"Rahat bırakın onu" karşıma baktığımda maskeli bir çocuk vardı gözleri gecenin kaeanlığına eşlik ediyordu yanımıza doğru gelip elimden tuttu ve beni kendine doğru çekip arkasına aldı o an kalbim çok hızlı bir şekilde atmaya başladı "hadi ama oyunumuzu neden bozuyorsun adamım istersen sende katılabilirsin" dedi o an çocuğun hızla nefes alıp verdiğini gördüm şu an sinirlendiğini anlayabiliyordum çocuk adama bir yumruk indirdi adam dengesini kaybedip yere düştü arkadaşları onu yerden kaldırıp koşarak uzaklaştılar o andan itibaren ağlamaya başladım çocuk konuşmaya başladı "bir daha tek başına böyle yerlerde dolaşma" "sa-sadece biraz kafamı dağıtmak istemiştim" kafamı kaldırdığımda çocuk yoktu gözlerimdeki yaşları silip geldiğim yoldan geri döndüm evime geldiğimde koltuğa oturdum annem ölmüştü babamda olanlardan sonra kaçmıştı o zamandan beri kendi evime taşınmıştım kalkıp kendime bir kahve yaptım hava zifiri karanlıktı bu beni biraz korkutmuştu kahvemi bitirdikten sonra uyumak için yatağa girdim ve bu gün olanları düşündüm o kömür kadar siyah gözler sadece bir kişiye ait olabilirdi...
