8.

177 13 15
                                    

Jungkook
"E-eun mi ya-ya-yardım et"

Bu kelimeleri fısıldadıktan sonra bayıldı hemen onu kendi yatak odama çıkardım ve yatağa yatırdım (töbest xhdhjxjdjxj)
Bir anda gözlerim suratına kaydı o pürüssüz güzel ve mükemmel olan suratına . 1 dakika ne diyorum  ben! Ne mükemmeli be her neyse bu düşüncelerden kurtulup aşağıya indim ve yine televizyon izlerken uyuya kaldım

Jungkook'un ağzından~
Gözlerimi hafif bir şekilde araladım

"Ahhh"

Başım fena şekilde ağrıyordu etrafa bir göz gezdirdim bildiğim tek şey buranın benim Odam olmadığıydı kalktım ve aşağıya indim ve salona geçtim eun mi uyuyordu zor anımda onun kapısına gelmiştim "yine". Yanına yaklaştım saçlarını okşadım

"Ne de güzel uyuyorsun sevgilim"

Gözlerini aralayınca ellerimi saçlarından çektim uykulu bir ses tonu ile ,

Eun mi
"Oh~ uyandın mı?"

"Evet . Beni içeri aldığın için teşekkür ederim"

Eun mi
"Seni o halin ile kapı dışarı edemezdim . Harbi ne oldu sana o halin neydi öyle ?"

"Uzun hikaye başka bir zaman anlatacağım söz . Ama senden bir isteğim olacak"

Eun mi
"Ne gibi?"

"Bundan sonra seninle yaşayabilir miyim?"

Eun mi
"Hayatta olmaz!"

"Lütfen hayatım tehlikede ve şu an benim sana ihtiyacım var"

Eun mi
"Neden ben yaa neden başkası değil?"

Çünkü tanıdığım ve güvendiğim tek kişi sensin sen ne kadar beni unutsanda...

"Eun mi lütfen..."

Eun mi
"Bu kadar ısrar ettiğine göre mühim bir şey pekala kalabilirsin"

"Teşekkür ederim"

Min ah'ın ağzından~
İki saatten beri chanyeol ile birlikte olan fotoğraflarıma bakıp ağlıyordum bana nasıl ihanet eder aklım hala almıyor ben onu o kadar çok severken . Gözlerimi tam ucunda olduğum uçuruma çevirdim kollarını kaldırdım ve ölümün tatlı rüzgarını kollarımın arasına aldım  kafamı arka tarafa çevirdim bir grup insan ve polisler kimisi atlama diyor kimisi atlada görelim diyor bu dünya gibi insanlar da aptal benim tek güzel dünyam chanyeol du o da gitti şimdi boşlukta kalmıştım sevdiğim adam yanımda değilken en iyi seçenek ölümdü...

Min ah'ım ağzından~
Jungkook ile içeride oturuyorduk bir anda telefonum çalmaya başladı

"Alo"

"Alo merhaba efendim siz min ah'ın arkadaşı mısınız?"

"Evet . Neden ne oldu?"

"Arkadaşınız şu an bir intihar girişiminde yanına geleniz iyi olur"

"Ne tamam siz adresi söyleyin ben hemen geliyorum"

"......."

Adresi alır almaz telefonu kapattım

Bir hışım ile yerimden kalkıp ceketimi aldım

Jungkook
"Hey nereye?"

"Min ah intihar etmeye kalkışmış"
Bunu söylerken sesim titremişti tek yakın arkadaşım oydu onu kaybetmek istemiyordum

Jungkook
"Ne! Bekle bende geliyorum"
Dedi ve o da ceketini aldı beraber çıktık ve Jungkook un motoru ile polisten aldığımız adrese gittik

Vardığımızda hemen motordan indim koşar adımlar ile min ah'ın yanına gittim

"Min ah yapma kardeşim lütfen beni bırakıp gitme ben bu acıya dayanamam lütfen" sesim çok güçsüz çıkıyordu gözyaşlarım akmaya başlamıştı lütfen min ah beni bırakma

Min ah
"Yaklaşma ! Yaklaşmayın yoksa atlarım!"

"Min ah sakin ol hepsini sinirden dolayı yapıyorsun"

Min ah
"O-o bana ihanet etti hemde ben onu o kadar çok severken şerefsiz!"

"Min ah hadi tatlım değmez gel buraya"

Sadece ağlıyordu Telefonumu çıkartıp channyeol u aradım

"Seni adi şerefsiz"

Chnanyeol
"Eun mi ne oldu?"

"ne mi oldu? Ne mi oldu! Bir de soruyor musun min ah senin yüzünden intihar etmek üzere"

Chnanyeol
"N-ne neredesiniz siz?"

"Min ah ile ilk buluştuğunuz yerde"

Chnanyeol
"Ta-tamam hemen geliyorum"

Chnanyeol'un ağzından
Hemen montumu ve arabanın anahtarını alıp evden çıktım arabaya binip hemen çalıştırdım hız sınırına aldırış etmeden sürüyordum.

Yanlarına vardığımda eun mi ağlayarak min ah a 'yapma' diye bağırıyordu hemen min ah ın yanına koşarak ona seslendim

"Sevgilim yapma"

Min ah
"Defol git yeol!"

"Beni bir dinle lütfen"

Min ah
"Neyi dinliycem lan! Aldattın beni neyini dinliycem bu olayın kim bilir daha Neler yapmışsınızdır"

O da ağlıyordu bende

"BENİ ZORLA ÖPTÜ BUNU BEN İSTEMEDİM ANLADIN MI? BENİM GÖZÜM SENDEN BAŞKASINI GÖRMEZKEN SENİN DUDAKLARINDAN BAŞKA DUDAĞI İSTEMEZKEN NASIL ONU KENDİ İSTEĞİM İLE OPTÜĞÜMÜ DÜŞÜNEBİLİRSİN!?"

en sonunda patlamıştım min ah yavaşça uçurumdan çekildi bünyesi yorgun olacak ki bedeni  uçuruma doğru yalpalandı tam düşecekken onu yakalamayı başardım ve ona sarıldm

"Artık bana inanıyor musun?"

Hafif bir şekilde başını salladı çenesini tutup nazikçe yüzüme doğru çevirdim başparmağım ile gözyaşlarını sildim

"Bir daha sakın olayları benden duymadan böyle işlere kalkışma tamam mı?"

Tamam anlamında başını salladı gülümsedim ve onu kucağıma aldım arabanın arka koltuğuna yatırdım hemen uyumuştu çok masum gözüküyordu

"SENİ SEVİYORUM SEVGİLİM"







Alın size yb jdxjjrjdjdjxj hadi ben kaçtım jdjxjjdjxjxj





POİSON-JEON JUNGKOOKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin