Brave

Hoofdstuk 04: Amsterdam.

De volgende morgen word ik wakker van een enorme knal. Ik hoor Tessa haar kamer uitrennen en loop langzaam richting de slaapkamer deur. Als ik hem open doe, zie ik Tessa uit het raam hangen en vloeken. ‘’Wat is er?’’ Vraag ik, nog altijd slaperig. M’n ogen zitten nog vol slaap en ik kan ze moeilijk open houden. Het lijkt wel of Tessa van me schrikt, want ze draait zich met een ruk om en haar ogen zijn groot. ‘’Ehh… Dat wil je niet weten…’’ Zegt ze en ze stapt bij het raam weg. Ik loop haar kant op en kijk ook uit het raam. Ik scan de omgeving en het duurt even voor dat ik het zie… M’n adem stokt even in m’n keel en ik kan geen woord uitbrengen. ‘’Ik eh… Ga even de politie bellen.’’ Zegt Tessa dan en ze pakt haar mobiel en tikt het nummer in. Ik staar nog altijd naar buiten. De shock is te groot. Allemaal mensen dringen zich om het levenloze lichaam dat op de grond ligt, omringd door een plas bloed. Ik word langzaam aan misselijk,  loop weg van het raam en ga, nog altijd in shock, op de bank zitten. In de verte hoor ik Tessa aan de telefoon praten, maar ik versta niet wat ze zegt. Het beeld staat nu op m’n netvlies en ik weet niet hoe ik ga vergeten. Na een tijdje komt ze naast me zitten en geeft me een glas water. ‘’Gaat het?’’ Vraagt ze en ik knik langzaam. ‘’Politie is onderweg. Ze hadden inmiddels al meerdere meldingen binnen gekregen en de ambulance is hier over ongeveer een paar minuten. De omstanders proberen hem in leven te houden, maar volgens mij is er niet veel meer om in leven te houden…’’ Weer knik ik langzaam en ik neem een slok water. ‘’Hoe kan jij zo rustig zijn?’’ Vraag ik. ‘’Is het al eerder gebeurt?’’ Ze schudt haar hoofd en staart naar de salontafel. ‘’Ze hadden me er alleen wel al voor gewaarschuwd… De laatste tijd zijn er meerdere bendes die ruzie met elkaar hebben en ze zoeken elkaar hier in de buurt vaak op. Ik heb er de laatste tijd niet veel van gemerkt… Alleen in m’n eerste week en nu dan.’’ Antwoordt ze en ik knik begrijpend. Ik zie wel dat haar handen trillen als ze haar mobiel pakt. ‘’Wat ga je doen?’’ Vraag ik. Ze doet haar telefoon tegen haar oor en kijkt me aan. ‘’Werk bellen dat ik wat later ben. De politie wilt straks een verklaring. Waarschijnlijk ook van jou.’’ Zegt ze en ik knik weer. Pff, wat een gedoe allemaal. ‘’Hey Linda, met Tessa.’’ Hoor ik haar zeggen en ze loopt naar haar slaapkamer. Ik zet de tv maar aan en ga naar ‘Beauty School Cop Outs’ kijken op MTV. Als ik op een gegeven moment m’n mobiel voel trillen en op m’n scherm kijk, gaat de glimlach niet meer van m’n gezicht af. – Samuel: ‘Ik kreeg net een appje van Cassius dat hij hoorde dat bij Tessa der appartement iemand is neergeschoten. Ben je okay?’ – Aw, wat is hij toch een lieverd… Ik klik op z’n whatsapp afbeelding en zwijmel helemaal weg. Dan bedenk ik me ineens dat ik maar moet terug appen voor hij een hartverzakking krijgt. ‘Ja, ik ben okay. Politie komt zo voor verklaring, maar we lagen allebei nog te slapen.’ Dan komt Tessa weer binnen, aangekleed en wel. ‘’Misschien wil jij je ook aankleden, aangezien de politie zo komt?’’ Zegt ze dan lachend en ik kijk naar m’n pyjama. ‘’Eh, ja… Goed plan.’’ Zeg ik als ik op sta…

Ik slaak een zucht als we eindelijk bij de Arena zijn. Ik mocht met Tessa mee naar der werk. AJAX speelt vanmiddag en daar moet ze observeren in de VIP box. En ze vroeg of ik mee mocht en dat was okay. – De gebeurtenis van vanmorgen is nog altijd vers in mijn geheugen. De politie heeft ons beide veel vragen gesteld, maar we hebben natuurlijk niks gezien… Even mee naar het bureau om de verklaring officieel te maken en daarna heeft de politie ons afgezet bij de Arena. Ondertussen heb ik de hele tijd met Samuel geappt. Hij was ontzettend bezorgt, echt heel schattig. – ‘’We gaan er hier in.’’ Onderbreekt Tessa m’n gedachten en ik volg haar een andere gang in. Ze klopt op een deur en hij zwaait bijna gelijk open. ‘’Ah, daar ben je! Alles gelukt?’’ Vraagt een knappe vrouw, strak in pak. ‘’Ja, alles gelukt.’’ Lacht Tessa. ‘’En dit is nou Marit.’’ Stelt ze me voor en de vrouw geeft me een hand. ‘’Linda de Zwart.’’ Zegt de vrouw met een lieve lach naar me. Ze lijkt me aardig. ‘’Marit van Wieren.’’ Zeg ik en ik zie Tessa in m’n ooghoeken lachen. ‘’Jij bent zeker ook wel erg geschrokken?’’ Vraagt ze me en ik knik. ‘’Begrijpelijk hoor. Amsterdam zit vol tuig.’’ Gaat Linda verder en ze wenkt ons om met haar mee te lopen. ‘’Tessa, je kent de procedure. Is het goed als ik alvast een deel van de administratie ga doen? Dan ziet Marit ook nog wat leuks.’’ Zegt ze dan met een knipoog naar mij en ik kijk verbaasd naar Tessa, die lacht. ‘’Ik hoop dat ze het aan kan.’’ Antwoordt ze met een grote grijns en het bevalt me niet… ‘’Wij gaan hierin.’’ Zegt Tessa dan ineens en ik zie Linda lachen. ‘’Veel plezier.’’ Zegt ze dan tegen mij en ik loop achter Tessa aan…