Uzun bölümler yazamıyorum,en azından şimdilik.
Belki buna hazır değilim.
Sizden yorum falan beklemiyorum burayı sadece içimdekileri anlatamadıklarımı anlatmak için yazıyorum.
Okursanız belki kendinizi bir tutam bulursunuz.
Bölüm 2 sayılır sanırım bu.
Bu hikaye doğduğumdan başlıyor,babam kız çocuğu olsun istemezmiş hiç sonra ben olmuşum tabii..
İstememiş annem kaçırmış beni kaçak göçek büyümüşüm istemese de beni..Babam,şimdilerde işkolik yani öyledir herhalde değişmediyse..
Yoksulluktan zenginliğe tırnaklarıyla gelinmiş aslında bunu zerre haketmemiş.
Hayat kimini zenginlikle,kimini yoklukla sınıyor..
Bir adamı tanımanız için ona güç vermeniz gerekirmiş,bir yerde okumuştum.Gücün arkasına sığınan adamlar hep zayıflarmış.Hayatıma hep gücün arkasına sığınmışlar çıktı.Babamın yanındayken ben de gücün arkasındaydım..
Anlatmam gereken çok şey var tutmayın beni.
Yeri geldiğinde şerefsiz olmuş bizi bu duruma getirmek için öyle söylerdi.
Keşke her şey para,güç olsaydı.
Biliyo musunuz bence her şey güç ve para değil.Her şey sevgi,sevgi olan yerde güç,para aklınıza gelen her şey kazanılabilir.
Tabii aşk hariç,ona da pek inanmıyorum.
Kazazedeyim ben bu hayatın tadına küçük yaşta baktığım için..
Bitti mi ?
Asla bitmedi hala önüme çıkacak umutları bekliyorum.
Çünkü, her zaman bi' yerlerde umut vardır.
