Falling for my besfriend

Chapter 13

Mina P.O.V

Nung hapon na umuwi ako agad kasi tumawag ang mommy ko na dumating na ang lola ko galing america. Kailangan ko DAW umuwi agad kasi daw miss na ko ng lola ko. Eeeeww. Jusko hinding hindi yon mangyayari. Mag papakain talaga ako sa subdivision namin pag nangyari yon-_-. Lagi kasing si Aritz ang kinakampihan. Sya na lagi ang tama. Ako na lagi ang mali. Sya na ang mabait. Ako na ang masama. Para sakanya ako e demonyo tapos si Aritz ang anghel -_-. Kaya ayokong makita ang matandang yon e -_-

Hindi ko kaya sya galangin? Hindi din naman nya ako ginagalang e. Nang makarating ako sa bahay, i saw my kuya at the door.

"Kuya why are you here?!" I ask him.

"Little sister i know that you and lola are not in good terms. But be good to her okay?!" I nod at him.

"I'll try my best" sabi ko. Nilampasan ko na sya. Ayoko sa lahat e yung pinag babwalan ako sa gusto ko.

"Hi mom and dad" bati ko kay dad and mom when i saw them sitting at our couch. I saw my lola there too. But i dont greet her. Duh. Ano sya sinuswerte? Pataas na sana ako sa upuan ng--

"Mina. Iha. " tawag sakin ng lola ko.

"Why po?!" Tanong ko dito. Kahit pano naman may galang pa din ako no.

"Hindi mo ba ako babatiin?!" Tanong nito sakin.

"Do i have to do it?"

"Yes. Because im still your grandmother for god sake!!" Medyo nag taas na ang boses nya.

"Yes. I know that. Kaya nga ang bait bait mong LOLA sakin e *insert sarcastic tone*" sabi ko sakanya.

"TINURUAN KA BA NG MAGULANG MONG GUMALANG?" Sigaw nito sakin.

"Mana mana lang po yan. Baka nga namana ko yon sa inyo e" sabi ko dito.

"Anak tama na" saway sakin ng mommy ko. Tiningnan ko sya.

"Ako nanaman ang mali? Bakit ba kasi sa tinagal tagal ko ng nabubuhay ni minsan hindi ako pinakitaan ng magandang trato. Lagi na lang sigaw. Sigaw dito. Sigaw don. San na ako lulugar?" Tanong ko sa lola ko. Teary eye na ako. Ang sakit kaya non. Ni minsan hindi nya ako trinato na apo nya. Natahmik yung lola ko. Si kuya lumapit sa akin pa alalayan ako. Bumagsak nanaman ang luha ko. At ngayon ang dahilan ay lola ko.

"Anak tama na yan" sabi ni daddy ko.

"Bakit dad? Sya nanamn kakampihan mo? Hahayaan mo nanaman akong maapi? Ni hindi nyo man lang akong magawang ipag laban sakanya. Kailan dad? Hanggang kailan ako aasa na matatanggap pa ako ni lola? Hanggang kailan? Pag mamamatay na ako? Pag wala na ako? Syaka nya ako matatanggap?" Tanong ko dito.

"Tama na yan anak" sabi ni mom sakin.

"Bakit ako titigil? Diba mom hindi ka rin nya tanggap? So why should i stop!!!!?" Tumaas na ang boses ko.

"MINA TAMA NAAAA!!" Sinigawan na ako ni Daddy.

"Ok" sabi ko sakanila. Umakyat ako sa kwarto ko. Lalayas na ako sa bahay na to. Mag tatrabaho na muna ako. Kahit san na ako mag trabaho. Basta mabuhay ko lang sarili ko. Don muna ako kina jhes. Hayy. Hirap na hirap na ako sa sitwasyon ko. Pag hindi si James ang problema si Lola naman. Hayy. Hindi na ako maubusan ng problema.

Bumaba ako sa hagdan. Biglang napatayo sina kuya pwera lang sa lola ko.

"Anak bat ka may dalang maleta?" Tanong ni mom.

"Aalis na muna ako." Sabi ko sakanila. Palabas na sana ako sa bahay ng bigla akong higitin ni kuya. Kaya napayakap ako kay kuya ko

"Mina. Wag kang umalis" sabi ni kuya.