Hayatın Gerçekleri

********

Bugün bir cenazedeydik!
Hem de Nalan Teyze'nin cenazesinde. Bunun olacağını hiç düşünmezdim. Kim bilebilirdi ki? Bi anda hasta oldu ve öldü. Bunu söylemek insana çok acı veren birşey. Sanki annem ölmüş gibi. Merve ile aramızda biraz kötü şeyler oldu ama annesi ile aramızdaki bağı hiç etkilemedi. Annesini çok severdim. Bana sanki büyüklerim hiç ölmeyecek gibi gelirdi. Saçma bir şey gibi gelirdi. Ama artık böyle düşünmüyorum. Herkes bir gün ölür. Bunu anladım. Nalan Teyze öyle iyi bir insandı ki. Diyorum ya annem gibi severdim onu. Merve çok üzüldü, yıprandı. Babası çok solgundu. Hemen bir şey dense kırılıp yere düşecek gibiydi. Babam çok gelmek istedi ama gelemedi. Hep işi yüzünden babam ne çok şey kaçırdı bu hayatta.
Merve'ye çok üzülüyorum. Ne de olsa herkese üzülüyorum böyle durumlarda. Keşke Nalan teyze'ye bişey olmasaydı. Herkes onu -eminim- çok özleyecek.
Ve müthiş bir haber:
Artık Merveler hep Amerika'da kalacaklar. Şaşıranlar?
Ben hiç şaşırmadım.
Artık Merve için hayat devam eder mi bilmiyorum. Biraz da üzülüyorum.
Sevmediğin arkadaşlar, annesizlik.
Aileleri bölündü. Bilmiyorum. Sanki hiç bir şey hissetmiyorum. Çok garip. Neyse annemle konuştum ve annemde Merve'nin babası ile konuştu ve Merve galiba bizde kalıcak. Ama belli değil. Babasını da anlıyorum. Önce eşini kaybetti. Şimdide kızını kaybetmek istemiyor.
Bakalım ilerde ne olacak...