Düşündünüz mü hiç öldüğünüz anı?
Ruhunuzun bedenden sıyrılışını, yavaş yavaş kefenlenişini,
soğuk toprağa konuluşunu,
belki o zaman anlıcaz annemizin şefkat dolu kucağını,
toprak yavaş yavaş sizi sarmaya başlıcak,
Yanınımızdan geçtiğinde çığlık attığımız böceklerler ile yan yana olucaz..
Selamız çoktan okunmuş olucaktır muhtemelen.
Belki toprağın üstünden duyucaz annenin, babanın, çocuğunun, kardeşinin sesini....
Ait olduğumuz yere geri dönücez.Topraktan geldik toprağa gideceğiz....
Her canlı ölümü tadacaktır.....Kelebek.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
yağmur kokan sözler..
Poetryİçtenlik ile yazılanlara mı denir söz? Yoksa içten yazılmayacak kadar derin düşüncelere mi denir? Yağmur mu kokmalı bi söz? Yoksa göz yaşını mı anlatmalı? Sadece uzaktakine mi yazılır şiir? Yoksa yakınında olan vuslata mı? Keyifli okumalar...