Η ψυχολόγος.

Κεφάλαιο 2

Είχα φτάσει Πάτρα. Το ταξίδι ήταν πολύ κουραστικό αλλά ήμουν έτοιμη να επισκεφτώ το καινούργιο μου διαμέρισμα κοντά στο στρατό υο οποίο θα νοικιαζα με την κολλητή μου.

Την κολλητή μου την λένε Ειρήνη και γνωριζόμαστε από το γυμνάσιο. Ήξερα πως θα ταιριαζαμε από την πρώτη στιγμή. Εκείνη είχε έρθει στην Πάτρα εδώ και μια βδομάδα για να προετοιμασει το σπίτι όταν θα ερχόμουν και εγώ.

Εκεινη σπουδάζει οικονομικά παρόλο που είναι κάτι που μισεί.. Ο πατέρας της βλέπετε την ανάγκασε να σπουδάσει οικονομικά καθώς όταν πλέον τελειώσει και πάρει το πτυχίο να δουλέψει ως διευθύντρια στημ εταιρία του πατέρα της..

Τι είδους εταιρία; Μην με ρωτάτε, δεν μιλάει πολύ για την οικογένεια της, έχασε απο μικρή την μητέρα της και τώρα έχει μείνει ο πατέρας της και ο μεγάλος αδερφός της.

[...]

Αργότερα είχα είδη φτάσει στο διαμέρισμα.. Και εβαζα τα ρούχα στη ντουλάπα.. Η Ειρήνη είχε ετοιμάσει μεσημεριανό ενώ η ίδια είχε παει για ψωνια..

Ήμουν αρκετά αγχωμενη καθώς αύριο θα περνούσα από ένα γραφείο ψυχολογου και θα έκανα μερικά μαθήματα εκεί για δύο-τρεις ημέρες και έπειτα θα με ξεναγουσαν στο στρατό όπου και εκει θα σπουδαζα.

Το υπέρ σχετικά με αυτό, ήταν πως πληρωνομαι επειδή θα σπουδάζω αλλα και θα δουλεύω ταυτόχρονα.. Έπειτα θα έπρεπε να δουλευω εκει για 10 χρόνια αναγκαστικά κάτι που είδη ήξερα αλλα δεν με ενοχλούσε, και εάν ήθελα μετα συνεχιζα την δουλειά μου εκεί ή ανοιγα δικό μου γραφείο..

Δεν είχα ιδέα τι απο τα δυο θα ήθελα αλλα ήξερα πως είναι υπερβολικά νωρίς για να αποφασίσω από τώρα!

[...]

Το απόγευμα έφτασε γεμάτη σακούλες απο διαφορά μαγαζιά η Ειρήνη και έτρεξα να την βοηθήσω.

Με ευχαρίστησε και έπειτα πήγε να κάνει ενα γρήγορο ντουζ.

'Μυρτώ διάλεξε ταινία και φτιάξε κατι στα γρήγορα να φάμε.'Μου φώναξε από το μπάνιο η Ειρήνη.

'οκ.' Φώναξα και εγώ και αποφάσισα να δούμε το Before I Fall.

Πήγα προς την κουζίνα και ζεστανα την πίτσα, πήρα και δυο κουτάκια μπύρα και βολευτικα στον καναπέ.

Η Ειρήνη ήρθε μετά από μερικά λεπτά και καθισαμε παρεα.

Το βράδυ ήρθε γρήγορα και καληνυχτισαμε η μια την άλλη και πήγαμε στα δωμάτια μας.

[...] 

Το έντονο φως το πρωί με έκανε να δυσανασχετισω καθώς δεν ήμουν πλέον πρωινος τύπος.

Έβαλα τις παντοφλες στα πόδια μου και κατευθηνθηκα(γιατί με μπερδεύει τοαο πολύ αυτή η λέξη?) προς το μπάνιο.

Έπειτα πήγα προς την ντουλαπα και διάλεξα μια μαύρη παντελονα και ενα άσπρο πουκάμισο, τα άσπρα μου τα σνικιερ, και έφυγα για το πρώτο μου μάθημα.

Είχα είδη αργήσει.