''Anne biz çıkıyoruz. Okulda bir şeyler yeriz öptüm.''
Yedek anahtarlarını çantalarının ön gözüne atıp evden ayrıldılar. Yaklaşık yirmi dakikalık bir otobüs yolculuğundan sonra nihayet okuldaydılar.
*******************
''Hazan!''
Sesin geldiği yöne çevirdi başını.
''Zeynep! Çok özledim seni.
''Tatil boyunca bir kere bile aramadın,özlersin tabi.''
''Hiç öyle bakma... Bütün tatil uyudum vallahi. Artan zamanlarda da ders çalıştım.''
''Ya..Öyled... Aa! Sevda değil mi o? Sevda!''
Hazan'ın kolundan tutup üç-dört kişilik kız grubunun yanına götürdü. Sarılıp özlem giderdikten sonra,ilk günün vermiş olduğu durgunlukla öylesine sohbet edip tören bitimi sınıflara dağıldılar.
******************
Okul çıkışı Sahra'yla dershaneye gitmek üzere durağa yürüyorlardı. Rabia işte olduğundan evde yalnız kalmak istemedi Sahra. Hazan'ın dersi bitene kadar bahçede oyalanacaktı.
Giriş kapısının koluna elini atmalarıyla açılması bir oldu.
''Hoşgeldiniz hanımlar.''
Kapıyı Zafer açmıştı. Gülünç bir tesadüftü ki gülmemek için üçü de dudaklarını ısırmıştı.
''Hoşbulduk.''
''Arkadaşın mı?'' dedi Sahra'ya bakarak.
''Kuzenim Sahra. Bugünlük beni bekleyecek.''
''Meşhur kuzenini görebildik sonunda...Sürekli seni anlatıyor inan sıkıldım.'' dedi şakaya vurarak.
''İsabet olmuş. Bana da sürekli sizi anlatıyor çünkü.''
Beyaz yanakları birden pespembe kesildi Hazan'ın. Sahra'ya bir yan bakış atıp:
''Abartıyor. Bir iki kere lafınız geçti işte.'' dedi.
Her dershane konusu açıldığında mutlaka Zafer''in bahsi geçiyordu.Bunun henüz farkında değildi Hazan. Yine de farklı bir diyalogları olduğunu biliyordu. Ya da ismi her neyse.
''Öyle diyorsan öyledir.''
''Öyle. Biz kantine çıkalım.''
Cevap vermesini beklemeden merdivenlerden çıktı. Sahra da peşinden geliyordu.
''Ne diye kızıyorsun Hazan?''
''Söylenecek şey miydi o? Yanlış anlayacak adam.''
''Yok artık.Nesini yanlış anlayacak?''
''Ne bileyim. Ben birazdan derse gireceğim, sen kantinde otur istersen.''
''Oyalanırım ben bir şekilde. Sana iyi dersler.''
Öpüşüp ayrıldılar. Sınıfa ilerlerken koridorda Zafer'le karşılaşmamak için dua ediyordu. Neyse ki korktuğu gibi bir şey olmadan sınıfa girebildi. Şimdiyse çıkışta karşılaşma ihtimalini zihninde tartıyordu...
