ÖZÜR HEDİYESİ

97 9 2
                                    

Arkasından seslenen kişiyi çok iyi biliyordu ama geriye dönmek onun için çok zor gelmişti. Yine de arkasını döndü:
- "Efendim Luhan" dedi. Kekelemeden cevap verdiği için kendini tebrik etti Sehun.
- Sehun senden bir özür borçluyum.
Şaşırmıştım ve neden özür dileyeceğini anlamamıştım. "Neden" diye sorma gereği duydum. Herkesi kendine aşık edebileceği gülümsemesi ile:
- "Bugün okulda az kalsın seni yaralıyordum. O zaman özür dileyecektim ama galiba bir işin vardı. Acele ile gittin ve bende sınıfını bilmediğim için gelemedim. Eğer kabul edersen yarın okul çıkışı bir şeyler içeriz olur mu?"
-"Özür dilerim Luhan ama gelemem yapacak işlerim var." Hadi ama hemen evet diyemezdim çünkü daha kafamda plan yapmamıştım. Ben bunları düşünürken Luhan:
-"Peki ama eğer fikrin değişirse lütfen bana haber ver. Bu benim numaram" dedi ve bana bir kağıt uzattı. Hafif gülümsemeyle"peki" dedim. Şu birkaç günde yaşadıklarımı düşündüm eve giderken. Eve gidip üstümü değiştirdim. Birazcık uyumanın kimseye zararı olmazdı sanırım. Yine ve yine beni uyandıran lanet telefonumun sesiydi. Kimin aradığına bakmadan açtım telefonu.
- "Sehun biz seninle ne anlaşmıştık. Hani benim oğlumu kurtaracaktın. Ayağına kadar gelmişken sen Luhan'ı geri çevirmişsin. İnan ki eğer kurtulmazsa neler yapacağımı ben bile bilmiyorum." diyip suratıma telefonu kapattı. Anlaşılan ona mesaj atmaktan başka çare kalmamıştı bana.Mesaj kısmını açıp kağıtta  yazan numarayı girip Luhan'a mesaj attım...
        LUHAN' POV
Her ne kadar pazartesi sabahlarını sevmesem bile annemin yaptığı krepler(sadece moral olsun diye yapıyor :)) için bile sevebilirim pazartesi sabahlarını. Yataktan kalkıp yüzümü yıkadım ve sofraya oturdum. Şu sıralar babamın bir sıkıntısı var gibi ama bana hiçbir şey söylemiyor neye sıkıldığını. Geç kalmadan evden çıkıp otobüse doğru yürüdüm. Bu çocuk neden otobüsle gidiyor diye sorabilirsiniz fakat hadi ama daha lisedeyim ve gösterişe hiç gerek yok bence.

(Bu kıyafetle okula gittiğini hayal edin)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Bu kıyafetle okula gittiğini hayal edin)

Okula geldiğimde direk bizim grubu gördüm ve oraya doğru ilerleyecekken canım arkadaşım(!) beni kovalamaya başladı. Ona yakalanmıyacağım diye koşarken birine çarptım. Çarptığım kişiden daha özür dileyemeden içeri doğru koştu. Nerede diye düşünemeden zil çaldı. Uzuuun bir okul gününün ardından yeni bulduğum işe doğru yürüdüm. Pastanedeki kişilerle tanışırken içeri biri girdi...

     Herkese tekrardan merhabaa~~ Umarım sizi çok bekletmemişimdir yeni bölüm için :) Şu ara evde olmama rağmen yoğundum ve bu bölümü otobüste yazdım. Umarım beğenir ve yorum yaparsınız. Bu arada diğer grup üyelerini eklemeli miyim? ❤❤

LANET (HANHUN)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin