KARANLIKTAN AYDINLIĞA

K.A. ~ 1

Merhaba ben Gökçe. 16 yaşındayım.. Kahverengi saçlı ve gözlüyüm.. Yaşıma göre boyum da kilom da normal.. Yani sıradan bir genç kızım..

Sessizliği seviyorum.. Yalnızlığı da.. Karamsarlık bana göre değil.. Yani hani hep yalnız olmayı sevenler karamsardır diye bakan insanlar var onun için.. Siyahı pek sevmem de.. İnsanlarla ilişki kurma problemim var ve bu yüzden fazla da arkadaşım yok.. Kendimi ifade etmekte de sıkıntı yaşıyorum.. Eğlenceli biri de değilim.. Kendimi garip buluyorum.. Bende insanlarla gülüp eğlenmek istiyorum ama yapamıyorum.. İnsanların içinde kendimi garip hissediyorum.. Beni istemediklerini söylerler diye çok korkuyorum.. Beni yanlış anlarlar diye çok korkuyorum.. Benimle dalga geçecekler diye çok korkuyorum.. Birisinin kalbini kırmaktan korkuyorum.. En kötüsü ben kendimden korkuyorum..

***

Artık lise birinci sınıf öğrencisiyim.. Haftaya okullar açılıyor. Okul hazırlıklarım tamamıyla bitmiş durumda.. Yeni okul, yeni insanlar, yeni ortam, yeni çanta, yeni ayakkabı, yeni forma... Yeni bir başlangıç.. Yeni, yeni, yeni.. Yeni bir sayfa açmak için güzel bir fırsat.. Bu fırsat benim için çok önemli..Korkularımı aşmam için tek seçeneğim bu fırsat..

***

Sabah yüzüme çarpan güneş ışınlarıyla uyandım.. Bizim oralarda sabah güneşi sidikliye, öğle güneşi de güzele doğarmış derler.. Ama bence çok saçma bir şey ki ben altıma yapmıyorum.. Her neyse.. Yataktan kalktım.. Oda havalansın diye camı açtım.. Sonra ılık bir duş aldım.. Özenle dolabımda asılı olan beyaz gömleğimle siyah süveterimi ve dizimin biraz üzerindeki okul eteğimi giydim.. Gömleği dışarda bırakıp kollarımı da iki kat yukarı katladım.. Aynanın karşısına geçip saçlarımı tarayıp at kuyruğu yaptım ve hafif göz kalemi sürdüm.. Biri mavi biri yeşil uzun çoraplarımın üzerine siyah converselerimi giydim.. ahh biliyorum tarzım berbat ama kötü durmadığına iddiaya girebilirim.. Sonra kendime boydan aşağı bir baktım.. Serseri kızlar gibi görünüyordum.. Eski tarzım gibi.. Kafamı iki yana salladım.. 'kendine gel Gökçe! yeni bir tarz oluştur kendine! unutma bu yeni bir başlangıç!' Hızla kollarımı aşağı indirip gömleğimi de eteğimin içine koydum.. Saçımdaki tokayı da çıkarıp aynadan kendime tekrar bir baktım.. Şimdi biraz daha hanım hanımcık duruyordum.. Sevmiştim bu halimi..

Saate baktım.. Eğer biraz daha oyalanırsam geç kalacaktım.. Mevsimliğimi giyip çantamı da bir omzuma alıp odadan çıktım.. Aşağı indiğimde herkes aşağıda kahvaltı yapıyordu.. Masamdaki yerime geçerken "Günaydın herkese! Afiyet olsun." dedim sevecence.. Normalde olsa ruh gibi söylerdim bunu belki de hiç.. "Hayırdır abla? N'oldu?" dedi Çınar, benim biricik tatlı kardeşim, şaşırmış bir şekilde.. Yanağını öpüp "Yeni bir başlangıç diyelim tatlım.. Anne baba ben kaçtım.. Eğer biraz daha oyalanırsam geç kalacağım okula. İyi dersler sana da tatlım. Görüşürüz." dedim ve vedalaşıp evden ayrıldım.

Ailemle pek vakit geçirmezdim. Eve geldiğimde direk odama geçer, nadiren çıkardım odamdan.. Sadece Çınar'ın odasına gidip biraz onunla vakit geçirirdim. Beraber kitap okur, müzik dinler, oyun oynardık.. Çınar çok masum, küçük ve saf.. İlgisiz bir ablası olmasını istemem. Çünkü hayatta vazgeçemeyeceğim tek varlık O.

Otobüse binip okulun önünde indim. Okulun kapısının önüne geldiğimde derin bir nefes aldım. Ve okulun bahçesinde dolanmaya başladım. Herkes çok heyecanlıydı. Okula girip sınıfımı aramaya başladım. 9-F evet buldum. Koridorun sonundaki köşedeki sınıf. İçeri girdim, herkes birbiriyle tanışıyor, sohbet ediyorlardı. Bu sınıf diğer sınıflara göre biraz daha karanlık bir sınıftı. Gözümü sınıfta gezdirip kendime yer aramaya başladım. Sıralar tek kişilikti ve eski sıralardı. Sonunda kapı tarafında önden üçüncü sırayı beğenip oturdum. Çantamı arkama koyup sınıfa tekrar göz gezdirdim. Burası gerçekten çok gürültülüydü. Ne yapacağımı bilmediğimden sıranın üzerindeki yazıları okumaya başladım. Sıranın sol tarafınfa Fire yazıyordu. Tersden bakınca da aynı kelime okunuyordu. Kim yapmışsa çok güzeldi. İşte bu sıra benimdi. Hemen sahiplendin Gökçe bakıyorum da.. Ah evet ama işte bu kelime hoşuma gitmişti: Ateş.