" Denizin altındaki koyuluğu fark ettin mi? Bak kıpırdıyor belki de bir balina olabilir.. Bu büyük bir şans Ünzile.."
Yanındaki çantaya doğru uzandı, denizi izlemek onu rahatlatmıştı.. Derin bir nefes alıp geri verdi, yürürken iri beyaz taşlarla dolu yoldan toplayıp ceplerine doldurduğu taşlar ve elindeki mor çanta dışında tamamen bomboştu.. yerdeki beyaz taşlardan ilerledi.. ilerledi.. ilerledi.
Denizin soğuk suyu ayaklarını ıslatsa da durmadı.. suya, Ünzile'ye yürür gibi yürüdü. sonunda su boynuna kadar gelmişti gitgide derinleşti su. artık dudaklarından ağzına sular sızıyordu, sonra burnundan içeri girdiler.. suyun tuzunu genzinde hissediyordu.. bedeni, hiç bırakmadığı mor çantayı bırakmasına izin verdi sonra taşlar derine çekti ve artık su yüzeyinde kimse yoktu. ne bir kıpırdanma ne bir çırpınma. Ünzile geldi sonra yanına, sarıldılar suyun altında, beyazlar giymişti Ünzile.
'Aşkın herkese verdiği ders farklıdır. Kimini Mutlu eder ömrü hayatı boyunca, kimini ömrünü adadığı insanın, içinde bıraktığı boşlukları suyla doldurmak zorunda bırakır..'
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ünzile
RomanceKitap Hakkında bazı açıklamalarda bulunmak istiyorum. Derin duygular içeren kısa bir hikaye olacak. Beğenmenizi umuyorum. Kitabı yıllardır yazmayı planlıyordum. Ama bir türlü kısmet olmadı. Yazarken tüm duygularımı dökmeye çalıştım. Okurken empati...
