Birbirini delice seven iki kalp Ali, Alya ve bu iki kalbi ayırmaya çalışan sürtük bir kız...Zaman zaman Alya'ya çok bulaşan sürtük Cansu karşılığını misliyle alacak...En yakın arkadaşı Yeşim ve Ali tarafından elbette. Peki bu sürtük bunlarla uslanac...
Ahhh bu seste neyin nesi? Sabahın köründe evimin içinde? İyyyk bir insan evladının sesi bu kadar mı cırtlak olabilir? Evet demekki olabiliyomuş.... Puf tabiki Yeşim bu. Başka kim olabilir ha?
"Söyle ona Sebastian ağzımı aç..."
"Yeşiiiiiiim ben şimdi senin ağzını öyle bir açarım ki bir daha hiç kimse kapatamaz. Eğer sabahın köründe kalkmam için bunu yapıyorsan avucunu yalarsin. Şimdi git. Ben uyuyorum."
"Bir,öyle bişeyi yapacak olursan böcüğüm karşılığını misliyle alırsın. İki, sabahın köründe değil saat 12. Üç, gitmiyorum sen avucunu yala böcüğüm. Dört, uyumuyosun hem o uyku açılmadımı?"
"Hmmm hayır"
"Hadi sözün var önce kafeye gidip birşeyler yiyeceğiz sonra alışverişe gideceğiz." deyip ben daha ne olduğunu anlamadan kendini yerde buldum. Anırmalarının arasından "ben.. seni aşağıda bekliyom... sende.. hazırlan."
Kalkıp kapımin dışına kadar poposuna vurarak ittirdim. Poposuna vurdum çünkü mazallah kafasına mafasina vurursan olmayan şeye zarar vermiş olurum. Buda benim bir deliyle uğraşmam anlamına geldiği için hiç öyle işlere bulaşmadan... Ayyy ne çok konuştum sabah sabah. Pardon öğlen öğlen.
Banyoya girip rutin işlerimi halledip üzerimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağı indiğimde Yeşim i göremedim. Arabadadir deyip a dışarı çıktım. Evet oradaydı. Geçip ön koltuğa oturdum.
"Hadi gidelim "
"Tmm böcüğüm."
Kısa sürede gelmiştik meşhur kafemize. Yeşim arabayı parkedip geleceğinden ben inip terasa geçtim ve siparişleri verdim her zamanki teyzeye.
Siparişler gelmişti. Ben Yeşimi bekliyordum. Evet kara göründü. Yeşim ağzı bir karış geliyordu.
Önündeki çocuğun içine düşmüştü resmen. Çocuk bir masaya geçince kendine geldi ve beni aramaya başladı.
Elimi kaldırdığında beni gördü ve gelmeye başladı. Oturduğunda direk yemeye ve o çocuğu kesmeye başladı.
"Vay vay vay aşık mı oldun bebek?"
"...."
"Oooo.."
" Ha?"
"Ha ya ha. Aşık mı oldun sen?" Sorumu tekrarladim.
"Olabilir.'
"Bu kadar açık sözlülük. Etkilendim. Aşık olduğunu nasıl anladın mal? Aşk diye birşey yok!"
"Vaer!!"
Sustu. Bende öyle. Sessizce önümüzdekileri yedik. Tabi bu sırada Yeşim çocuğu suzuyodu.
"Kız önüne dön"
Derken çocuğun yanına bir erkek geldiiii. Du dus dus du dus. Çocuğun elini tuttu. Demekki çocuk şeymiş siz anladınız.
Yeşim çıkıp gitti. Bende masaya para bırakıp çocuğa içimden söğüp dışarı doğru koştum. Yanıma milkshake lerimizi de aldım.
Offf o da ne. Ne olacak o kadar küfür ettin çocuğa Allah ta seni çarpar.
"Lan üstüm battı."
"Ayyy ben ben ćok özür dilerim ya valla yanlışlıkla oldu. Acelem var lütfen" deyip kenara ittim çocuğu ve ardından bir ses duydum. Arkamı döndüğümde çocuk suya düşmüş.
"Lan cadı bittin sen!!!" Aha yandım sen!
İç ses motive etmen gerek beni.
O değilde o koca cusseyi ben nasıl ittim. Kosa kosa ilerledim. Arkamdan bağırıyordu hala. Aman nolucakti ki sanki yanlışlıkla oldu dimi. Zaten beni zor görür o biz İstanbul'a gidiyor canım. Doğru ya ben bunu Yesime de söylememiştim. Offf nasıl soylicemki. Bu düşünceleri kafamdan atıp Yeşim in arabasının olduğu yine ilerledim
OMG! Araba yok. Ah Yeşim ah. Beni elalemin adamı için yollarda bıraktın ha?
