kahvaltı

52 6 1
                                    

Yine abim yüzünden ayrıldıgımız için okulumu bıraktım. Şimdi yeni okuluma gitmek için sabah saat 8de kalktım, erken kalkmayı sevmem ama inede kalmak zorundayım. Neyse üzerimi giyindim ve yemek için aşagı indim.

Benim indigimde kahvaltı sofrası hazırdı annem,babam ve abim aaaa abim yoktu acaba uyuyamı kaldı. Merdivenlerden aşagıya inip sandelyeme otururken sordum.

"Abim nerede yoksa yine uyuyamı kaldı" cevap veren babam oldu
"Hyr Derin abin dün gece eve biraz geç geldi arkadaşlarıyla takıldıkları bara silahlı bir saldırı olmuş abin ve arkadaşları cam kenarında olduklarından yaralanmışlar ama ciddibişeyleri yok, sadece bu gün okula gelemiycek tamammı" Çokşaşırmıştım eminim azımda şimdi beş karış açık aval aval babama bakıyorum bunlar aklıma gelince sarsıldım ve konuşmaya başladım
"Baba bu saldırıyı kim yapmış amaçları neymiş niye böyle boş boş oturuyosunuz?" Babam hiç istifini bozmadan konuştu "kızım biz hallettik hem kimseye bişey oldugu yok tamammı şimdi otur ve yemegini ye." Ben hala ayaktamıydım oysaki oturdum diye hatırlıyorum şimdibunumyu düşünüceksin Derin . Babama baktım, hadi otur der, gibi baktı. Bende başımı sallayıp oturdum.

Bu gün annem çok sesiz gözüküyüdü. Çünkü genelde böyle bişey olsa asla duramaz ne yapar eder adamları öldürürdü, sordum"anne bişeymi var niye böyle oturuyosun"anlaşılan dalmıştı çünkü sarsıldı sonra cevap verdi. "Yok bişey tatlım sadece..."dedi ve sustu. Babam hemen atıldı "sadece abine üzülüyor". Dedi ve sustu daha sonra devam etti "Degilmi???" Soran bakışları vardı annemde başını salladı. Bişeyler vardı ama neydi. Bunu daha sonra düşünücem.

Kahvaltıdan kalktım ve "Ben abimin odasına çıkıyorum" Dedim. Onlarda onaylar gibi başlarını salladılar. Yükarıya çıkmak için mer divenlere yönedim. Birkaç merdiven çıktıktan sonra, aklıma abim takıldı, o kalayca yara alacak biri degildi. Sonra birden kendimi yere düşerken buldum ama düşmedim, tökezlemiş
tim sadece,annem, babam ve evimizin kısa boylu hizmetcisi bana baktı, sonra annemler yemeklerine şirin hizmetcimizse aslında şirini şirin oldugu için söylemedim şirindi ama , gelçek adı da şirin bu yüzden karışıyo sürekli ama konumuz bu degildi. Merdivenleri çıktım ve uzun kolidorda ilerledim sağ tarftan 2. Odaya girdim burası onun odasıydı yani abimin. Burası birazcık kasvetli, odanın duvarları koyu lacivertti. Dolabı,yatagı,komidini ve kitaplıgı sıyahtı. Kitaplıgının her tarafı kitaplarla doluydu sadece bir kat dışında,orda aldıgı 50 ödülden sadece en degerli 5 şi vardı yanında aile fotografımız, komidininde ise bir lamba yanında okudugu bir kitap,bir günlük ,günlük olurda kalem olmazmı birtanede kalem duruyordu.

Yüzüne bakmadıgımı ama babin beni dikkatlice süzdügünü farkettim.
"Öyle kapıdamı dikileceksin derin, gir hadi içeriye ve kapıyı kapat sana bişey anlatmam, gerek kimseninde düymasını istemiyorum"Acaba ne anlatacaktı çok merak etmiştim , merakımdan kurtulmak için onaylar biçim de başımı salladım ve kapıyı kapatıp içeri girdim. Ve abimin yanınana oturdum. "Abi noldu?" Abim biraz daha susarsa heralde patlıycak
tım diretmete devam ettim bu konuda baya başarılıyımdır."Abicim anlatıcakmısın yoksa gidiyimmi" bunları gülerek söylemiştim. Oda hafif tebessüm etti. Ve azını araladı, konuşmaya başladı. "Güzelim sana bunu anlatmak biraz zor ama anlatmak zorundayım yine her zamanki gibi bu işler bana kaldı. Ama yıkılmak. Küsme, aglamak yok tamammı??"Acaba ne anlatacaktı bana açıkcası çok merak etmiştim.
"Tamam abi ama anlat artık patlıycam" Abim beni böyle görünce birazcık üzüldügü belliydi ama çaktırmamya çalışıyordu bu çok açıktı ve konuştu hele şükür. " Bak Derin bana saldıran adamlar seninle ilgili bir olay aslında bana saldıran kişilerin başlarında Kadir Bozgun var"Kadir Bozgunmü? Aman tarnım o ailemizin baş düşmanıdır, kendisi kadar tehlikelide bir oglu vardır. "Abi ne demek istiyosun benimle ne derleri var lütfen anlat." Abim biraz toaf baktı devam etti. "Bir oglu var biliyorsun çınar seni...."durdu. "Abi beni ne anlat artık şunu." devametti.
"Seni onunla yani çınarla evlendirmek istiyorlarmış." Şok olmuştum, nasıl yani ya nasıl evlendirmek ne demek, o caniylemi hayatta olmaz. Çocuk gerizekalının teki. " Abi ne diyosun sen ya şaka yapıyosunuz demi şaka yani başka bişey olamaz demi abi konuş sana abi konuş yaaa kunuş lütfen." Abim öyle bir bakmıştıkisanki dünyanın sonu yaklaşmış gibi baktı daha sonra yattıgı yerden dogruldu. Bana sarılmak için yaklaştı,aniden kalktım abim yalvarırcasına baktı daha önce onu hiç öyle görmemiştim. Kalkınca konuştu "Derin sakin ol kadarda kötü degil ."Saf saf abime baktım konuştum "Basıl kötü degil ya çocuk özürlü bilmiyormusun ve piskopat abi yapmayın bunuabi nolur??"

Yere düşmüştüm o sırada kapı açıldı gelenler annemle, babamdı bunu onlara bakmadanda anlayabiliyordum. Çünkü evde başka kim se yoktu şirin hizmetçimiz dışında ,biri gelseydi zil sesi gelirdi ben bunları düşünürken annem yanıma geldi dizlerinin üzerine çöktü ve bana sarılmak üzere yönekdi . Bende direk kalktım ve koşarak odadan çıktım. Kapıda şirini gördüm ."Derin hanım nereye "Diye sordu ama ben cevap vermedim

        Şimdi nereye gidecektim bilmiyordum ama iyi şeyler olcagını sanmam. Hava açıktı zatende kışa daha çok vardı. Boş yolda ilerledim arada bi yanımdan arabalar geçiyordu.

    Bu bölüm bölümde herşey degişiyor Derinin hayatında okudugunuz için teşekkürler bide mültimedyada derin var❤❤❤

Körfez Lisesi Ve MafyalarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin