The Fairytale Curse

Hoofdstuk 1 - Bevroren

who were you
before the world
told you
who you should be?

                                   -❄️-

~
Het was koud.

Niet de temperatuur buiten.
Niet het paleis.
Niet de wind.

Niks fysieks was hier koud.

Het was ik.
Ik was koud.

Maar nee,
Niet mijn huid.
Niks fysieks.

Het was mijn innerlijk,
wat ijs en ijskoud bleek te zijn.

Bijna bevroren, maar toch vloeibaar genoeg om mensen te belasten.

~

Ik wist dat ik koud was.

Maar nee,
toch zorgde ik er niet voor dat het
warm zou worden.

Toch zorgde ik niet voor
een oplossing,
een hulp.

~

Omdat koud zijn een plicht was voor een toekomstige leider.

Omdat koud zijn mij is aangeleerd.

Omdat de mensen om mij heen koud tegenover mij waren.

En nu is hun toekomstige koningin koud tegenover hun.

~🌹~

Lucette's POV:

"Uwe hoogheid, welk tafelkleed zou u het graagst willen benutten voor het opkomende bezoek van de koninklijke familie uit Minorgië?"

"Welke organische badolie en zeepjes zou u toegepast willen hebben voor uw volgende kalmerende schoonheidsbehandeling, uwe hoogheid? Het rozenwater afkomstig uit het Verre Oosten wordt aangeraden door dermatologen omdat het wonderen doet voor men zijn huid."

"Uwe hoogheid, het volk heeft uw toestemming nodig om extra granen akkers aan te leggen omdat er schijnbaar een tekort aan graan is. Het volgende contract gaat daar verder op in, als u er gelieve binnenkort uw kostbare tijd op zou willen leggen en ernaar wilt kijken-.."

"Uwe hoogheid, er is een verzoek doorgestuurd afkomstig van de keizer uit Liopez-..."

"Uwe hoogheid, wat vind u v-..."

"Uwe hoogheid..."

"Uwe hoogheid?"

"Uwe h-..."

Ik sloot mijn ogen.
Wat moeilijk ging wanneer je geïrriteerd bent, omdat mijn oogleden bleven schokken uit woede. Ik fronste mijn volle wenkbrauwen en probeerde met moeite mijn ademhaling onder controle te krijgen.

Tot tien tellen.. had mijn specialist over en over tegen mij gezegd. Tot tien tellen.. tot tien tellen..

Één.. adem in..
Twee...
Dr-
-.. hoogheid, ik vind het ongemanierd van mij om te storen op dit ogenblikkelijk moment maa-..."