HEY DEMIGOD!

Hey Demigod! Ağustos sayısı [Percy Jackson'a açık mektup]

Sevgili Percy,

Tüm bu olanlardan sonra sana bir teşekkür borçlu olduğuma karar verdim ve bunu açık bir mektup halinde yazıyorum çünkü başkalarının da benim gibi hissettiğini düşünüyorum. Yazdığım ve yazacağım tüm şaçmalıklar için şimdiden özür dilerim. 

Ama sana gerçekten bir teşekkür borçluyum. Çünkü seni anlatan kitaplarla tanıştığımda öğretmenin verdiği dışında kitap okumayan, onu da sadece kim daha çok okuyacak gibi bir rekabet içinde olduğu için yapan bir kızdım. Bunu asla bilemeyeceksin çünkü kurgusal bir karaktersin ama hikayen hayatımı değiştirdi.

On yaşında küçük bir kızken babam bana Şimşek Hırsızını aldı ve ben ilk cümleden tüm kitaba aşık oldum. 

''Bakın melez olmayı ben istemedim.'' 

İlk kitabı iki gün içinde bitirip ikinci kitap için yalvarmaya başladığımda kendim bile şaşırmıştım. Bir kitabı ne zaman bitirsem anında diğerini elde etmek istiyordum. Hikayedeki kahramanlar ile ağlar ve güler duruma gelmiştim. Kısaca okuma alışkanlığım varsa bu tamamen senin sayende. 

Aynı şey yazmaya başladığım ilk zamanlar için de geçerli çünkü henüz soyadını doğru yazamazken senin hakkında fan hikayeleri yazmaya başlamıştım. 

Yine aynı yaşlarda kendime mantıklı bir din ararken (ki hala bulamadım.) bir süre yunan tanrılarına cidden inanmamın nedeni de sensin. Hatta bir kere suyun altında nefes almaya çalışmıştım. Ailemi bir kılıç almaya ikna etmeye çalıştığım da olmuştu.  Babama gidip gerçek babamın Ares olduğunu da söylemiştim. O da ''onu annene sorman lazım'' demişti. Artık onaylanmış bir Apollon melezi olsam  da İris'e adak adamaktan vazgeçtim. 

Biraz daha büyüdüğümde ve ikinci seri, Olimpos Kahramanları yayınlandığında sevdiğim çocuk benimle bu konuda konuşabilmek için bütün kitapları okumuştu. Söylemeye gerek var mı bilmiyorum ama çıkmıştık. Kendisine Percy bana da Annabeth diyordu. Kalbi kırılmasın diye aslında Percico shiplediğimi hiç söylemedim. 

Kavga ettiğim ama çok sevdiğim bir arkadaşım ile de senin sayende barıştık. Aslında direk olarak senin sayende değil. Nico sayesinde. Ama onu tanıyor olmamın nedeni de sensin, bu yüzden senin sayende sanırım. 

Bana Yunan Mitolojisinin kapılarını açtın, hayatımda birçok şeyi değiştiren o efsaneleri senin sayende öğrendim. Kendimi hep bir amazon olarak gördüm, hala öyle görüyorum. Bir keresinde avcı olup olamayacağımı görmek için kuzenimin okunu kullanmayı denemiştim ama kuzenimin anlına denk gelince bu fikrin iyi olmadığına karar verdim. 

Olaylara olan bakış açımın değişmesine de yardımcı oldun. Olaylara farklı açılardan bakmam gerektiğini anlamamda büyük payın vardı. Ayrıca birşeyi yaparken hep ''Percy ne yapardı? Çünkü ben tam tersini yapmalıyım.'' taktiğini kullandım. Arkadaşlarına verdiğin değer her zaman benim için bir ilham kaynağı oldu. 

Nico sayesinde eşcinsel olduğum gerçeği ile barıştım, aileme de söyledim. 

Hatta bir zamanlar o kadar emo bir durumdaydım ki ne zaman kötü hissetse Şimşek Hırsızının ilk sayfasını okurdum. Hala ezbere biliyorum. 

Ve tüm bunlar yüzünden sana bir teşekkür borçluyum Percy, benim için ne kadar önemli olduğunu ne sen ne de seni yaratan yazar bilebilir. Ben de kelimelerle dile getiremem sanırım. 

Yine de teşekkür ederim. 

Şu anda olduğum ve gurur duyduğum kişiye dönüşmemde tahmin edemeyeceğin kadar büyük bir payın var.

Teşekkürler.

Seni seviyoruz.

İyiki Doğdun.

-Bethy