Kelebeğin Ömrü

Bölüm 1:"Ev arkadaşı"

○●○●○●○ İYİ OKUMALAR ○●○●○●○

Uzun bir arayıştan sonra ev arkadaşı isteyen birinin adresini bulmuştum.Adresin yazılı olduğu yeri bulmamın baya bi zahmet alacağı belliydi. Çünkü burda yeniydim, sokakları bilmiyorum, insanları tanımıyorum.Buraya iki gün önce geldim. Üniversite için.Hacettepe Tıp'ı kazanmıştım.Hedefim başarılı bir cerrah olmaktı.Ama henüz kalacak yerim bile yok. Dün gece parkta yattım. İnanabiliyor musunuz? Üstelik yağmur yağdı ve sırılsıklam oldum.Vakit kaybetmemek için taksiye bindim.Adresi şoföre verip gitmek istediğim yeri söyledim. Sonra telefonumu çıkarıp annemi aradım.

-Alo kızım? İyi misin? Kalacak yer buldun mu?

- İyiyim anne merak etme.Henüz kesin değil ama bir yer buldum galiba.

-Galiba mı? Kızım bak dikkatli ol tamam mı? Öyle herkese güvenme kolay kolay.Aklım sende kalmasın yavrum.

-Tamam anne sen beni merak etme ben başımın çaresine bakarım. Sen kendine dikkat et yeter.Bak şimdi kapatıyorum sonra konuşuruz tamam mı annem?

-Tamam kızım dediğim gibi dikkat et kendine öpüyorum fıstığım.

-Bende öpüyorum.

Deyip kapattım.Annem benim herşeyimdi.Ondan başka kimsem yoktu.Onun da benden başka kimsesi yoktu.Babamı sekiz yaşındayken kanserden kaybettim O günden beri tek hayalim doktor olup insanları kurtarmak.Babam ölünce tüm yük anneme kaldı. O da kadın başına gece gündüz çalışıp beni okuttu.Doktor olamaya bi yandan da o yüzden istedim. Annemi rahata erdirmek için.

Şoförün burası dediği yerde indim.Dört katlı kahverengi bir binaydı burası.Merdivenlerden çıkıp ikinci katta durdum.Adreste ikinci kat yazıyordu.Kapıyı çalıp beklemeye başladım . Biraz sonra kapıyı şirin bi kız açtı. Sarı uçlarına balyaj vurulmuş saçları,buz mavisi gözleri, 1.76 boyu, ince beli ve güzel suratıyla çekici bir kızdı.

-Merhaba

Dedim elimi uzatıp.

-İnternette ev arkadaşı aradığınızı görmüştüm.

Dedim.Bu sırada kız elimi sıkıp.

-Hoşgeldin geç içerde konuşalım.

Deyip kapıyı daha da açtı.İçeri geçtim.Ev krem rengi ve lilanın uyumuyla sıcacık bir hal almıştı.

Lila koltuğa oturdum.Az sonra elinde iki fincanla kızı gördüm. Fincanın birini bana verdi ve:

-Bu arada ben Naz.

-Bende Güneş, memnun oldum.

-Bende memnun oldum.

Deyip karşımdaki koltuğa oturdu.Bende göz ucuyla odayı inceledim.Fincandaki kahveyi yudumladım.

-İstersen odaları gezelim.

Dedi içten bir şekilde.Bende kafamı olumlu anlamda salladım.

Oda ayağa kalkıp 'hadi gel'dedi.Bende kalkıp arkasından gittim.Ev üç oda bi salondu.Baya büyük görünüyordu.

-Burası senin mi? Yani bu ev?

Dedim odalardan birindeki yatağa oturup.

Naz da yanıma gelip oturdu.

-Aslında benim ama henüz taksitleri bitmediği için evi üzerime geçiremedim.

-Anladım peki okuyor musun?

-Güzel Sanatlar Fakültesinde vokalistim.Yanı sıra bazı geceler buraya yakın bi kafede canlı müzik veriyorum.Sen okuyor musun?

-Evet. Hacettepe Tıp Fakültesini kazandım.Zaten o yüzden geldim buraya.Daha geleli iki gün oluyor. Bende kendime kalacak yer arıyordum senin ilanını gördüm.