Şu hayatta en çok sevdiğim şey hayal etmek.
Her konuda.
Bir insanın ölümünü bile hayal edebilecek seviyedeyim. Ne bir sıkıntım var ne de bir sorunum. Ama nedense hayal ettikçe elimdekinin değerini kaybediyorum gibi hissediyorum. İlk hayallerim çok basit şeylerdi. Sınavı geçmişim de birinci olmuşum mesela. Ama sonra büyümeye başladı. Her konuda büyüdü.
Korkuyorum.
Evet hayal etmek en iyi şeydir diyor bazıları ama korkuyorum. Geçen de internetten güzel düğün salonu ve gelinlik bulup hayal kurdum. Sanki gerçek hayattan malzemeler götürüp hayallerimde bir dünya yapıyorum. Artık gerçek hayatta değil de hayal dünyamda yaşıyormuşum gibi hissediyorum.
Hayal dünyam o kadar büyük ki sanki bir daha gerçek hayatıma sığamayacakmışım gibi geliyor.
Bu yöndeki en büyük korkumsa; bir gün hayal etmeyi bıraktığımda, büyük hayallerimin yükünü taşıyamayıp, kendi küçük ama gerçek dünyamı da mahvetmek.
***
Böyle isimli bir kitaba böyle bir makaleyle başlamak gerekir değil mi?
