Güneş ufuktan kendini göstermiş ve günün başladığını haber vermişti.
Horozun ötmesi ile uyandı küçük çocuk, bugün çok yoğun bir gün olacaktı çünkü bugün lord Jordan dönüyordu.
Küçük bir köy olsa da lord Jordan burada çok önemli bir kişilikti.
Yatağından kalktı ve birkaç parça olan giysilerinden birini giydi.
Parnell köy halkı tarafından bulunup büyütülmüş, ailesini hiç tanımadığı için köy halkını ailesi olarak bilmişti.
Kaldığı ahırdan çıkmış ve elini yüzünü yıkayıp günlük işleri yapmaya başladı.
Güneş tepeye geldiğinde parnell karnının acıktığını hissettiğinde Josie teyzenin evine yürümeye başladı.
Sokakta oynayan çocuklara hep özenmişti, kendini bildiğinden beri yaşıtlarının yapmadığı işler yapmaya zorlanmıştı, yaşı küçük olduğundan art niyet görmemişti bunda parnell.
Çocukların onunla dalga geçmesini görmemezlikten gelip ilerlemeye devam etti.
Josie teyzenin evinin önüne geldiğinde kapıya iki kere vurup "Josie Teyze evdemisin" diye seslendi.
Kapı açılırken biraz geri çekildi.
"gel parnell gel bende tam yemek hazırlıyordum"Parnell köyde en çok bu kadını seviyordu çünkü onunla ilgilenen tek kişi oydu.
Içeri girdi ve koltuklardan birine oturdu.
"Günün nasıldı parnell" diye seslendi yaşlı kadın.
"Her zamanki gibiydi ama bu gün biraz daha yoğun olacak"
"Bu gün Lord Jordan geliyor sonuçta, dua edelim de av iyi geçmiş olsun yoksa fazla dayanamayız" dedikten sonra yaptığı çorbayı küçük masaya getirdi yaşlı kadın.
Parnell masaya konulan şeylere baktığında birkaç parça ekmek ve çorbayı gördü, bu onun için yeterliydi ama yetişkinler bunlarla doyamazdı.
Yemeğini bitirdikten sonra teşekkür etti ve dışarı çıktı ormana doğru yürümeye başladı küçük çocuk.
Ormana vardığında bıraktığı baltayı alıp kütük kesmeye devam etti.
Parnell kaç yaşında olduğunu tam olarak bilmiyordu ama tahminen 9 10 yaşlarındaydı.
Güneşin neredeyse batmasına yakın işinin birazını bitirmiş bir şekilde köye yürümeye başladı parnell.
Köy meydanında toplanan kalabalığı görünce Lord Jordan'ın geldiğini anlayıp koşmaya başladı küçük çocuk.
Meydana geldiğinde insanların arasından geçip öne ilerledi.
Lord Jordan kalabalığın ortasında adamları ile avladıkları hayvanların bulunduğu araba ile duruyordu.
Parnell arabaya baktığında az miktardaki hayvanları gördüğünde şaşırdı çünkü daha fazlasını bekliyordu, bunlar köydekilere en fazla bir yada iki hafta yeterdi.
Köylüler endişeli bir şekilde aralarında konuşuyordu.
"Av kötü geçtiğinin bende farkındayım, ama dayanmalıyız, oğlum krallıktaki seçmeleri geçtiğinde herşey düzelecek, bundan emin olabilirsiniz, tekrardan ava çıkılması gerekiyor, çünkü krallık seçmelerine daha bir ay var bu yüzden aranızdan seçilen kişiler avlanmak için doğuya gidecek, bunu biz yapacaktık ama son avda çok fazla yaralandık bu yüzden sizden rica ediyorum seçilenler torunlarınız evlatlarınız için karşı çıkmayın ve doğuya gidin" Lord Jordan sesini yükselterek uzun bir konuşma yaptı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parnell
FantasyBoşluk daima aramızda, zaman ise bir hastalık gibi bize bağlı. Ancak zaman boşluktan daha acımasız.Boşluğun içinde ölü bir şey var, zamanın içindeyse öldüren bir şey. ############################# Yüz yıllar boyunca imparatorluklar krallıklar kuruld...