Η Φλόμπα

PART 4

Την επόμενη μέρα ξυπνάω με καλύτερη ψυχολογία.Σηκώνομαι φοράω ένα από τα ένα σουτιέν που πήρα με τον Κρις και πάω να βάλω το τζίν μου.Μετά θυμάμαι τα λόγια του στο μαγαζί 'Αα και αύριο μην έρθεις με το εκνευριστικό τζιν σου.Φόρα κάτι άλλο.Τύπου κολάν ή κάποιο στενό παντελόνι με κάποιο τοπάκι ή και πουκάμισο.Και όχι αυτά τα αρβυλάκια' βλέπω στην ντουλάπα μου ένα παλιό μου κολάν και ένα καρό μακρύ πουκάμισο.Είχα και ένα τζιν μπουφάν που μου είχε αγοράσει η γιαγιά μου.Κάπως έτσι ντύνονται η Τόρι και η Κέλλυ.Αλήθεια,εκείνες τι να κάνουν;Τι με νοιάζει από την άλλη..Αυτές με χρησιμοποιούσαν!Ντύθηκα και ήρθε η ώρα για παπούτσια.Μόνο τα αρβυλάκια μου έχω.Ότι άλλο μου δίνει η μαμά το πετάω!Πάω στο δωμάτιό της..Βαφόταν.
- " Εμ μαμά,καλημέρα "
- " Καλημέρα αγάπη μου"
- " Ήθελα να σε ρωτήσω κάτι.Μήπως έχεις κρατήσει κανένα από εκείνα τα παπούτσια που σου είχα πει να πετάξεις; "
- " Φυσικά!Ήξερα ότι μια μέρα θα αλλάξεις γνώμη "
Την αγαπώ!Χάρηκα πάρα πολύ.
Ξαφνικά εμφανίζεται με ένα ζευγάρι γόβες...
- " Μαμάααα...Για το σχολείο; "
- " Αα καλά.Τότε να πάω να σου φέρω κάτι πιο άνετο. "
Έρχεται με ένα ζευγάρι Superstar της Adiddas.Τα σιχαίνομαι επειδή τα φοράνε όλες.Αλλά έτσι έπρεπε.Τα πήρα και τα φόρεσα.Έφυγα αμέσως για το σχολείο.Στην είσοδο ήταν η Τόρι και η Κέλλυ που με κοίταζαν σαν να είμαι εξωγήινη.Τις προσπέρασα χωρίς να πω λέξη.Πήγα στο ντουλαπάκι μου να πάρω τις σημειώσεις των Μαθηματικών μου.Μόλις το κλείνω βλέπω την σκατόφατσα της Αριάνα.Πάω να την προσπεράσω αλλά με σπαματάει με το χέρι της.
- " Τι θες Αριάνα; "
- " Τον Κρις.Δεν θα τον πλησιάζεις!Το ότι έχουμε χωρίσει δεν σημαίνει ότι μπορεί να πηγαίνει να του την πέφτει το κάθε τσουλάκι"
- " Σε βάρεσε κανείς Αριάνα; Ακούς τι λες; τι σχέση μπορεί να έχω εγώ με τον Κρις ; "
- " Εχτές είσασταν όλη μέρα μαζί.Σας είδε μια φίλη μου στο εμπορικό!"
- " Απλά μου έδωσε κάποιες συμβουλές. "
- " Μπα...και τι συμβουλές;"
- " Δεν σε αφορά " της λέω και φεύγω.
- " Να με φοβάσαι " μου φωνάζει απο μακριά.Δεν δίνω σημασία και συνεχίζω τον δρόμο μου.Λίγο πιο μπροστά βλέπω τον Τόνυ.Αχ είχα πολύ καιρό να τον δω.Κάθε φορά και πιο όμορφος.
- " Γειά " μου λέει.
Σκάω ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και ανταποδίδω.
- " Τι κάνεις; Είχαμε καιρό να τα πούμε."
- " Όντως."απαντάω μονολεκτικά
- " Κάνεις κάτι απόψε;"
- " Εε,όχι" λέω ντροπαλά
- " Θέλεις να περάσεις από το σπίτι μου να φάμε;Ξέρω να μαγειρεύω καλά".
Και μάγειρας!Πόσο πιο καλός μπορεί να είναι κάποιος Θεέ μου;
- " Ναι θα μπορούσε"λέω ντροπαλά
- " Ωραία έλα στις 21:00"
- " Οκ τα λέμε "
- " Τα λέμε"

