Dejavu

Ölüm Ensende

AMAN TANRIM BU BENİM ANAHTARLIĞIM! İÇİNDE RESMİM VAR!!!

Kendimin ve John'un resmi vardı. Onlara bunu göstersem benim deli olduğumu falan düşüneceklerdi veya onlara şaka falan yaptığımı. O yüzden bunu onlara göstermemeye karar verdim. Tamam aslında iyi bir karar değildi ama bana deli teşhisi koymalarından iyidir.

" Hadi Alex arkada kalma " diye bağırdı Bella. Bende "Geliyorum " dedim bağırarak. Onların peşlerinden gitmeye başladım. Hemen John'un yanına gittim ve elini tutacakken beni kollarının altına aldı. Ahh bu çocuk çok koruyucu.

" Arkadaşlar bakın burda ne buldum! " Diye bağırdı Jack bizde hemen onun olduğu yöne doğru gittik. Bir mücevher sandığı falan sanmayın, tamam doğruyu söylemek gerekirse ben öyle sanmıştım, hayır yani terkedilmiş büyük bir geminin içinde ne bulmayı beklersinki zaten. Oraya doğru gittiğimizde ranzalar vardı. Hemde birsürü. Sanki burası önceden yatakhane gibi bir yermiş sonra terk edilmiş gibi.

Herkes etrafa dağılmış birşeyler ararken bir ranzanın arka tarafında yine o karaltıyı gördüm, ama bu sefer normal bir insan gibiydi. Bizim gibiydi. Karaltının yüzü bana dönünce çığlığı bastım. Bu sefer herkesin gözü bana döndü ben sadece " O-o-orda bi-birşey var " deyip ranzanın arkasını gösterdim. Herkes benim elimle birlikte oraya döndü ve karaltı gitmişti. Hayır anlamıyorum ya bana gıcıklığına yapıyor, yada ben halisinasyon görüyorum. Ama galiba 2. seçenek daha mantıklı.

" Bebeğim sakin ol orda bişey yok " dedi John endişelenmiş bir tavırla.

" Ama gördüm gerçekten bir karaltı simsiyah ama oda bir insan, Yemin Ederim gördüm " 

" Şşşşş sakin ol Bella hiçbirşey yok sadece burda kalınca panik yaptın ve bunları görmeye başladın" dedi Jack sakinleştirici ve bir okadarda korkmuş bir tavırla. 

Ben sadece kafamı sallamakla yetindim ama onların söyledikleri doğru olabilrdi. John yine her zaman ki gibi beni kollarının arasına aldı. Dışarsı zaten karanlıktı ama daha da kararmaya başladı, saate baktım 21.34 olmuştu nasıl bukadar çabuk geçebilmişti ki zaman Edward'a baktım telefonuyla uğraşıyodu. " Edward ne yapıyosun " diye sordu Bella benim sormama gerek kalmadan " Çocuklar çıktığımızda telefon çekiyordu hatta abime çıktığımızı bile haber verdim ama şimdi çekmiyor hiçbir şekilde çekmiyor telefon açılıyor çekiyo göüküyor birisini arıyorum sadece dıtttttttt sesi yükseliyor" 

" Evet işte bu gerçekten şaşırtıcı " dedi Jack yine benim dememe gerek kalmadan. Hemen herkes kendi telefolarını çıkardı ve birilerini aramaya başladı ilk önce Jack aradı ve " dıtttttt " sesinin geldiğini söyledi ondan sonra John aradı oda " dıttttt " sesinin geldiğini söyledi daha sonra bella aradı oda diğerleri gibi " dıtt " sesinin geldiğini söyledi. Sııra bana gelmişti bende telefonumu açtım ve EVİM yazan telefon numarasını aradım, herkesten farklı olarak telefon açılır gibi oldu ve " Onları öldür yoksa ölüm ensende" diye çok tiz bir ses çıktı hatta bu ses çığlıktan, hatta bütün korku filmlerdeki seslerden bile daha korkunçtu.

" Çocuklar benimki öyle bir ses değil çığlık gibiydi ve onları öldür diyodu " dedim tabiki yine inanmadılar ve deminki ifadeyi takındılar alay ifadesi veya bu kız delirmiş ifadesi vardı. Ama onları bu sefer inandıracaktım hemen yine telefonumdan EVİM yazan telefon  numarasını çevirdim.

Ama, ama ama bu sefer ses sadece "dıttttt " sesiydi.

" Bebeğim bugün çok yoruldum biraz dinlenmek gerek " dedi John ve beni hala o yataklı odada olduğumuz için bir yatağa doğru yönlendirdi ama bu sefer gerçekten duyduğum şey gerçekti buna eminim bu sefer gerçekti.

Ben yatağa yatınca John'da yanıma uzandı. 

" Hadi çocuklar bizde yatalım yarın ne yapcağımızı konuşuruz " dedi Jack, çifte kumrular yine yan yana yattı ve yine herzamanki gibi Jack sap gibi kaldı.

" Yaaaa en kısa zamanda bende bir sevgili bulup bizim gruba eklemeliyim " dedi Jack ve o tek yattı.

Tabi burdan çıkabilirsek dedim kimsenin duyamayacağı bir sesle John kollarını bana daha çok sardı. Bende kafamı onun gögsüne gömdüm ve onun kokusunu içime çektim oda benim başımı öptü ve gözlerimi kapattım.

------

" Onları öldür yoksa onlar seni öldürürler "

Bu sesle birlikte hemen gözlerimi açtım baktım karşımda o karaltı vardı. Bu sefer bağırmayacaktım nasıl olsa onlar uyanınca kaybolucaktı.

" Neden burdasın ? Neden sadece seni ben görebiliyorum ? Neden bu gemidesin ? "

" Öğreneceksin " dedi sonra gerçekmi diye gözlerimi kapatıp açtım. Yoktu gitmişti ama onun bir insan olduğuna emini herkes gibi normal konuşuyodu ama sesi sesi kız sesi gibiydi, bu bir hayalet veya ruh olacak bırı değildi. Bunları düşünürken kafamı yastığa gömdüm ve uykunun derinliklerine daldım.

Selam yine ben kısa olmuş olabilir üzgünüm anca böyle yazabiliyorum. Artık sınır koyucam (normalde sınır koymayı sevmem ama okunmuyor) bu seferki az olucak +3 vote sınırımız var bu seferlik. Lütfen votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin. Bu arada multimedyadaki Bella..

Teşekkürler...