I Hate You, You Love Me

6

Ik stap uit de taxi. Ik zie het gebouw, ik kijk op mijn horloge. 10:00, het duurt 3 minuten om naar de aula te stappen. Ik begin te lopen. Ik kan niet te laat komen, echt niet. Het is mijn eerste les te laat komen is onacceptabel. Mijn benen lijken te lopen zonder dat mijn bovenlichaam kan volgen. En op dat moment voel ik een immense pijn

.'Aaaaah... mijn hoofd.' Ik kan mijn ogen niet open doen.

'Gaat het, het spijt me zo erg. Ik lette niet op en... Em? OMG Em het spijt me. Laat me je helpen.' Wat wie is tegen me aan het praten. Waarom herken ik zijn stem niet.

'Wie...wie ben je?' Ik ben in de war, en heb mijn ogen nog steeds gesloten.

'Ooh juist je weet niet wie ik ben. Het is Alexander van het strandfeest.'

'Ooh het spijt me zo dat...' ik open mijn ogen en kijk in zijn hemels blauwe ogen. Ik lijk in ze te verdrinken. Hij steekt zijn hand uit om me overeind te helpen. Ik pak zijn hand, ze zijn zacht en passen pressies in die van mijn. Ik merk dat ik nog steeds in zijn ogen ben aan het staren en wend mijn blik snel af.

'Dankje, wat heb jij zachte handen... uh ik bedoel... uh laat maar.' Man moest je dat nu echt luid op zeggen Em.

'Hmmm... bedankt gok ik? Maar hmm... welke les heb je nu?' Hij kijkt me lief aan. Ik moet er over nadenk en besef dat ik het zelf niet weet, ik weet alleen mijn aula vanbuiten. Ik moet met mezelf lachen, ik had het niet eens door totdat Alex weer begon te praten.

'Waarom grijns je, is het zo en grappige vraag?' hij zegt het op de zelfde uitdagende en flirtende manier als ik altijd doe.

'Nee hoor ik lach alleen met mezelf, ik weet namelijk niet welke les ik heb alleen in welke aula. Dit is echt typisch iets voor mij.' Ik kijk hem op de zelfde flirterige manaar aan als hij mij aan kijkt.

'En welke aula zou dat dan mogen zijn?' hij zet een stap dichter bij en leunt naar voor, hij is groter dan mij.

'Aula 4B, dat is zo een 3minuten stappen en ik ben echt al laat dus ik moet echt door. En nog is bedankt om me omvergelopen hé.' Ik knipoog bij het laatste en loop naar de aula.

Tot mijn opluchting zie ik nog net een groepje meisjes naar binnen stappen. ik trek een sprintje en ben net op tijd. Het blijk dus dat mijn eerste les van het jaar First Year Experience is. Onze professor komt binnen en draagt ons meteen op onze boeken erbij te nemen.

'Wat een zuur pruim.' zeg ik fluisterend hopend dat niemand het zou horen, tevergeefs.

'Ja hé die man stel zich niet eens voor. zo onbeschoft.' ik kijk naar het meisje naast me ze is zo mooi met haar zwarte lokken tot aan haar rug. Ik besluit iets te doen wat ik normaal gezien veel te bang voor ben. Ik steek mijn hand op.

'Ja....'

'Emiliana ' vul ik zijn zin aan, het valt me op dat nu alle hoofden naar mij zijn gericht. Ik begin te twijfelen maar zet nog door.

'Ik wou vragen wat u naam is meneer.'

'Mijn naam is...' hij word onderbroken door het gepiep van een opengaande deur iedereen kijk geïnteresseerd naar de deur. Er komt een jongen binnen ik kan niet goed zien wie het is. hij geeft een briefje aan de professor en begint naar boven te lopen. Ik wordt met elke stap nieuwsgieriger. De professor begint weer te praten en ik vergeet effen dat er een onbekende naar boven aan het stappen is. Ik denk er pas weer aan waneer deze jongen naast me komt zitten en kijk wie het is.

'Hey ik heb dus blijkbaar ook deze les' fluistert hij in mijn oor.

'Alex, studeer jij ook Pre-Law?' zo is ons gesprek begonnen we hebben de hele les liggen fluisteren zonder dat iemand het door had.

Alex en ik lopen het gebouw uit nog steeds volop in gesprek wanneer we plots allebei stil staan. Ik weet niet waarom hij stil staat maar ik weet maar al te goed waarom ik geen stap meer zet.

...............................................................

hey iedereen heel erg bedankt om te lezen.

Geef altijd maar suggesties over wat je wilt dat er gaat gebeuren.

Like en comment

love you all <3