Είμουν τόσο χαρούμενη.Έπρεπε να το πω αμέσως στον Κρις.Ήξερα ότι είχε προπόνηση.Πήγα και τον βρήκα στα αποδυτήρια.
- " Ααα έχεις εξελιχθεί παραπανω απο όσο πρέπει" μου λέει ενώ είναι ημίγυμνος.
- " Μάντεψε με ποιός μου ζήτησε να βγουμε ; "
- " Έλαα,ποιός; "
- " Ο Τόνυ " λεω με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
- " Άντεεε!Μπράβο,μπράβο.Καλή μαθήτρια μπορώ να πω"
- " Να σου πω..Ξέρεις είμαι λίγο άσχετη..Περνάς απο το σπίτι μου το απόγευμα να κάνουμε Φυσική και μετά να μου πεις τα βασικά."
- " Οκ τα λέμε σπίτι σου "
- " Οκ" και φεύγω.
Σήμερα ήταν πολύ βαρετά στο σχολείο.Ήθελα να έρθει όσο πιο γρήγορα το βράδυ να πάω στον Τόνυ.Αχ μου αρέσει τόσο πολύ.

Πήγα σπίτι και κοιμήθηκα του καλού καιρού μέχρι που με ξύπνησαν οι φωνές της μαμάς μου.
- " Μπιάνκα σήκω!Ήρθε ο Τόνυ."
Σηκώνομαι σιγά-σιγά και τον βλέπω στην πόρτα.
- " Μπες μέσα " του λέω ενω χασμουριέμαι.
Η μαμά μου βγαίνει και κλείνει την πόρτα.
- " Θα διαβάσουμε;" με ρωτάει.
Νεύω θετικά και αρχίζουμε.
Μετά από δύο ώρες 'μαρτυρίου' πέφτουμε και οι δύο ξεροί.
- " Πάμε; " του λέω
- " Που;" απαντάει
- " Θα σου δίξω ένα μυστικό μου μέρος."λέω
Στο πρόσωπό του ζωγραφίστικε η απορία αλλά και μία περιέργεια.
Πήγαμε σε ένα δασάκι κοντά στο σπίτι μου και κάτσαμε σε μια τεράστια πέτρα.
- " Αυτός είναι ο βράχος"του λέω και γελάει αθόρυβα.
- " Πολλές φορές όταν νιώθω μόνη έρχομαι εδώ και μου κάνει συντοφιά"
- "Μμ χάρηκα .Κρις." λεει κοιτάζοντας το βράχο.
- " Λοιπον τι πρέπει να κάνω απόψε;"
- " Μμ αρχικά πρεπει να βάλεις το μαύρο φόρεμα.Με ψηλές γόβες και ενα κόκκινο κραγιον ίσως "
- " Ωραία.Και εκεί τι θα κάνω;"
- " Πρώτον να τρώς ανθρώπινα.Μετά άμα θες σβήσε τα φώτα,άναψε κεριά ή κάτι τέτοιο "
- " Εντάξει "
- " Έχεις φιλήσει ποτέ; "
- " Εμ όχι.Πωω δεν το είχα σκεφτεί.Πως θα τον φιλήσω;"
- " Πρέπει να προπονηθείς "
- " Ναι και τι θες να κάνω;Να φιλήσω το δέντρο ή το βράχο; "
- " Δοκίμασέ το πάνω μου"
Πάγωσα.
- " Δεν άκουσα ; "
- " Φίλα με.Απλά για πρόβα "
Τον κοιτάω για λίγη ώρα παράξενα.
- " Περιμένω " λέει.
Τον πλησιάζω σταδιακά και ακουμπώ τα χείλη του.Πολύ δυνατο γλωσσόφιλο.Όταν τελειώνουμε γελάει.
- " Πςς φαίνεται σαν να φιλάς κάθε μέρα "
Κολλακεύτηκα μπορώ να πω.
- " Μην ανησυχείς έτοιμη είσαι "
Χαμογελάω.
- " Πάμε; " του λέω
- " Πάμε" επαναλαμβάνει.
- " Ευχαριστω και τα λέμε" του λέω.
- " Τσου.Θέλω να σε δω έτοιμη και μετά θα μπω μέσα."
- " Καλά" απαντάω και του σκάω ένα χαμόγελο.
Πάω πάνω και κάνω ότι μου είπε ο Κρις .Παίρνω και τις γόβες που μου έδειξε το πρωί η μητέρα μου και κατέβηκα.
Δεν μίλησε για αρκετή ώρα .
- " Είσαι πολύ όμορφη"μου λέει.
- " Ευχαριστώ.Χαρη σε εσένα"
- " Καλά να περάσεις "
- " Ευχαριστώ,καληνύχτα "
Φεύγω.Ο μόνος ήχος είναι τα τακούνια μου πάνω στο πεζοδρόμιο.Παίρνω ένα ταξί και φεύγω.

Λοιπόν η σκηνή στον βράχο είναι αυτή που απεικονίζει το εξώφυλλο.Ελπίζω να σας αρέσει.