No Name

-Two-

Eren, işi bitmiş ve eve geleli tam 5 saat geçmişti. Saate baktığın da 23:30'ü gösteriyordu. Telefonunda arama geçmişine girerek dün aradığı numarayı tekrar aradı.

"Kimsin?!"

"Merhaba."

"Ah, cidden. Yine mi sen?"

"Kısacık da olsa benimle konuşmaz mısın?"

"Bak velet çok uykum var ve sana ayıracak hiç vaktim yok."

"Bir dakikan bile mi?"

"Bir dakikan başladı velet."

"Kendimi bok içinde yüzüyormuş gibi hissediyorum. Sevgilim tarafından aldatıldım ve ödemem gereken yüklü bir miktarda borç var. Kendimi bitmiş ve tükenmiş gibi hissediyorum. Annem durmadan çalışıyor ben çalışıyor olsam dahi yetmiyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Sanırım yaşama hevesimi kaybediyoru-"

"Bir dakika çoktan doldu velet git zıbar."

Eren, daha cevap veremeden çoktan aramayı sonlandıran kişiyle sinirle küfür etmişti. En nefret ettiği şeylerden birisi az önce gerçekleşmişti. Ve bu ikinci yapışıydı. Şuan duygu patlaması yaşıyordu.

Yatağından kalkıp cama doğru ilerledi. Perdesini açıp camdan gökyüzüne baktı. Çok az yıldız vardı. Belki de gizleniyorlardır diye düşündü Eren. Gözleri gökyüzünden caddeye doğru indi. Geç saat olduğu için yıldızlar gibi insanlarda azdı. Camdan ayrılarak perdesini kapattı ve yatağına doğru ilerledi.

Yatağında yatalı nerdeyse saatler olmuştu ama bir türlü uyku tutmuyordu.

Gözlerini kapatıp koyunları saymaya başladı. Bu yaşadığı şeylerden kendisine ders çıkartıyordu. Şuna emindi ki bir daha kimseye kolayca güvenemeyecekti.

___________

Saatlerce uyku sanki ona boş geliyordu. Her sabah aynıydı aklında ödemesi gereken borç dönüp duruyordu. Ne yapmalıydı, ne yapmalıydı ki hemen bu borçtan kurtulsun.  Daha fazla çalışmalıyım diye düşündü.

Sadece artık sıkıntı çekmek istemiyordu. Yataktan kalkıp banyoya girdi, yüzünü yıkadı, üstünü değiştirdi ve odasından çıktı. Kahvaltı bile etmeden direk işe gitti yorucu bir gün onu bekliyordu. İnsanlarla uğraşmak onun için artık sinir bozucu bir hale gelmişti.

__________

İşten çıkalı yine uzun bir süre olmuştu onu aramak için saatti bekliyordu. 23.30 olmasına daha 5 dakika vardı. Sanki dakikalar geçmiyormuş gibi geliyordu. Cebinde ki sigara paketini çıkarıp son dalı dudaklarının arasını yerleştirdi.

Telefonunu açıp numaranın üzerine tıkladı. Çalıyordu.

"YİNE NE VAR!!"

"Ovv ovv bağırma! Tanrım kulaklarım"

"Neden beni arayıp duruyorsun lanet olası?!"

"Söylesene hiç birisiyle konuşmak isteyip de konuşamadığın oldu mu?"

"Bunu neden bana soruyorsun, sen kimsin?"

"Kim olduğum neyi ilgilendirir sadece seninle konuşamaz mıyım?"

"Bak velet seni tanımıyorum konuşacak vaktimde yok her seferinde uykumu bölmekten vaz geç!"

"Beni anlamanı beklemiyorum elbet ama sadece benimle konuş lütfen."

"Siktir git! Senin gibilerle uğraşamam!"

Kulağında yankılanan dıttt sesi ile gözlerini yumup dudaklarının arasında ki sigarayı yere fırlattı. İnsanlar neden bu kadar vicdansızdır ki?

Biliyorum bölüm oldukça geç geldi ama bu bilirek olan bir şey değildi bu hikayeyi okuyan herkesden bütün kalbimle özür dilerim.