Με ξύπνησε ένα απαλό άγγιγμα στο κεφάλι μου.Ανοίγω σιγά-σιγά τα μάτια μου και βλέπω την Τόρι.Πιο δίπλα βλέπω και την Κέλλυ.
- " Μπιάνκα είσαι καλά;Έχεις τρεις μέρες να έρθεις σχολείο!Άσε που η μαμά σου μας είπε πως κοιμάσε όλη μέρα και δεν βγαίνεις από το δωμάτιό σου" λέει η Τόρι.Τους εξηγώ τι έχει γίνει.
- " Είναι όλοι βλάκες Μπιάνκα μου.Δεν έχουν συναισθήματα.Είναι γουρούνια.Δεν ξέρει τι έχασε ". λέει η Κέλλυ και κρατά τα χέρια μου.
Δεν είμουν καθόλου θυμωμένη μαζί της επειδή την γούσταρει ο Τόνυ.Την αγαπώ και μου είχε λείψει.Το ίδιο και η Τόρι.
- " Συγνώμη κορίτσια.Δεν έπρεπε να σας μιλήσω έτσι.Μου λείψατε πολύ!"
- " Και εμάς" λένε ταυτόχρονα και κάνουμε μια μεγάλη αγκαλιά.
- " Άντε σήκω ετοιμάσου τώρα.Έχουμε σχολείο και έχουμε χάσει ήδη την πρώτη ώρα.Τρέξε μήπως προλάβουμε την δεύτερη " λέει αυστηρά η Τόρι.
- " Άντεεε " συνεχίζει η Κέλλυ.Σηκώνομαι.Βάζω το τζινάκι μου,την μαύρη μου μπλούζα και τα παλιά μου μποτάκια.Μου είχαν λείψει μπορώ να πω.Εννοείται πως δεν φόρεσα τα απαίσια σουτιέν που αγόρασα με τον μαλάκα τον Κρις.Τα πέταξα μάλιστα.
- " Πάμε; " λέω στα κορίτσια αφού ετοιμάστηκα.
Φύγαμε.Αισθανόμουν ελεύθερη και σίγουρη.Μπαίνω κανονικά στο μάθημα πολύ συγκεντρωμένη.Πρόσεχα κάθε λέξη του καθηγητή.Ούτε καν που κοίταξα τον Τόνυ τον βλάκα στο δίπλα θρανίο.Καλά ίσως τον κοίταξα μία φορά αλλά όχι πραπάνω.Αλήθεια.Δεν με ενδιέφερε.Είχα πλέον 'ξεκολλήσει'.
Βγαίνω στο διάλειμα μια χαρά.Ξαφνικά βλέπω μπροστά μου την 'Βασίλισσα'.Μα τι ψώνιο.Δεν μου είπε κάτι αλλά με κοίταζε με σατανικό χαμόγελι σαν να με είδε εχτές.Δεν ασχολήθηκα και πολύ.Έκατσα σε ένα παγκάκι και μετά από λίγο κάθετε δίπλα μου ο Κρις.
- " Επ,τι έγινε την Δευτέρα; Δεν πιστεύω να κατέληξε στο κρεβάτι; "
- " Να μην σε νοιάζει " λέω χωρίς καν να τον κοιτάω
- " Να μην με νοιάζει; Και γιατί φοράς πάλι αυτές τις μπούρδες; "
- " Δεν σε αφορά το τι φοράω " υψώνω πλέον την φωνή μου.
- " Τι έχεις πάθει;Και γιατί έλειπες τόσες μέρες; "
- " Σταμάτα να ασχολείσε μαζί μου.Για πες μου λίγο εσύ την Δευτέρα τι έκανες; "
- " Τίποτα σπίτι βαρετά " λέει πολυ άνετος.
- " Αα ναι; Καλο το γλωσσόφιλο με την Αριάνα; Βλάκα "
- " Μπιάνκα εγώ.... "
- " Δεν με ενδιφέρει τι κάνεις με την γκόμενά σου!Αλλά στον Βράχο μου;Σε σιχαίνομαι "
- " Μπιάνκα! "
Απλά φεύγω.Δεν είμουν θυμωμένη μαζί του αλλά με τον ευατό μου.Που τον άκουσα.2 εβδομάδες μετά
Βλέπω στην τηλεόραση το αγαπημένο σίριαλ όταν χτυπάει το κουδούνι.Βλέπω την Τόρι και την Κέλλυ.
