Beste vrienden of meer? (Een Joli fanfictie) 🏳️‍🌈❤

Hoofdstuk 3

POV Link

Nog nooit was ik meer verward dan dat ik nu was. Had ik gevoelens voor mijn beste vriend? Van hetzelfde geslacht? Op internet zocht ik allemaal dingen op over homo's en hoe zij erachter kwamen dat zij gay waren. Bij de meeste verhalen stond dat ze verliefd werden op een jongen. Maar ik wist niet eens zeker of ik wat voelde voor Joost. En daar kwam ook nog eens bij dat Joost dan waarschijnlijk niet eens iets voor mij zou voelen. Waarom moest mij dit nou weer overkomen? Ik plofte neer op mijn bed en staarde naar het plafond. Na 10 minuten werden mijn gedachten onderbroken door mijn moeder.

"Link, we gaan eten!" schreeuwde ze vanaf beneden.

Ik liep langzaam de trap af naar beneden en plofte neer op mijn stoel. Mijn moeder zette een paar pannen met eten op tafel en mijn vader spendeerde geen aandacht aan mij. Ik keek naar de kooi van Coco. Hij fladderde vrolijk rond in zijn kooi. 

"Is er iets aan de hand?" vroeg mijn moeder. 

Ik schrok. "Nee" antwoordde ik simpel en concentreerde me op mijn eten. Plotseling herinnerde ik me dat ik vanavond met mijn vrienden naar de oude fabriek ging. Mijn ouders zouden mij nooit naar zo'n gebouw laten gaan! Al helemaal niet om 11 uur s'avonds! Snel moest ik een smoes bedenken om toch het huis uit te kunnen. 

"Hee mam, is het goed als ik vanavond bij Jer blijf slapen?" vroeg ik. Mijn moeder keek mijn vader aan en hij knikte. 

"Is goed" zei ze. Snel at ik mijn bord leeg en begon ik spullen in te pakken. Het was bijna half 8 toen ik klaar was met inpakken. Om 8 uur had ik afgesproken met mijn vrienden bij de fabriek. Dat was een kwartiertje fietsen.

"Ik ga nu mam!" riep ik en ik rende de deur uit. Ik sprong op mijn fiets en fietste zo snel als ik kon naar de fabriek. Toen ik daar aan kwam was er nog niemand. Ik keek op mijn telefoon en het was 10 over half 8. Ik plofte neer bij een boom en keek naar de lucht. Het was juli dus het was nog licht buiten. Een aantal minuten later hoorde ik een fiets. Het was Joost. 

"Yo Link" zei hij en hij sprong van zijn fiets. Joost gooide zijn fiets tegen een boom en plofte naast me neer op de grond. Ik voelde mijn wangen rood worden. Wat was er toch aan de hand met me? Ik keek naar Joost. Hij had mooie blauwe ogen en een leuke lach. Toen hij in de gaten had dat ik naar hem keek draaide ik mijn hoofd snel weer de andere kant op. 

"Is er iets?" vroeg hij. Ik keek weer in die blauwe ogen van hem. 

"Uhh... Nee... Sorry, ik was even aan het dromen" antwoordde ik snel. Joost pakte zijn rugzak en begon er wat in te rommelen. Een kwartier later was de rest van de groep er ook. Iedereen had een tas vol spullen bij zich, behalve Milan. Milan had flesjes bier meegenomen. Ik had geen idee hoe hij eraan kwam, want we waren allemaal 15 jaar en konden niet aan alcohol komen. 

"Alright guys, let's go inside" zei Jer en hij liep voorop het verlaten gebouw binnen.