"Eğer yapbozu bitirmem gerekiyorsa eksik parçamın olmaması gerek Jennie, sen gidersen sürekli yarım olacağım, sonsuza kadar."
[Kim Jennie & Park Jimin One Shots]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
YAPBOZ AŞK
💫
"Sence söylemeli miyim?" diye sordum on sekizinci defa.
Gecenin bir buçuğuydu, yarının Pazartesi olmasını ve mevsimin sonbahar olmasını umursamadan Busan'ın ayazında balkondaki sandalyelerden birine çökmüş aramızda kilometrelerce yol olan Rosie ile konuşuyordum.
"Bence söylemelisin Jennie. Sonuçta başına gelecek en kötü şey reddedilmek olur."
Yanaklarımı şişirip derin bir nefes verdim. "Kulağa yeterince kötü geliyor."
"Hey!" diye başladı esneyerek. "Peki ya o da seni seviyorsa? Bu sizi bekleyen güzel günlerinizden çalıyorsunuz anlamına gelir, özellikle zaman bu kadar değerliyken."
Soğuk rüzgar ensemdeki tüylerin diken diken olmasını sağlayacak bir biçimde esince odama girip yatağa oturdum.
"Bilmiyorum Ros, işin ucunda rezil olmak var." Rosie'nin gözlerini devirdiğini az çok tahmin edebiliyordum.
"Bunu geçen yaz Busan'ın en kalabalık caddesindeki asfaltlara portremi çizen kız mı söylüyor?" Kıkırdadım.
"O sayılmaz Rosie o caddede benden başka 5 kişi daha aynı şeyi yapıyordu."
"Hadi ama Jennie daha dün gece konuştuğumuzda onun da seni sevdiğine emin olduğunu anlatıyordun." Kendimi sırtüstü yatağa attım.
"Çünkü Jimin ve arkadaşları basketbol oynarken ben içeri girdiğimde tribündeki arkadaşı Jimin'e seslenmişti ve 2 tenefüs sonra Jimin ve arkadaşları koridordaki kaloriferde dururken sivilceli arkadaşıyla Jimin aniden kavga etmeye başladı. Tam Jimin onu şakacıktan iterken apaçi görünümlü arkadaşı benim merdivenden çıktığımı görüp; 'Kız geliyor' demişti. Ama sonra fark ettim ki o gün yanımızda bir sürü insan vardı. O kız ben değilim Rosie. Okulda bir sürü güzel kız varken bana bakması ne kadar saçma geliyorsa bu tür soyut şeylere güvenip ona hislerimi anlatmam o kadar saçma olur."
Kendimi çok çaresiz hissediyordum.
"Sakin ol Jennie, orada saat kaç bilmiyorum ama burada saat 3'e geliyor. Uyumazsam yarın ki biyoloji sınavımda uyuyakalır Bay Parker'dan yalvararak alacağım E eksiye razı olurum."
Derin bir nefes verdim. "Özür dilerim sadece konuşmaya ihtiyacım var, o tam 1 haftadır okula gelmiyor ve ben hem aşk acısı hem de yokluğuyla acı çekip uyuyamıyorum." Gözlerimi ovuşturup uzun kahverengi saçlarımı hapsettiğim tokayı çözdüm.
"Üzülme Jen yarın ilk iş seni arayacağım ve bütün gün Jimin'in davranışlarını analiz edeceğiz. Seni seviyorum." Gülümsedim.
"Ben de seni Rosie. Yarın için iyi şanslar." Ve telefonu kapattım. Banyoya doğru yavaş adımlarla yürüyüp kapıyı kilitledim. Saçlarımı yavaşça tarayıp ördükten sonra banyodan çıkıp odama girdim. Yorganın altına büzülürken dün gece uyuya kaldığım için yarım kalan Jimin'li hayallerimin devamını düşlemeye başladım.
