Catch The Life

Yurttan kovulma !!!

Ela'nın ağzından 《

Hayatıma yön vermenin tam zamanıydı. Geçmişi geçmişte bırakıp geleceğe bakmaliydim. Belkide Sarp ile son konuşmamız ve ya son görüşmemizdi. Yarım saat sonra Nil ile alışveriş merkezine gidecektik. Ve bir hafta    sonra Ingiltere'ye. Her şey çok hızlı gelişiyordu. Daha sonra üstümü giyip Nil'in gelmesini bekledim. Nil de gelince birlikte Capitol'e gittik. Genelde Kalın kazak türü şeylere bakiyorduk. Ilk gitmemizde kalın giysi almadık diye baya pişman olmuştuk. Ben mavi kazak aldım Nil de mor kazak. Biraz daha alışveriş yaptıktan sonra Starbucksta oturup white chocolate mocha içtik.  O sırada biraz da Ingiltere hayalleri kurduk.

~"Acaba kalacağımız yurt nasıl? Giriş- çıkış saatleri çok mu erken? Müdürü nasıl biri? Arkadaş edinebilecek miyiz? Yakışıklı çocuk var mı acaba?

~"Ayyy bi sus yaa sırayla yavaş yavaş sor!" dedi gülerek bende gülmeye başladım  haklıydı gerçekten çok hızlı üst üste sormuştum.

~"Pardon tatlım çok heyecanlıyım o yüzden biraz abarttım." dedim gülümseyerek. Gercekten çok heyecanlıydim .

~"Bende çok heyecanlıyım ama bir yandan da Barış ve Sarp için üzülüyorum."dedi Üzgün bir ses tonuyla.

~"Bende üzülüyorum ama bu bizim hayatımız ve bu bizim için bir şans bunu degerlendirmeliyiz"dedim gülümsemeye çalışarak.

~"Evet haklısın Neyse ya boşver hem belki yakışıklı çocuk da vardır."dedi sırıtarak ve gülmeye başladık.

Alışveriş Merkezinde biraz daha oyalandıktan sonra arabamıza binip eve gittik. Bu arada benim ve Nil'in ehliyeti var ama Nil biraz korktuğu için araba kullanmıyor. Arabamızda ortak olduğu için çoğu yere birlikte gidiyoruz.

Eve vardığımızda saat yediyi geçiyordu. Hava baya kararmıştı. Hazırlıklar için Nil bugün biz de kalacaktı. Birlikte bavullarımızın bir kısmını düzenledik. Ve baya yorulduk. Daha sonra da televizyon izleyip uyuduk.

1 Hafta sonra

Nil'in ağzından 》

Uyandığımızda benim salağım olan Ela'nın suratıyla karşı karşıya geldim. Tam beni uyandırıcakken ben uyanmıştım.

Beraber yüzümüzü yıkadık ve kahvaltı ettik uçak saat 10.30'da kalkıyordu. Hızlı olmalıydık hemen hazır olan bavullarımızı alıp ailemize ve evime veda edip yola çıktık.

Araba da çok suskunduk hiç olmadığımız kadar. Havaalanına geldiğimizde işlemleri yaptırdık ve uçağa bindik. Sarp ve Barış'a nolduğunu sorarsanız onlara son bir kez sarıldık daha da üzmemek için hiç konuşmadık.

4 Saat sonra

Burdaydık yine Londra gülmeden edemiyordum evet gülmeyi çok seviyorum. Ailemizi aradık ve güvenlice sağ salim geldiğimizi haber verdik ve ardından telefonu kapadık. Yurta gitmek için taksiye bindik. Geldiğimizde bizi ayrı odalara koymuşlardı bu konuyu konuşmak için Müdür'e gittik. Kapıyı hafifçe tık tıkladım. "Bay Collins biz yeni geldik fakat bir sorun olmuş sanırım biz aynı oda istemiştik."

"Üzgünüm kızlar biraz böyle idare ediceksiniz"dedi. Tamam diye başımı salladık ve dışarı çıktık. "Neyse Ela hadı gidip oda arkadaşımızla tanışalım ."dedim

Ela'nın ağzından 《

Oda arkadaşlarımız tam bir manyak. Saç başa müdurün odasındaydık. Müdüre kavgayı bizim çıkarmadığımızı anlatmaya çalışıyorduk. Ama müdür bizi bir türlü anlamıyor sürekli onlara hak veriyordu.Ve sonunda bize dönerek "Üzgünüm kızlar" dedi garip bir İngiliz aksanıyla. "Ama bu yaptığınız yurdun düzenini bozduğundan dolayı sizin kaydınızı silmek zorundayım. "diye ekledi.

Nasıl yani daha ilk günden kovulmuşmuyduk. Bu kadar basit bir kavga yüzünden mi ? Müdüre şaka yapıyorsunuz diye baktım ama çok ciddiydi. Yani biz baya baya ilk günden şu salak kızlar yüzünden kovulmuştuk.Evet Ingiltere ve hayallerimiz için süper bir başlangıçtı bu.