Filofobim

- 1🌹 -

( Medyada  Güneş )

" Birçok  ruh  halim  var  benim , ben  birden  fazla kişiliğim "

Bu kitabı yazar  ken   cok  düşündüm yinede  yazmaya  karar verdim.  Ilk kitabım olmama sına  rağmen yazım yanlışları ola  biliyor mazur görün .

"Bulanık dünyamın , aydınlık insanları' na  ithafen .  "

En içten acılarımızla ...
BATIYORUZ ;

Her kızın içinde zamanı gelince özgür bırakacağı güçlü bir ejderha 'sı  yada  küçük bir prensesi vardır ...

Vardık yok oluyoruz ...

Vardım  yok  oluyorum !
( Geçmiş )  01  / 08/ 2013
Göz yaşlarımı silerek kalktım o  turduğum klozetin kapağından , ders çok tan başlamıştı ama ben her zaman ki gibi kaçmayı seçmiştim . yine yenik düşmüştüm etrafımdaki insan dışı varlıklara.

  kelimenin tam anlamıyla bir çaresizliktim ben . kocaman gözlüklerim, diş tellerim ha unuttum ve benim olmazsa olmazım kilolarım tam bir umutsuz vakaydım! tuvaletin kapısına kafamı dayayıp kimse olmadığını anlayınca yavaşça araladım kapıyı. araladığım kapıyı açıp levobonun önündeki aynaya bakmaya başladım .musluğu açıp elime su doldurduktan sonra ,yüzümdeki boyaları temizlemek adına elimdeki su birikintisini yüzüme çarptım. ayna benim baş düşmanım .bakmaya korkarak baktım ah ne güzel gene berbatım yüzüme yeni eklenmiş 3 ,4 sivilceyle tam acınası haldeyim . pantolonumun arka cebinde ki titreşimle aynadan gözlerimi çekip telefonu çıkarttım"Annem " ekranda yazan yazıya bakıp tuttuğum nefesimi hızla bırakırken telefonu meşgule attım ben nerde hata yapmıştım böyle sırtımı yandaki duvara yaslayıp kendimi yere bıraktım. duvara sürte sürte yere düşerken kıyafetlerimin kirlenmesi umrumda değildi, daha ne kadar kirlene bilirlerdi ki ?. tuvaletin kapısı açıldığında okula yeni gelen hizmetli benim durumumu değilde oturduğum yerdeki boya izinin nasıl cıkacağını düşünüyor gibiydi . ama bana kızamayacağını ikimiz de çok iyi biliyorduk .

Lavabonun mermerinden destek alarak ayağa kalkıp kapının hemen yanına attığım çantamı koluma taktım .yavaş adımlarla zil çalmadan okuldan çıktım. kadırımda yürürken önüme gelen çakıl taşlarına küçük tekmeler savurarak taksi durağında beklemeye başladım . Taksi gelince yavaş adımlarla taksiye binip evin yerini tarif ettim elime telefonumu alıp 8,9 kişinin ekli olduğu rehberime göz gezdirdim

- iymisiniz

Yaklaşık  elli  elli beş yaşlarında  olan adam konuştuğunda iyi  olduğumu belli edercesine  kafamı salladım .yine yalan söyledim

-sahile  gidelim  lütfen

-tabi .

Kulğıma kulaklığımı takıp  bir  şarkı  açtım bu şarkı  sanki  beni  anlayıyordu (kitabın şarkısı  pinhani Beni sen inandır .)

Çizdim kendi aklımca Hayatın resmini Bir şey bilmezdim aslında Karıştırdım tüm renkleri Hata yaptım tabi

Herkes başka bir şeyden Kaçırmış kendini Bazen yaşlı gözlerle Kabullenmiş gerçekleri Bazen memnun gibi

Artık çok uzaklaştım En çokta kendimden Evden, senden Göçmen kuşlar gibi
Çok geç kaldığım halde Solmuş resimlerde

Kaç yıl geçmiş Hala güzel durur Küçükken çok inanmistim Eğer çok istersen Her şey mümkün

İnanmak zor değil Hikayem senle başlardı Senle devam etsin Beni seni inandır .