Sahte Hayat - Bölüm 2
'Alya'm bizden gideli on yedi yıl altı ay oldu. Hâlâ kendimden nefret ediyorum. İşimden, tercihlerimden, seçtiklerimden, inatçılığımdan...
Biliyorum bu sefer de cevap vermeyeceksin. Haklısın da niye kızının katiline cevap veresin ki?
Doğum günün kutlu olsun Alya'm.
Kendimi asla affetmeyeceğim.'
Okuduklarım karşısında şok olmuş bir şekilde laptopa bakıyordum.
Babam yaşıyor mu?
Kızının katili mi?
Anneme inanamıyordum. Öfkem kendini şiddetlendirirken hemen babamı araştırmaya başladım.
Kerem ÖZ
03.03.1968
Prof. Beyin Cerrahisi
ÖZ hastanesinin sahibi
2 kızı var
İstanbul'da yaşıyor.
Gözüm doldu ve dayanamadım ağlamaya başladım. İlk defa babamı görüyorum.Babama doktorluk ne kadar yakışıyor. Böyle bir babam olduğu için gurur duyuyorum onunla.
Baba özlemi ve öfkem birleşince ani bir kararla Türkiye'ye gitmeye karar verdim. Uçak biletimi aldım. Annemin odasından çıktım ve kendi odama gidecekken annemin sesini duydum.
"Tatlım ben uyuyorum iyi geceler. "
"Sanada."
Odamın kapısını kilitleyip bavulumu hazırlamaya başladım.
Saat 05:00 olmuştu hemen bir taksi çağırdım. Beş on dakikaya kapıda olurdu. Hızla bir kalem ve kağıt çıkarttım ve anneme birkaç satır bir şeyler yazdım.
'Anne e-postana baktım. Senin yüzünden hayatım yalanlar ile geçmiş. Sana çok kırgın ve kızgınım.
Ben gidiyorum. Merak etme emin ellerde olacağım.
Sevgilerle Kızın Aldea Alya. '
Sessiz bir şekilde bavulumu aşağıya indirdim. Kapıyı sessizce açıp tekrar aynı sessizlikte kapattım. Çantamı koluma takıp gelen taxiye doğru yürüdüm. Bavulumu güçlükle bağaja atıp taksiye bindim.
Şuan gümrükten geçiyordum.
"Hanfendi pasaportunuzu alabilir miyim?"
"Buyurun."
Teşekkür ederim."
Gerekli yerlerden geçtikten sonra uçağa bindim. Telefonumu uçak moduna aldım ve müzik dinlemeye başladım.
●●●
Uçak inişe geçmişti. Yaklaşık beş en fazla on dakika içerisinde yere iniş yapmıştık. Bavulumu aldım ve havalımanından çıkış yaptım. Şortumun arka cebinden hastenin adresimin yazılı olduğu kağıdı çıkarırken çantam kolumdan elime düştü.
Ben daha ne olduğunu anlayamadan çantamı bir el kavradı. Heyecan ve korku içinde çantamı vermemeye çalışıyordum. Bir anda çanta elimden kaydı ve dengemi kaybedip ters düştüm.
"Helfen, helfen!" Almanca konuştuğumu anlayınca hızlı bir şekilde aldığım kurslardan öğrendiğim kadarıyla türkçe konuşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sahte Hayat
Teen FictionGri bulutlar güneşin üzerine bir perde gibi çekilmişti. Nerede olduğumu anlamak için etrafıma bakındım. Kendi etrafımda dönerken elinde çiçeklerle yürüyen bir adam gördüm. Aramızda tahminimce üç metre vardı. Ayaklarım benden izinsiz karşımdaki adamı...
