Memory

Memory - Chapter Four

Chapter Four - ”the Lyrics”

Mabilis na dinampot ni Samantha ang alak at nilagyan ng laman ang baso upang inumin iyon ngunit maagap din si Paul sa pagbawi niyon.
"Paul,please!Don't do this to me.Ano to open forum?"angil ng dalaga na di tumitingin sa kaharap."Nahihirapan ako Paul.Nandito ako para takasan muna ang aking problema.Tapos heto ka't pinipressure ako.Ayokong isipin mo na ginagamit kita to forget Ben."
"I'm sorry.I just thought" tumahimik sandali si Paul bago nagpatuloy "Somehow may pagtingin ka rin sa akin.Kahit kunti lang."
Napatitig si Samantha rito."Rin?Wag mong sabihing may gusto ka sa akin?haha"maang nitong tanong at sarkastikong nakangiti.
"Does it matter to you?"marahang tugon nito sa kanya at ininum ang alak ni Samantha.
Tinunga naman ng dalaga ang alak diritso mula sa bote nito.
"Now you're claiming you like me after you've changed no'ng nag start sumikat ang banda nyo?"
Anitong muling tinunga ang bote at animo'y galit na galit sa iniinom.
"What are you talking about?"nagtatakang tanong ni Paul rito at ibinaba ang boteng hawak ng dalaga
"Don't dare deny it.Hinintay kita araw-araw sa auditorium,Paul.Sa lugar kung saan una tayong nagkakilala...You never came.Dahil nalunod ka na sa hiyawan ng mga fans nyo!"
Natulala si Paul sa mga narinig dito.Agad naman nitong inilapit ang inuupoan sa dalaga na nooy nag-uumpisang umiyak.
"Samantha..."tanging nasabi ni Paul habang inaalo sya.
"Dont touch me.I hate you.I hate you so much.Kahit sumisikat na kayo pinansin ako ni Ben.Hindi kita nakita that time.Hindi mo din naman ako gustong makita,diba?Now that I have Ben Im so happy.So very happy.very happy..."aniyang biglang humagulhol sa mga balikat ni Paul.
"bakit pati sya nagbago?"mahinang dugtong ng dalaga.
Tumayo si Paul at hinila naring patayo ang mga kamay ng dalaga.
Hinawakan nya ang mga pisngi nito at pinahid ang mga luha doon.
"Listen,Samantha.It was you who encouraged me na mag banda.I was working hard.Every song I made was for you.Sorry if hindi na ako nakabalik pa sa tagpuan natin.I was so busy para matupad ang gusto mo by making that band. As you've wished I was composing all those songs for you.Have you even listened to any of it?you should have known it was you and me in those lyrics."
Matamang tumingin si Samantha rito at pilit na inintindi bawat sinasabi ng binata dahil di nya ito ma gets.
"Hindi mo ba alam gaano kasakit ang halikan ka ng bestfriend ko sa harapan ko pa mismo?I wanted to let go pero ang hirap.It took me years before I decided to move on at magparaya...But...Here you are.Sinaktan ka nya.I just can't leave you like this.How can I even start moving on from you?"
Hinawakan ni Samantha ang mga kamay ni Paul na nasa pisngi parin nya.
"Why...why you didn't say anything?Teka.What lyrics are you talking about?Which songs?"
Napapikit-mata si Paul ng mariin.
"Didn't you went to our concert and some performances?"
"Yes pero si Ben ang kumakanta lahat no'n.I did not even know ikaw lahat gumawa ng mga iyon not until Mark told me last month."
"Let me have the chance to make you listen to what I felt all those years for you then."aniyang kinuha ang isang kamay ni Samantha.

Bumalik sila sa loob ng guestroom.Tumabi ng upo sa kanya si Paul at isinuot sa tenga ng dalaga ang earphone nito upang mapakinggan nya ang mga kanta mula sa kanyang cellphone.
Tahimik na nakinig si Samantha sa intro ng musika at nag-umpisa na ngang inaawit ni Ben ang lyrics niyon:

http://www.rykamall.com/blog/memory-chapter-4/

Inialis ni Samantha ang earphone nang maramdaman ang paghiga ni Paul sa kama. Nakapikit ang binata at nakapatong ang isa nitong braso sa noo.Dahil narin sa nainum ay malakas ang loob nyang yumakap dito at nang iminulat ni Paul ang mga mata ay agad hinalikan ni Samantha ang mga labi ng binata.
Mariin namang yumakap sa kanya si Paul at ginagantihan ang kanyang mga halik.
"Naiinis ako sa'yo,Paul...pero...mahal kita...noon pa."mahinang sabi ni Samantha sa binata nang maghiwalay ang kanilang mga labi.
"I wont let go of you anymore."tugon ng binata at muling hinalikan si Samantha sa mga labi.

Wala na ang dalaga nang magising si Paul.Agad syang nagsuot ng damit upang hanapin ito sa sala at kusina.Hindi nya mahanap si Samantha sa buong bahay.Wala na din ang uncle at auntie nya.Pasado alas utso na nang sya'y magising.
Muli syang bumalik sa kwarto at kinuha ang cellphone.Tinawagan nya agad ang numero ni Samantha ngunit hindi ito makontak.Nakapatay ang cellphone nito.Frustrated na ibinagsak ni Paul sa kama ang katawan.Kapagdakay bumangon sya. Sandaling nag-isip ng mamalim.Kinuha ang bag.Parang feel nyang mag compose ng sandaling iyon.Ito'ng gagawain nya ang kahulihulihang kanta nya for his band bago sya tuluyang magpaalam sa mga ito.