CHAPTER FIFTEEN
October 10
Amp. Late na ako. Duty na namin ngayong sa Student Org. Nakakainis naman. Ginabi na kasing matulog kagabi. Andami kong inisip. Akala ko din maagpaparamdam si Alex saakin kahit text lang pero wala. Ni isang text. Kahit gm lang. Hindi talaga sya nagparamdam.
Hindi nga ako sanay. Kanina binate ako ni Darren ng goodmorning. Pero parang kulang. Hinahanap ko pa rin si Alex. Namimiss ko sya. Sh. I’m crying again. Sa gitna ng kalsada. >:’(
1 message received
Si Darren na naman yan. Ayoko muna magtext sa kanya. Sasabihin ko nalang na marami akong ginagawa. Mmaiintindihan nya yun.
“Jean. Wala na kami ni Alex.”
“Kayo ba?”
“No. He set me free.”
“Kawawa naman si Kuya.”
“Sorry Jean.”
“Ok lang. I hope you’re happy.”
“.. I hope you’re happy.” Masaya nga ba ako?
I look at my phone. Grabe 24 text messages.
5 kay Darren. Puro kumusta.
10 gm lang.
Pero 9 kay ALEX. :O
Ito yung text kanina. Based from time. Sya pala yun.
His messages:
Usap tayo mamaya.
Pumunta ka please!
Reply ka naman.
Wala akong pantawag.
Busy ka?
Nasan ka na?
Andito na ako sa fire exit.
Ok lang. Di ka pupunta?
Hihintayin kita. Kahit gaano katagal.
Hihintayin kita. Kahit gaano katagal.
“Jean. Cr lang ako ha!”
“Sure.”
Dali dali akong tumakbo sa fire eexit malapit sa CR. Sumilip ao sa pinto. He’s gone. Hindi nya pala ako kayang hintayin eh. Pabalik na ako sa office ng may biglang humila sa kamay ko. Then hugged me!
Alex.
“Last na to. Isa lang. Please...”
Hindi ko napigilang umiyak ulit. Grabe daig ko pa nanunuod ng drama movie marathon.
“Shh. Stop crying. Ayokong umiiyak ka. Kase nasasaktan ako”
Tuminggin ako sa mga mata nya. He is also crying. Bakit ka ganyan Alex. Wag mong ipakitang mali yung desisyon ko.
“Alex. I’m sorry”
“Ok lang.”
“Maniwala ka. I tried to fall for you.”
“Wala na akong pinaniniwalaan..” nagulat ako sa sinabi nya. Bigla akong kinilabutan. He’s new. He’s not Alex anymore. Nararadaman ko.. kumalas na rin sya sa pagkayakap. Is he starting to treat me like that? A cold treatment.
“Sige na bumalik ka na.”
“A—lex?”
“It’s Alex. Go back.”
Then he leave. Huwaaat! Anong nangyayari? Gumaganti ba sya? Ayoko ng ganito.
“By the way. Liligawan ko si Lorrine”
He moved on. Baka siguro hindi nga nya ako mahal. Isang araw palang. Limot nya na.
Np. 12:51 by Krissy and Ericka
October 13
Jean’s POV
“Kuya Alex!” agad kong niyakap si Kuya Alex. He needs a hug. Alam ko kasing hindi na nya kaya yung dinadala nya. Alam ko yung feeling ng masaktan at iwan. Yung umasa. Napagdaanan ko na yun. Pero si Kuya alam kong hindi.
Noon nasanay ako na magkukwento sya about sa mga naghahabol sa kanya pero iiwan parin nya. When I noticed that he is starting to fall inlove with Angel. Alam kong nahanap na nya ang katapat nya.
“Jean. Bakit nandito ka sa labas ng clinic?”
“Basta. Kuya. You miss Angel?”
“No.”
“Weh? Pustahan?” xD
“Sige. Di ko sya papansinin ng isang linggo.”
“OK. 500 pusta ha.”
“Sige. Alis na ako ha.”
“Bye kuya. Papasok na ako sa clinic. MAY SAKIT KASE SI ANGEL!”
“HAAAA? Asan siya? Sa loob? Anong sakit?” agad na pumasok si Kuya sa loob ng clinic. He saw Angel. Then asked her so many questions.
“Ok lang ako Alex. Hyper acidity lang.”
“Kuya. I won. 500 ko?” :DDDDDDD
BINABASA MO ANG
UH - My First and Last <3 (on going)
Teen FictionFirst part of Unexpected Heartbeat series. Angel de Guia. A second year student. Find out how she will find her first love and last. no. everLASTing love. :D