- " Τι κάνεις; " με ρωτάει η Κέλλυ και με αγξαλιάζει ταυρόχρονα.
- " Εδώ βλέπω τηλεόραση "
- " Τι; Σοβαρά τώρα; Σε 2 ώρες είναι ο χορός του σχολείου! Πες μου ότι δεν το ξέχασες..." λέει η Τόρι
- " Πφ βγήκε εντελώς απο το μυαλό μου! "
- " Έχεις αποφασίσει τι θα βάλεις; " ρωτάει η Κέλλυ.
- " Μμ όχι "
- " Πάμε πάνω να ρίξουμε μία ματιά." συνεχίζει η Κέλλυ και με παίρνει απο το χέρι.
Ανοίγει την ντουλάπα.
- " Λοιπόν.....Αχα!" και βγάζει το μαύρο φόρεμα.Ναι αυτό που είχα πάρει με τον Κρις.
- " Όχι αυτό.Μου θυμίζει εκείνη την νύχτα " λέω κοιτώντας το πάτωμα.
- " Μα δεν έχεις τίποτα άλλο " λέει η Κέλλυ
- " Κάτι μπορούμε να κάνουμε για αυτό" λέει η Τόρι με ένα χαμόγελο.Το φοβάμαι αυτό το χαμόγελο.
Παίρνει το μαύρο φόρεμα,το καρό μου πουκάμισο και ένα κομμάτι μαύρο τούλι που είχα στο συρτάρι μου.Αρχίζει να κόβει και να ράβει επί ώρα.Ξαφνικά μου δίχνει το αποτέλεσμα. Φ-Α-Ν-Τ-Α-Σ-Τ-Ι-Κ-Ο!
Ήταν στράπλες και το πάνω το μέρος ήταν από καρό πουκάμισο.Στο κάτω μέρος σχηματιζόταν μία φουσκωτή φούστα από το τούλι σε συνδιασμο με το μαύρο φόρεμα.
- " Εντάξει...Απλά σε λατρεύω!"Της λέω με ένα πλατύ χαμόγελο
-"Άντε φόρεσέ το και έλα έξω να σε βάψουμε"
- " Εσείς;Δεν θα πάτε να ντυθείτε; "
- " Το φανταστήκαμε ότι δεν θα έχεις επιλέξει φόρεμα και θα καθυστερήσουμε άρα φέραμε μαζί μας τα φορέματά μας." λέει η Τόρι και μου κλέινει το μάτι.
Φοράω το φόρεμα.Νομίζω μου πάει.Έχει ταλέντο τελικά η Τόρι.Φοράω τα μαύτα ψηλοτάκουνα της μαμάς και βγαίνω έξω.Τα κορίτσια με βάφουν ελαφρά και τονίζουν με κόκκινο κραγιόν τα χείλια μου.Φέρνουν τα μαύρα μου μαλλιά από την μία μεριά και κάνουν ένα ελαφρύ κύμμα.Με έκαναν θέα.Τθς παραδέχομαι.
- " Πάμε; " είπε η Κέλλυ." Ήρθε ή ώρα".
- " Πάμε ".Μπαίνω μαζί με τα κορίτσια γεμάτη αυτοπεποίθηση.Όλοι με κοίταζουν.Δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό αλλά δεν με πολυνοιάζει.Θέλω απλά να περάσω καλά με τις κολλητές μου.Ξαφνικά βλέπω τον Κρις.Με κοίταζε επίμονα.Τον πλησιάζω.Δεν μιλάμε.Απλά κοιτιόμαστε.Δεν ξέρω γιατί.
- " Είσαι πολυ όμορφη " λέει
- " Ευχαριστώ.Και εσύ δεν πας πίσω" λέω γελαστά.Κάνω και εκείνον να γελάσει.Διακόπτει το βλέμμα μας η Αριάνα.
- " Έλα έλα όχι πολυ κοντά.Ξέρεις εγώ με τον Κρις τα ξαναφτιάξαμε " λέει η 'κόμπρα'.
Ο Κρις σκήβει το κεφάλι του.Σαν να μην του αρέσει αυτό.
- " Χαίρομαι " λέω με ένα χαμόγελο.
