Ashley P.O.V
While nandito ako sa gate tingin palang sa labas bonggang boangga talaga if I know first day ng intrams kaya bonngahan ang dating haha marami kayang sponsor ang schools namin may night pangang programs ang aming intrams tapos ininvite ng school moderators some hollywood artist or local artist. Pumunta muna ako sa cafeteria alam naman nila pag intrams no class so students is free. Pag pasok ko sa cafeteria there a lot students busy by their business some of them are talking about their crushes ang iba naman ay busy sa kaka make up sa kanilang mala dyosang mukha at ang iba naman ay natutulog lang kundi kaya nag papa aircone lang.
Pumunta muna ako sa mga foods kasi naguguom na talga ako di kasi nakapag almusal. Pagkatapos kong bayaran ay pumunta ako sa aking place that where my things left pero hinde panga ako naka upo isang guy ay parang na magnet ang aking mata sa kanya. But he left after he speak to his team mates.
"Baka hinde siya yun, namamalikmata kalang" Mind says
Hinde ko nalang pinansin yung nakita ko alam ko naman there is free time ngayun baka sakaling makita ko siya ay kakausapin ko yung taong yun. Mas mabuti nga yun because I have so many questions na ibabato ko sakanya sana man lang masagot nya yun.
"Hoy! Ashhy, bat ka mag isa diyan?" bigla biglang lalaki sumusulpot
Uh! Who you? Are you talking to me? I asked
"Grabe Ashhy di mo na ako kilala naman dude! haha I will give you time to para makilala mo ko isip muna dude"
Actually nag iisip nga ako, uhmm ka team mates ni Frankie? right
" Yan naman pala eh! By the way baka gusto mo manuod ng laro namin? Nandun babes mo haha.
Sige, I'll try see you there bye!
Pagkatapos kong kumain ay nag umpisa na akong pumunta sa court para manunuod ng basketball baka kasi nag simula na. E che cheer ko pa naman yung si Frank kahit di nayun nagparamdam sakin. While papunta ako grabe wala panga ako nakapasok sa court tili-an dito, tili-an doon. If I know magagaling ang maglalaro ngayun kaya madami ang nanunuod. Makapasok na nga.
"Let's Welcome the first 5 blah blah blah , The second first 5 also in the next court blah blah blah blah" MC said
"NUBAYAN! ang ENET pa naman dito hinde pa ba lumalabas ang mga players, ang tagal naman" Someone said from my back.
Actually kanina pa ako tawang tawa pero hinde ko pinapahalata grabe kung makapag salita si Ateng slang naman masyado eh haha, nakikisama nalang lang po ako. Kailan pa kaya to mag sisimula, oo totoo naman eh hinde pa nagpapakita mga players MC lang ang nakikita namin.
AFTER 56715431441243 YEARS
Salamat naman at unti unting lumalabas ang mga players at take note they so HOT pinagnanasahan ng mga mata ko haha. Sila Frankie ang una lumabas tas yung kalaban nila Frankie. Ang HOT ng Frankiebabe ko OMYGASS!.
"First Quarter palang ang Enet na ng laban GO FRANKIEVEVEY!" Girl 1
Sarap talga sabunutan ng mga babae sa likod ko kanina pa to sila nung kanina tinatawanan kulang sila pero ngayun Urggh sasabunutan ko na talga ito pero my mind says " Dapat ba?". I just silently see there games. A minute pass referee whistle na ang kalaban kasi nila Frankie ay na i-injure so someone is to substitute so meaning may isang palyer ang mag su-sub. Hinde ko nakita ang player na suma sub dahil may phone vibrate kaya npayuko ako para kunin at tignan kung sino ang tumatawag pero pag katapos ko tingnan ang phone ko na shock talga ako dahil Frankie and Steven ay nag tutulakan para kunin yung ball. Ngayun ko pa lamang nakilala talaga si Steven pala ay naglalaro ng basketball kala ko di siya marunong.
Nanalo pa rin ang team nila Frankie. Pero natutuwa ako kay Steven kahit talo pa rin sila he do his best. Pagkatapos ng laro hinanap ko kaagad si Frankie para maka usap when I see him I stop because there are many people na gusto mag papicture sakanya magpa autograph kaya naman hinintay ko na kami lang dalawa.
Frank, pwede ba kita maka usap?
"Oo, naman but wait may gagawin lang ako atsaka kakain lang ako."
"Frank I don't need your f*cking reason! Stop this bullshit please! Ano ba talaga ako sayu? Sa dinami dami ng babae bat ako pa talga ang nilalaruan mo. Di mo ba alam nung isang araw how many hours kitang hinintay sa ating meeting place pero P*ta naman nilalamok, nilalangaw na nga ako pero wala ka parin. Di naman yan big deal sa akin ang nilalamok ako ah! Ang big deal sa akin ay bat kaba hinde na nagpaparamdam sa akin ano ba talga ako sayu?.I understand you're BUSY but fuck.
Di ko napigilan tumutulo na ang mga luha ko nag uunahan.
"Ashley sorrry, but seriously stop muna natin tong relationship natin para kasing ano a-no na - - -"
Hinde ko pinatuloy si Frank sa kanyang sasabihin kasi alam ko naman ang kasunod nun. "So meaning ayaw muna ako? ah nilalaruan mulang pala ako, shyt naman Frank" di ko na talaga napigilan at umagos na ang mga luha ko para sa taong wlanghiya na nandito sa harapan ko.
Agad ako niyakap ni Frankie pero hinde ko siya hinayaan na yumakap siya sa akin. Bigla ko siyang tinuluak. " WALANGHIYA KA! MAY PAYAKAP YAKAP KA PA. FINE, SO LET'S BREAK KALA MO HINDE AKO MABUBUHAY KUNG WALA KA" I said to him while shouting tas agos pa ng agos ang mga piste kong luha.
" Ashley naman hinde mo kasi ako naiintindihan, ganito kasi yun" Frankie
WAG NA!!!, AYAW KO NAMAN PAKINGGAN ANG MGA WALANGHIYA MONG EXPLANATION, YOU'RE FREE SO WALA KA NG ABALA SA BUHAY MO.
"Hinde ka naman abala sa buhay ko Ash"
SHUT UP!!! I said and walk out from those scences pero bigla hinila ni Frankie ang kamay ko at,
" Thanks for being all the things I had to say goodbye. Bye Ashley hope you will be happy, Ashley please bigyan mo ng chance yung mga taong nandyan sayo." Frankie
Eh pambihira! naman Frank wag naman please. Frank please wag mahal na mahal kita, di ko kaya Frank. I said while crying and pleading
"I'm sorry but i have to let you go. Enjoy your life no matter how hard it may seem, when life gives you a thosand reason to cry, show the world you have a million reasons to smile." Frankie said and he hug me for the last time and walk out.
Tulala ako habang papunta sa aming bahay. Then my mind says " This is the worst day ever."
BINABASA MO ANG
We change because of Pain
Roman pour AdolescentsNo one can change a person, but someone can be a person's reason to change. Yesterday is gone.Tomorrow has not yet come. We have only today. Let us begin. Sometimes you have to forget whats gone. Appreciate what still remains. And look forward to wh...