Memories

-9-

Erkeğin Gözünden//

Postacı tekrar kapıma geldiğinde artık dayanamadım ve tüm mektupları vermesini istedim. Mektupları elime alır almaz içimi bir korku kaplamıştı.Okumak istemiyordum ama merakta ediyordum ayricada postacının kapıma gelmesinden artık bıkmıştım.Son kez icime derin bir nefes çekerek ilk mektuptan başlayarak okumaya başladım.

***
Okuduktan sonra nedense kendimi cok kötü hissettim.Ama haksızdı.Ondan kolayca ayrılıp vazgeçmemistim.Onu unutmak için baska kızdan hoslanmaya başlayıp çıkmıştım.Bir süre cidden umrumda olmamıştı çünkü yeni hayatımdan memnundum taki o kız beni aldatana kadar.

Bana sormuş "Mutlumusun?" Diye.Hayır değilim hemde hiç.

"Hiç mi üzülmedin?"
Üzüldüm.Üzülmedimmi saniyorsun?Ama sıkılmıştım.

"Senin için değişebilen bir kızdan nasıl vazgeçtin"
Vazgeçmeyi denedim bir ara başardım ama sonra olmadı

Ne kadar da unutmak istesemde hala herseyi hatırlıyorum.Asıl sen mutlumusun bunları tekrardan bana hatırlattığın icin?

Ki asıl ona ne demeli? O bana bu kadar laf etmisken gidip başkasını nasıl sevebiliyor?Anlamıyorum.

Tek hayatı kötü olan o değil bunu anlaması lazım.Yaptiklari saçmalık,kim bileklerini bu yüzden keserki?Öbür çocuğun işi cok zor valla bu kıza dayanicakta😒 Hayir ama anlamiyorum beni ozaman hala seviyorsa neden onla çıktı?Hem o çocukta bu kadar ne vardiki beni unutturabilecek ? Ben bile o kizla sevgiliyken bazen aklima geliyordu.

Oha

Saçmalıyorum

Ciddi ciddi o erkeği mi kiskandim?

Kendine gel diye kendime bir tane tokat gecirirken sinirle tüm mektupları yere firlattim.Bu kız herseferinde ayarlarimi bozuyordu.

Onla konusmam gerektigini düşünüp arabama atlayip evlerine doğru  yol aldim.

***

Kapılarına gittiğimde annesi kapıyı açınca şaşkınlık içinde bana neden burda olduğumu sormuştu.Direk konuya geldigimde bana o cocukla alışveriş merkezinde olduğunu söyleyince sinirlerime hakim olmaya çalıştım.Ve oraya dogru gittim

Evet finale hazirmisiniz? :P yakında finali yazacağım:)