Öpüyordum , öpüyordu ... Durdurmaya çalışmadım . Hemen olsun ve bitsin istedim . Öyle hikayelerdeki gibi huzur verici de olmadı . Olamazdı da zaten . Sadece hemen olsun ve bitsin istedim , biliyordum eninde sonunda bu olacaktı , Belki de kaçıç biletimdi , belki de izin vermemin sebebi uzun yıllardan sonra sevildiğimi hissedebilmemdi . Vay be ! Prensesim diyen annesinin terk ettiği kız bile sevilebiliyordu . Ne büyük saçmalık ...
Robert'a acıyordum . Fakat bir o kadar da hayranlık duyuyordum . Karşılıksız sevmenin ne demek olduğunu en iyi ben biliyordum çünkü ------ acınası --------- . Ama yine de sevmeyi bilebiliyordu . Sevebliliyordu , kalbi vardı ... Hayranlık uyandırıcı .
Dudaklarımı sömürmeye devam ediyordu . Durdu , biraz nefes aldı ve dilini ağzımın içine soktu . Ne yapmaya çalıştığını anlayamıyordum . Tahminimce kendisini arzulamam için boşa çabalıyordu . Fakat ben sadece tiksindim . Kafamı arkaya yatırıp kendimden uzaklaştırmaya çalıştım . Zaten robert'da daha fazla zorlamadı . Ellerimi çözdü , beni aynanın karşısına götürdü .
Saçlarım biraz yağlanmıştı , gözaltlarım mosmordu , yüzüm çökmüştü . İki gündür birşey yemediğimi fark ettim . Ama şaşırılacak şekilde acıkmamıştım . Vücudumu incelerken göğsümün üzerindeki morluğu gördüm .
O kalp .... geçmemişti. Robert,a baktım :
-" Kamar , beni sevmediğini , buradan kurtulmak için fırsat kolladığını , hatta yaşadıklarını unutmak için yaşadığını gayet iyi biliyorum . "
-" R-robert , bu geçer değil mi ?! İzi kalmaz ?! Yarası kapanır ?!"
-" Kamar ... Sen , sen bilmiyor musun ? Kalp yaraları asla kapanmaz . Öldüğünde bile senin parçan olarak yok olur , sana karışır . Ne pahasına olursa olsun ."
-" ..."
-" Tamam , belki bazılarının yok olma şansı vardır , haklısın . Ama senin yaran kapanmaz Kamar . En kötüsüde ne biliyor musun ? Zaman da yarana yardım etmeyecek . Beni hep hatırlayacaksın . Bu günü , dünü ... Başka biriyle sevişmek için soyunurken aklına ben geleceğim . Mesela balayında , o özel günü bile mahvedeceğim . Eğer çocukların olursa , emzirmek için göğsünü açtığında yine ben olacağım ... "
-"...."
-" Acımasızca değil mi ?! "
-" Yapma Kamar , o kadar da insafsız değilim . Fahişe annenin ; babama , anneme , aileme yaptıklarını göz önüne getirirsek hiç acımasızca değil ."
Titriyordum . Çenem , gövdem , vücudumun her bir molekülü sarsılıyordu . Robert durdurmaya çalışsada engelleyemiyordu . Yapabildiğim en iyi şeyi yaptım . Onu ittim .
-" Sana , seninle tanıştığım güne , beni o partiye getiren Eupmee'ye , senin masana iten Aryan'a , beni sana ien her şey'e binlerce kere lanet okuyacağım Robert ."
Kriz geçiriyordum . Sürekli aynı cümleleri tekrar etmeye başlamıştım .
-" Lanet olsun , lanet olsun , lanet olsun , lanet olsun , lanet olsun ......"
Yere çömeldim . Başımı kollarımın arasına sıkıştırıp gözlerimi kapattım . Ben yerimde duruyordum , fakat dünya bana inat dönüyordu , her dönüşü öncekine göre daha hızlıydı . Durması için Tanrıya yalvarmaya başladım . Ah , mükemmel şimdide deliriyordum . Hayır durmuyordu , daha hızlı , daha fazla , daha , da ......
Gözlerim aralandığında gördüğüm ilk şeyin Robert olması yaşama isteğimi azaltmıştı . Kafamı çevirince beyaz önlüklü adamı fark ettim .Bana yaptığı onca eziyetten sonra doktor çağırmıştı . Sol kolum çok sıkışmıştı , kaldırmak istedim . Fakat Robert bunu engelledi . Neden durduruyorsun bakışı attım . Serumu işaret etti . En azından iğneyi uyurken yapmışlardı .
Doktora Robert'ın bıraktığı izin geçip geçmeyeceğini öğrenmek için tam ağzımı açmışken kendimi yormamamı söyledi . Ağzımı kapattım .
Robertla doktor , odanın dışarısına çıkıp karanlığa karıştılar . Bende odayı ilk defa bu kadar aydınlık gördüğümü fark ettim . Etrafımı inceledim , belki kaçış planıma faydası olur diye aklıma iyice kazıdım .
Gözüm yatağın sağındaki konsolda duran ilaç kutusuna takılmıştı . Belkide bundan çokça içersem beni hastanede tedavi etmek zorunda kalırlardı . Ölüm falanda hiç umrumda değildi zaten . Kutuyu elime aldım . İçinden altı tane yarısı sarı , yarısı yeşil hap çıkartıp ağzıma attım . Yutmak birazcık zor oldu .....
-------------------------------
....... Özgürdüm . Kurtulmuştum . Robert ve o izbe yer arkada kalmıştı . Vücudumda ona ait bir iz de yoktu . Kahkahalar ata ata uçağa bindim , biraz bavul problemi yaşasamda ....
Acaba Holi Festivali bitmiş miydi ? Merak ediyordum . Uçağın kalkışıyla hep dokunmak istediğim bulutların yanına vardım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RAANJHAN
FanficGözlerindeki kurnaz yaramazligini Kahkahalarının ihmalkar sesini Saçlarının rüzgarda dalgalanışını Unutmayacağım Bu can sağ olduğu sürece... Ellerinin ellerimi bıraktığında Gölgenin yavaş yavaş silikleşmesini Arkana tekrar bakmamanı Asla affetmey...