya, para magpa-appointment."

I smirk, because of amusement.

"Sabihin mo sa Blake na iyan, kailangan ko lang siya makausap, bakit ba parang napakaimportante niyang tao?? Dinaig niya pa ang Presidente a." narinig ko sa background sa kabilang linya.

"Did you called the security?"

"Yes, Sir."

"Then, what's the matter. Hindi ba dapat ay settled na ang gulo?"

"Sir, injured na po ang lahat ng S. Team."

"What?!" napatayo ako sa sobrang pagkabigla.

Damn, what the hell this woman wants?

"Alright. Just tell her to calm down, and tell her to wait. I'll meet her."

Whoo~ I fixed myself first before I decided to go out.
_____

"Sir!" Tumingin ako sa secretary ko at malapit ng tumulo ang mga luha niya.

I look around. I massage my forehead, because of the mess I'm seeing right now.

Limang lalaki na bahagi ng Security Team ang nakahiga sa sahig at kapwa may iniinda. May isang babaeng nagbubunganga sa kanilang lahat.

Hindi ako makita ang mukha niya kaya hindi ako sigurado kung isa ba siya sa mga babaeng pinipilit ang sarili aa akin.

"Ang lakas ng loob niyong mangaladkad, di niyo na ako ginalang! Babae ako! Akala niyo di ko kayo kaya?? Hah! Kayang-kaya ko kayo, mga Tukmol!"

"Excuse me. What the hell are you doing?" awat ko sa pagbubunganga niya.

"Eh kung pasabugin ko kaya yang muk- di niya naituloy ang sasabihin, dahil sa kanyang paglingon ay nakita niya ako.

Teka...

"IKAW?!" sabay naming naibulalas.

"Yes, I am." sabi niya nang makabawi. "The one and only Xyrel Yvette Zoleste."

"Why are you here?" takang-tanong ko sa kanya. "Well, if you're here to thank me, hindi ba't ang unique naman ng style mo magpasalamat at nambubulahaw ka ng opisina ng may opisina?"

Nagulat siya sandali at parang nag-isip. Pero agad rin naman siyang nakabawi at ngumiti ng nakakaloko.

Napailing na lang ako. Mukha yatang may psychosis ang taong ito.

"Hindi ako nandito para magpasalamat sa iyo, nandito ako para maningil ng utang."