- " Η πιο ωραία φλόμπα του σχολείου" λεει και γελάει σατανικά.
- " Αριάνα ξέρεις τι; Ναι είμαι φλόμπα.Όλες είμαστε φλόμπες με τον τρόπο μας.Δεν ντρέπομαι για αυτό"λέω.Είμαι πολύ περίφανη για τον ευατό μου.
Ο Κρις μου χαμογέλασε γλυκά.
Τότε ακούστηκε κάποιος από το μικρόφωνο.
- " Ήρθε η ώρα να ανακοινώσουμε την Βάσιλισσα και τον Βασιλιά της Βραδιάς ".
Σε κάθε σχολικο χορό γίνεται αυτό.Η επιτροπη διαλέγει τους δύο πιο καλοφορεμένους.Ένα κορίτσι και ένα αγόρι.Έδω και 5 χρόνια νικαει συνέχια η Αριάνα.Από το Γυμνάσιο.
- " Και η Βασίλισσα της βραδιάς είναι....η Αριάνα Πάρκερ! "
Πάει να πάρει το στέμμα της.
- " Κλασσικά " λέει η Τόρι και στριφογυρίζει τα μάτια της.
- " Εε ναι αφού ο πατέρας της βάζει μέσον " λέει υποτιμιτικά η Κέλλυ.
Την διακοπτει πάλι το μικρόφωνο.
- " Και ο Βασιλιάς της βραδιάς είναι.....ο Κρις Μπένεντικτ! ".
Λογικό.Είναι πολύ όμορφος σήμερα.Δεν ανεναίνει στη σκηνή να πάρει το στέμμα.Γυρνάει και με κοιτάει.
- " Δεν θα πάρεις το στέμμα; " τον ρωτάω
- " Όχι,θα πάρω το κορίτσι" λέει και με πέρνει σε στυλ νύφης.
Βγαίνουμε έξω.Φιλιόμαστε τόσο παθιασμένα.Σαν να μην υπάρχει αύριο.Οι γλώσσες μας χορεύουν ενώ μια ψιλή βροχη αρχίζει να πέφτει.
- " Σ'αγαπώ " μου λέει ανάμεσα στο φιλί.
Δεν ήξερα τι να πω.Απλά τον φίλησα.Νομίζω αυτό τα είπε όλα...______________________________________
Μετά απο ένα χρόνοΤο επόμενο πρωί έπρεπε να φύγουμε με τον Κρις.Θα μετακομίσουμε στο Washington για μια καλύτερη ζωή.
- " Ελάτε βρε.Δεν φεύγω για πάντα!Θα έρχομαι να σας επισκέπτομαι όσο πιο συχνά μπορω.Θα έρχεστε και εσείς " λέω και παίρνω αγκαλιά τις φίλες λαι την μητέρα μου.
- " Θα μας λείψεις πολύ " λέει η Κέλλυ.
Απλά της χαμογελώ.
- " Σε λατρεύω χαζή ". λέει η Τόρι δακρύζοντας.
- " Να προσέχεις " λέει η μητέρα μου.Το ξέρω οτι σε εκεινη θα λείψω περισσότερο.
Μπαίνω στο αμάξι και φιλάω τον Κρις.Ξεκινάμε.Χαιρετάω από το τζάμι του αγαπημένους μου ανθρώπους.Μια νέα ζωή ξεκινάει.Με αυτόν που αγαπώ.Θα δημιουργήσουμε οικογένεια.Θα έχουμε δικό μας σπίτι.Όλα θα είναι τέλεια.Τον αγαπώ.Και να θυμάμαστε...δεν είναι κακό να είσαι ....ΦΛΟΜΠΑ !
Αυτή ήταν η πρώτη μου ιστορία και το ξέρω πως ειναι λίγο μικρή αλλά εμπνευστικα απο την ταινεία και εκείνη έχει αυτό το τέλος.Ελπίζω να σας άρεσε <3
YOU ARE READING
Η Φλόμπα
Short StoryΕίναι η ομορφιά το παν; Η Μπιάνκα είναι μία έφηβη η οποία δυσκοκευέται λόγω του περιττού βάρους της. Ίσως όμως να αξίζει κάτι παραπάνω απ'όσο νομίζει... Ίσως κάποιοι εκεί έξω να την νοιάζονται.. Highest:#58 in Μικρού μήκους💋