UH - My First and Last <3 (on going)

Chapter Sixteen - Last heartbreak, First SIXTEEN :)

CHAPTER SIXTEEN

October 15 – Last day of Sem.

Angel’s POV

Last day na pala ngayon. Hay nako napakahaggard. Walang free time. Puro test. Puro asahan ng mga requirements. Ang hirap. College eh!

At hanggang ngayon iba yung treatment ni Alex saakin. Hindi na nya ako pinapansin. Nung may sakit ako dun lang sya naging sweet. At mamimiss ko talaga yun ng sobra! :(((

“Jean picture tayo!” eto nalang yung ginawa ko para di ko sila mamiss this vacation. Hehe. :)

 "Mayton picture tayo!"

ganun na din ginawa ko sa mga close friends ko sa campus like Jourel, Michael, Bernise, Harold, Pinky, Ej. Pero si Darren ayaw talagaa magpapicture kasama ko. amp. >.<

Nakita ko mula sa malayo si Alex. Kausap yung mga kaibigan nyang lalaki. Gusto kong lumapit pero an naman ang sasabihin ko? Eh halata namang lumalayo talaga sya saakin. Napapansin na din ng lahat yun. Hindi na din kami magkatawagan. Siguro busy sya manligaw kay Lorrine. >.<

Eh ano namang magagawa ko. EXBESPREN nya ako! :((((((

“Alex. Picture tayo!” kakasabi ko nga lang sa sarili ko di ba? Ampness overload! Kusang gumalaw yung katawan ko. Yung totoo?

“ha?”

Agad akong umakbay at nagpicture. Shet. Naanginginaig yung kamay ko? Ano ba si Alex? Artista? >.<;;

Wag kang mag-alala. Last na to.

“Tambay muna tayo sa Engineering Building!” nagyaya na naman si Mayton. Syempre wala akong magagawa kundi sumama.

“Alex. Sasama ka?”

“Oo.”

Talaga? Kase nandun ako?

“Kasi nandun si Lorrine..”

Ako: T^T

Nagbago na nga talaga si Alex. Iba na ang priority niya. Honestly masakit. Sobrang sakit. Hindi dahil sa sanay ako na anjan siya at inuuna ako. Kundi yung iniisip ko na unti unti. Dahan dahan na syang maapalayo saakin. Ang selfish ko. Oo. Pero masisisi nyo ba ako. Pinakawalan ko ang isang taong nagpasaya ng lubos saakin.  :’<

Nang makarating kami sa Engineering building lumayo nalang ako sa kanila. Umupo sa sulok. Nag-isip isip ng mga bagay. Para kasing may mali sa nararamdaman ko ngayon. Simula nung lumayo ako mag nag-iba saakin. Alam kong meron. Hays. @.@?

“Bakit mag-isa ka?”

“A—lex”

“Not again. Last day na to.”

“Oo nga. Haha. Kumusta nasan si Lorrine.”

“Hinatid ko na sa sakayan.”

“Talaga?” Dati saakin mo lang ginagawa yan. :’(

“Joke. Di ko sya nakita eh.”

Kaya pala nandito ka..

“So kumusta kayo ni Darren?”

“Ok lang?”

“Oh? Hindi halata ah?”

“Eto!” hinampas ko sya ng pabiro.

“Di tayo close noh.” O.O

“Sorry.”

“Classmates ok na daw yung clearance. Uwi na tayo.” Si EJ class president.

Nagsitayo na nga sila. Tapos yung iba naiyak? Hala korni? Hello? Ilang linggo lang kami magkakahiwalay.

“Angel. Payakap.” At agad akong niyakap nila Jean at Mayton. Bakit?

Niyakap din ako ni...

“A—lex. I really. I miss you.. and”

“Huh?”

“Wala.” Nakita kong nakatingin si Darren. Lumapit sya at..

“Pahug din!” nakita ko na umalis si Alex. Mabilis syang naglakad at sinuntok yung pader.

Please Alex. Do not hurt yourself.

Pakiramdam ko tumigil ang tibok ng puso ko.

October 16

Kagabi boung magdamag kaming magkatext at magkausap ni Darren. Aaminin ko. Nakalimutan ko kahit saglit si Alex. Siguro nga dapat masanay na ako na wala na akong bespren. Na wala na akong kaphonepal. Wala ng sinasabihan ng iloveyoubespren. Wala ng pagpupuyatan. Wala ng makukwentuhan. Masasanay din ako. - _ -

“Angel.”

“Oh. Bakit Darren?”

“Ano kaya kung kay Alex ka nalang?”

“HAA?”

“Eh kasi hindi ko mapagsigawan na mahal kita.”

“Banat ba to?”

“Hindi. Seryoso ako. Kasi hindi ka ba nahihirapan?”

“Nahihirapan.”

“Siguro Ok na ito.”

“OK. Pero may plano ako.”

“Ano?”

“I will ask Alex to be my boyfriend.”

“Wag. Please wag.”

“No. Darren let’s stop this. Ayoko ng magpakatanga!”

I ended the call. Hay. Bakit parang ang daling sabihin yung kay Darren. Siguo natauhan na ako. Ang laki ko palang tanga. At ano yung sinabi ko? Papaya ba si Alex? Imba ka Angel. Amp.

“Hello.”

“Umiiyak ka Angel?”

“Hindi.” *hikbi*

“Dahil kay Darren.”

“Yeah. We end our. No. I end that crazy churva.”

“Tapos?”

“Pwedeng. Maging boyfriend kita ng one month?”

“HAAAA!”

nakakagulat naman yunng reaksyon nya. I think his answer is NO.