Chapter 2

367 15 0
                                    

Kamusta na kaya yung babaeng yon? Ano kayang dahilan bakit sya umiiyak? Siguro may lalaking nagtangkang pagsamantalahan sya. Nasa malalim syang pagiisip ng biglang may bumatok sakanya.

"Kieeeef.Baka malunod ka naman nyan sa iniisip mo? Babae ba yan?" His friend, Ron.

Si Ron barkada nya simula grade school and they are now business partners. They have 7 known car wash branches, the 'Bagito' all in different parts of Metro Manila. They also have 1 bar na tinatayo pa lang in Makati.

"Sira ulo.. pero oo babae." He answered.

"Yes! Finally! Naisip mo naring mag girl friend. Di na kita pagiisipang bading ka pre" Pang-aasar nito.

"Gago. Bading! Di lang talaga ko tulad mong babaero". Sabay bato nya crumpled paper sa mukha nito.

"De joke lang! To naman namemersonal! Care to share pre?" Ron asked.

"Wala to pre. Naalala ko lang yung babaeng tinulungan ko nung isang gabi. Nakwento ko na yun sayo dba?" -Kiefer

"Ahh. Si dimple girl? hahahahaha. Yaan mo na yun pre. Buti kung naisip ka din non. Ni hindi nga tinanong pangalan mo". Sagot nito.

"Sabagay. Naisip ko lang kasi ano kayang dahilan bakit sya naiyak sa kalsada. To think ang ganda nya, matangkad, makinis, mukhang richkid tapos nakasalampak sa kalye ng guadalupe. Anyways, yaan na. Napirmahan mo na ba yung mga documents?" Kiefer asked.

"Sayang di mo nalaman pangalan. Na-stalk na sana natin. Ah oo pre. Nasigned ko na. It's with the finance na." Ron answered.

"Good good. Para mabili na yung mga kailangan nating equipments. Mas lalakas tayo nyan sa mga car boys! Pano pre? Uwi akong maaga" - Kiefer said. Sabay tayo at inayos yung gamit nya sa desk nya.

"Ah sige pre. Ingat ingat. Kamusta mo ko kay thirds and dans." Ron said habang tutok sa computer nya.
Kiefer walked outside their office and approached his car. Then drive home.

***
"Ineng pang 2 araw mo ng nagkukulong dyan sa kwarto mo? May problema ka ba?" She heard her mom knocking. Pero ayaw nyang pagbuksan to ng pinto. Ayaw nyang makita nitong namamaga ang mga mata nya dahil sa pagiyak.

"Ahhh.. Yes Ma. I am okay. Gusto ko lang magpahinga. My flight po ako mamaya 9pm to Qatar." Alyssa answered while lying on her bed.

"As you say so. Sige ineng. Me and your dad will just go to meet our friends ha? Hindi na din kami dito magddinner. Call me pag nasa airport ka na. We'll go ahead na." Her mom replied.

"K Ma. Ingat kayo ni Dad. Love you two!"

2days na syang nasa kwarto nya. Maghapon, magdamag, nagmumukmok. Ni hindi nya nga alam pano nya tatapalan ng concealer ang dumobleng laki ng eyebags nya.

"Arghhhhhhhhh! I hate thissss! Why it has to be me?" Pasigaw na sabi nya then cried again.

Her phone rang.. (Migs delivered her bag sa bahay nila yesterday. Pero hindi nya nilabas. She just told their kasambahay to take the bag from him)

She picked up the call.

"Hello bes!" Sobbing . She stood up and went to check her eyebags and looks on her mirror.

"Hello bruhilda! Ano ka na? Nagpunta lang akong dubai galgal ka na. Di ka nagrereply sa messages ko sayo. Sumbong kaya kita kay tita!" - Donna said.

Sweet SerendipityWhere stories live. Discover now