7. Bölüm : Korkular

83 6 2
                                    

      ''Kalp midir insana sev diyen, yoksa yalnızlık mıdır körükleyen? Sahi nedir sevmek ; bir muma ateş olmak mı, yoksa yanan ateşe dokunmak mı?''

 diyordu Şems-i Tebrizi. Her kelimesi bir tohum oluyordu yüreğinde, okudukça yeşeren.

   ''Gördüğün ölümün yüzü değil,kendi çirkin yüzün. Canın bir ağaca benzer; ölüm onun yaprağıdır.''  (Mevlana)

      Sararmış yapraklar koca çınardan bir bir döküldü. Hayatından yitip gidenler canlandı zihninde.

''Ölüm''

Zikri bile koca bir boşluğa düşürüyordu insanı. Ucu burağı yoktu bu sözcüğün. Önceleri hiçbir anlam ifade etmezken tanık oldukça derin bir korku oluşturmuştu içinde.

        Okumaya devam etti.

 ''Ölümden ne korkarsın? Korkma,ebedi varsın.'' (Yunus Emre)

      İrkildi. Sanki bir yanıttı bu endişelerine. Bunca zaman korkular  kemirmişti ruhunu. Evet, ölüm vardı. Ve evet, eğer büyük bir yanılgıya düşmediyse insan ebedi yaşardı. Öyleyse ölümden korkmak niyeydi? Bunca zaman hiç düşünmemişti.

      Ölüm denen bu yolculuğa çıkacağı vakit ardında bırakacaklarını düşündü. Hazan, Rabia, babası...Hepsini bir bir yok etti zihninde. Geriye bir tek Hazan'ı bıraktı. Yalnızca Hazan'ın yüreğinde bir sızı kalır gibi geldi.

Kaldığı sayfanın ucunu kıvırıp başını kaldırdı. Tenefüs zili çoktan çalmış olacaktı ki sınıfta tek tük insan vardı. Hiçbir şey duymacak kadar dalmış olmasına şaşırmıştı. Kalktı, kitabı da alıp Hazan'ın sınıfına indi.  En arka sıranın bir önünde Zeynep'le oturmuş bir şeyler konuşuyordu.

       ''Kuzenim''  dedi. Bazen gülünç duruyor diye böyle hitap ederlerdi birbirlerine.

       ''Sahra?''

       ''Bir dakika gelsene.''

Sınıftan çıkıp koridora yürüdüler. Köşede bir peteğin önünde durdular.

     ''Okusana bunu.''  dedi kitabı Hazan'a uzatırken.

     ''Okurum da.. Ne bu?''

     ''Oku işte lütfen.''

Kitabı Sahra'dan alıp sayfaları karıştırmaya başladı. Birçok şairin şiirlerinden ve özdeyişlerinden mürekkep bir kitaptı. 

     ''Aşıkların kanı hiç eskimiyor,unutulmuyor. Aşıkların kanı nasılsa hep öyle kalıyor.Hep öyle taze,sıcak.'' (Mevlana)

    Mevlana'nın şiirinden bir kesit ilişti gözüne. Şems-i Tebrizi için yazılmıştı. 

     ''Derste okuyacağım.'' dedi gözleri hâlâ sayfada gezinirken.

SahraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin