Yeni Bir Umut

Gizem Kaçırılırsa

*Gizem*

Bu çocukta farklı birşeyler vardı. Konuştuğu kişi şuan burda olmalı.  Deniz'i izliyordu eminim. Deniz'den saklandığı belliydi. Peki ya ben? Beni tanımadığına göre eğer Deniz konuşmasını bitirmeden yanından uzaklaşırsam, adamı bir şekilde bulabilirdim.  Etrafta gizlenerek telefonla konuşan kaç kişi olabilirdi ki sonuçta;)

Emin adımlarla geri dönüp yürümeye başladım. Tüh yaa, bitirdi konuşmasını Deniz. Neyse aramaktan zarar gelmez yine de.  Bakalim nerede bu adam. Şu gözlüklü amca olabilir mi? Yok canım, Allah bilir belki telefon bile kullanmıyordur. Derken Yok artik didim. Akıllı telefon mu o? Oha ne kadar büyük? Not serisinden falan mı acaba? Deniz'e tekrar dönüp baktım ve tekrar oha didim. Bingo! Bu adam kesin o. Deniz tekrar telefonla konuşuyor çünkü. Bakalım adam ne yapacak? Fotoğrafını çeksem kimse bir şey demez herhalde. Yok canım. Kesin derler. Ama kim görecek ki çekerken? Fazla mı film izliyorum acaba? Fotoğrafı çektim. Tam arkamı döndüm ki, o da ne? Kimin eli bu, ve neden ağzımı tutuyor? Aha, biliyordum. Kesin o amca konuşuyordu Deniz'le. Bu da onun adamlarından biri olmalı. Muhtemelen benim kim olduğumu anladı, ve şuan kaçıracak. Yine biraz zekiliğim tuttu galiba. djkfdjkfjkfj. Bir dakika, ne, ne kaçırılması? Oha Gizem oha. Bir insan kacirilirken hem çok normal bişeymiş gibi anlatıp, hem de o an kendini över mi? Ben, Gizem ÖNDER'im. Ben yaparım. Neyse. İş işten geçmeden cirpinayim bari. Belki bir işe yarar ha?

Nafile. Ne kadar uğraşsam da olmuyordu. Adam da ne güçlü çıktı be. Beni taşıyabildiğine göre. Evet yanlış duymadınız. Ben o kadar direnince adam kucağına aldı. Yani tam olarak kucağına almadı aslında. Öyle birşey olsa mezarını ben kazardım adamın. Şuan sadece beni ayaklarım yerden kesilecek kadar havada tutuyor. Tabi ben hiç boş durur muyum? Çırpına çırpına adamı çileden çıkardım. En sonunda galiba narkoz ile bayıltıldım.

Şuanda neredeyim bilmiyorum. Ama okuduğum kitaplarda hep kullanılmayan depolara getirilirlerdi kaçırılan kişiler. Ben de büyük bir ihtimalle öyle bir yerdeydim. Kesin narkoz kullandılar. Yoksa neden hatırlamayayım ki ne zaman buraya geldiğimi. Resmen bir filmin içinde gibiyim.

Eğer şimdilik  buradan kurtulamazsam, en azından neden geldiğimi öğrenebilirim. Mesela herşeyi biliyormuş gibi davranarak olayları öğrenebilirim. Uyuz Deniz. Ne olurdu sanki sana sorduğumda anlatsaydın ha? Şimdi çıkalım bakalım çıkabilirsek işin içinden. Off, bu akşam gidemezsem eve kizlar meraktan geberir. Dua edeyim de çabuk anlasınlar kaçırıldığımı.

*Efra*

Yaklaşık 15 dakikadır Melisa ile birşey demeden öylece oturuyoruz. Bu kız nasıl bu hale gelebildi.

M: Pis, adi, köpek, piç, meymenetsiz, muşmula suratlı. Sevgilisiymişmiş. Hay ben senin sevgiline deee, sana daa...

E: Devamını getirme bence bidenem.

M: Haklısın. Sinirden ne yaptığımı bilmiyorum artık. Ama yooo. Banane sevgililerse. Umrumda değil artık. Ne Berke, ne Sude, ne de Arda. Artık hiçbiri aklımda olmamalı. Gidelim mi derse şimdi?

E: Olmaz canım benim. Yarısı gitti zaten dersin. Şimdi girersek hoca kim bilir nasıl ezer bizi. En iyisi ikinci ders girmek. Ama derse girince sakın o üçlüye aldırış etme. Hatta teneffüste de hiçbir şey olmamış gibi davran. Tayfayla gülüş falan. Tamam mı?

M: Tamam. Bu arada, Berke ile Sude de ayrılmış demek ki. Oh olsun. Benim sayemde.

E: Ben de şaşırdım. Ama bravo sana valla. Kimin knksı işte.

M: Gizem'in.😎😎😎

E: Öyle mi Melisa hanım. Tamam siz gidin Gizem kankanızın yanına. Ben kimim ki zaten.