Sahte Hayat

SH 1 | E-posta Şoku

Sahte Hayat - Bölüm 1

Almanya / Berlin

Aldea Alya ÖZ

Gri bulutlar güneşin üzerine bir perde gibi çekilmişti. Nerede olduğumu anlamak için etrafıma bakındım. Kendi etrafımda dönerken elinde çiçeklerle yürüyen bir adam gördüm. Aramızda tahminimce üç metre vardı. Ayaklarım benden izinsiz karşımdaki adamı takip etmeye bașladı.

Adam bir mezarın başında durdu ve elindeki çiçekleri toprağa bıraktı. O ana kadar mezarlığa geldiğimin farkına varamamıştım. Adam mezarın başına oturmuş ağlıyordu. Gözlerim mezar taşına kaydığında sendeledim.

Aldea Alya ÖZ

D.T. 26.08.1999
Ö.T. 03.03.2000

Ruhuna El Fatiha

Mezarın başında ağlayan adamın yanına gittim. Tam ona seslenecek iken adımı duymamla irkildim. Annemin burada ne işi vardı? Kaşlarım çatılırken kolumdaki acı ile gözlerimi açtım.

"Aldea hadi ama!"

"Of anne niye bu kadar heyecanlısın anlamıyorum ?"

"Sence neden ALDEA?"

"Alt tarafı on sekiz yaşıma gireceğim diye !!"

"Alt tarafı mı?"

"Yeas."

Ağzım yüzüm kaymıștı bunu söylerken. Annemin bakışları 'Bu kız benim kızım olamaz.' der gibiydi. Yapmacık bir gülümseme ile yataktan sürünerek indim. Lavobaya gidip rutin işlerimi hallettim. Bugün doğum günü şeysinden vardı. En mutsuz günlerimden biriydi. Neden mi ? Size kısaca hayatımdan bahsedeyim.

Ben Aldea Alya ÖZ. Annem 46 yaşında. Babamı bilmiyorum. Ben on sekiz yaşıma bugün gireceğim. Babasız büyümüş bir genç kızım. Annemin anlatığına göre babam ben altı aylık iken ölmüş ya da öldürülmüş. İkinci darbeyi ise eski sevgilim denen şerefsizden yemiştim. Okulun sürtük kızlarından biri ile beni aldattı piç. Şans bana götüyle bakıyordu .
Öf içimi de içinizi de şişirdim.

●●●

"İyi ki doğdun Aldea."

Herkes o salak şarkıyı ritmik bir şekilde söylüyordu.

Bütün herkes doğum günüm için eğleniyorlar dı . Hey Hey Hey bugün benim doğum günüm. Asıl benim eğlenmem lazım değil miydi? Herkes mutlu olur aslında on sekiz yaşında; ehliyet alır, ailesi araba alır, her boka mutlu olurlar yani.

Hem ben zaten bir tek dört yaşıma kadar eğlenmiştim. Çünkü babamın işe gittiğine inanırdım. Ne salak mışım(!) meğer.

Saat gece 01:00 dı. Herkes yaklaşık bir saat önce -nihayet- gittiler. Gelen hediyelere hiç bakmamıştım.Sıkıntıda açıp onlara bakmaya başladım.
Annem 'Hesap Kartı'
Büyükannem 'Telefefon'
Büyükbabam 'Laptop'
Kuzenim 'Kolye'
Diğerleri ise giysi almışlardı.

Canım hâla sıkılıyordu. Bende sosyal medyaya girdim.

Sosyal medyada salak salak poz verip kendini rezil eden mallara bakıyordum. Sevgilileri ile poz verip instagrama atanlardan nefret ediyorum. Sevgilimmmm yatağımmmmm beni yanına çağırıyordu. Tabi ki uyuyacağım sabaha kadar bok böcüğü gibi dolaşamam.