Hello po!!! This is my first time to create a One Shot Story. Sana magustuhan niyo po.
Thank you! God Bless. :*
-----------------------
*Vroooom! *Vrooom *Vrooom
Oh yeah! Tunog yan ng bus! Sorry naman kung pang motor yan.
Di ko lam kung pano tunog ng bus eh.
At papunta nga pala ako ngayon sa Legazpi. Oh yeah! Mahaba habang byahe to.
It's a night trip, so pagkapasok ko sa bus,may katabi ako. It's a boy I think? Di ko makita mukha.
May nakatakip kasing panyo sa mukha niya eh tapos, tulog ata to? Hay. pero yung visible parts ng body niya,reminds me of someone special pero basta. let's not think about that.
Naupo nalang ako. ayoko talagang pumunta sa Legazpi eh. pero I must face the reality.
*FLASHBACK
"Baby, punta ka sa Legazpi bukas ha? Kaw nalang representative ng family natin sa reunion, your dad and me are going on a business trip, di ako makakaattend."
"Ma! You know me very well. Ayaw na ayaw kong bumalik sa lugar na yun!"
"Baby!It has been 4 years, don't tell me di ka pa nakakamove on sakanya. Kalimutan mo na siya. Hindi ka niya minahal! Sinaktan kaniya!"
"Ma!Stop!"
And nag walk out ako. Kailangan ba talagang ipaalala yun saakin?
Inaamin ko. Di pa ako nakakamove on. Mahal ko pasiya.
Oo, siya pa rin. Kaya nga kahit madaming nanliligaw sakin di ko sinasagot kasi siya pa rin.
Si Ives parin. At oo. siya lang. kahit 4 years pa yun. siya lang ang minahal ko.
"Baby. I'm sorry. open the door.!"
"Ayoko! *sob. Sabi ko ng ayokong pinapamukha mo saaking di niya ako gusto *sob. Ma.. Alam ko naman eh. *sob. Alam kong di niya ako minahal/ *sob.pero ma, mahal na mahal ko siya."
Then, biglang nag oopen yung knob. naalala ko, may duplicate pala si mama ng susi dito sa kwarto ko. pumasok siya.
"Baby, sorry. i'm really sorry. don't cry na. Sorry."
"Ahh. mama. basta po. ayoko pumunta doon. di pa ako nakakamove on. *sob"
"Nak. Be strong. kailangan mo na mag move on, dahil ikaw lang naman masasaktan eh. Gusto mo bang makita kaniya na nagpapakatanga pa rin sa kanya? Baby, dikita pinalaki para magmukhang tanga, pinalaki ka namin para mahalin at magmahal."
"Ma. Mahal ko siya eh. *sob"
"Oo,alam ko. at pinapapunta kita doon di dahil lang sa reunion. pero dahil gusto kong marealize mo na kaya mong maging matatag at matapang na harapin siya."
Sa bagay. may point si mama.
"Mama. I think, your right. I am strong. I can do this. pupunta ako doon.bukas ng gabi.I'll let them show na I can face the reality."
"That's right baby. don't cry na ha? You can do this. Love you."
"Love you too mama. Sorry too."