De 43e Hongerspelen

De treinrit

Ik zat zenuwachtig en vooral paniekerig heen en weer te lopen in de wachtkamer. Mijn ouders kwamen binnen en gaven me een knuffel en fluisterden me bemoedigend toe en zeiden dat ze van me hielden, voordat de vredebewakers ze meesleurden riep mn vader: "Je bent sterk, ik weet dat je het kunt!" 

Verwaarloosd staarde ik naar de deur, toen mn broer en Lila binnenkwamen.

"We weten dat je het kunt, doe het voor ons" snikte mijn broer, hij ging weg. Lila zei: "Hij is er kapot van, je kent hem, he" probeerde ze de situatie te versoepelen, ik knikte. "Voor je gaat, hier is een armbandje met onze foto en ons eerste plukje graan." Ik knuffelde haar en beloofde dat ik mn best zou doen.

Ze werdt naar buiten gestuurd en Elia en ik werden begeleid naar de trein.

Ik zag mensen hun 3 vingers opsteken en met graan wuiven, als succes...

" Ha mijn fantastische tributen." Schaterde ze. "Kom verder, we halen eerst even jullie trainer op en dan nog 2 dagen reizen" zei ze alsof het een plezierreisje was.

Na 4 uur reizen werdt het avond en de trein stopte...

Na 5 minuten kwam fluwelia binnen. "Dit is jullie mentor, Felicia." zei ze vrolijk. " Het is zo'n  irritant mens." fluisterde Elia me toe, hij praatte tegen me , jeee...Hij was de rare van ons dorp, niet goed wijs, zei mn moeder altijd.

Een vrij jonge dame van rond de 24 stapte de coupé binnen, wacht ze won de hongerspelen 8 jaar geleden.

Ze begroette ons vriendelijk en nodigde ons uit aan tafel, na wat geklets over overleven werdt het bedtijd.

Ik plofte mezelf in het zachte bed en genoot even van de luxe. Daarna viel ik in slaap.

"Hop, hop uit bed we hebben vannacht goed doorgereden, we liggen voor op schema!!" zei Fluwelia, ik keek haar aan en barste innlachen uit, ze zach eruit als een clown met die fluokleding en schmink.

"Let op je manieren, jongedame!!" Fluwelia verliet met een arrogante Pfwu mn kamer en grinnikte verder. Ik sprong uit bed en koos een simpel setje met een jeans en ee blauwe blouse. Ik kwam binnen voor het ontbijt en zach Felicia en Fluwelia gezellig kletsen. Ik ging erbij zitten. 2 Minuten later kwam Elia binnen, we proesten het uit, hij had de lelijkste klerencombinatie en kleuren ooit gekozen. "Zelfs Fluwelia zou dit niet dragen." Grinnikte Felicia.

Met nog eens een pfwu ging ze beledigd weg.

"We zijn er! Eindelijk vaste grond!" Zei Fluwelia die stond te springen. Vredebewakers leidde ons de trein uit en Elia stond voor zich uit te staren naar het prachtige capitool. Ik verzon niets beter  dan lief te lachen en subtiel te zwaaien terwijl mensen naar ons joelden en klapten...

2 minuten later stonden we voor een groot gebouw en werden we klaargemaakt voor onze parade.

___________________________________________________________________

Sorry, sorry, sorry!! Voor het lange wachten maar ik had het druk met de examens.

Dus ik zal snel proberen verder te schrijven en veel leesplezier.