The worst kind of pain is when you're smiling just to stop the tears from falling. Pain is the hardest enemy of our feelings. It destroys who you are, your trust, and even your love.
Damn, kailan pa ako naging love guru? I was staring at this couple who is infront of my table where i'm sitting. Cuddling in this crowded cafeteria?! Dammit, did they even know the word 'privacy?!'
"Hey, stop staring them, napaghahalataang pinanganak kang bitter ka eh." Serenie blabbering while sitting infront of me. Nasa harap ng table kasi namin iyong magjowang naghaharutan.
Umiling iling na lang ako. "Sabagay, ikaw kasi may Troy ka na."
Sinamaan naman ako nito ng tingin saka sinalampak sa bunganga niya ang fries. Pinanganak mang bitter atleast magandang bitter. Mapait man, ah whatever.
"Alam mo bang pinagiinitan ka ni Lerie? Bakit mo ba kasi hindi na lang sinunod iyong utos niya?" Aba, pinapagalitan ba ako ng babaeng 'to? I raised my brow on her.
"I don't obey anyone, bakit ko gagawin ang pinaguutos nya kung kaya niya naman?" I said. Kanina kasi naihulog ni Lerie ang lipstick nya at pinapapulot pa nito saakin, hindi ko sya pinansin dahil nasa paanan niya lang naman tapos ipapapulot nya pa?! Pasalamat sya at nagtitimpi ako 'non.
"You know what kind of attitude Lerie have. Nagaalala lang ako kasi baka gawin niya saiyo ang pinangagawa nya doon sa freshmen na nagsuicide dahil sa sobrang bully." She said and that made me smirked.
"Do you think i'll suicide?" I chuckled. "No way, i prefer to face Lerie than to face my death."
Matapos kaming kumain ay pumasok na kami sa klase. Hindi nga kami magkaklase ni Serenie dahil magkaiba kami ng course. Well, childhood friend kami kaya close kami.
Aakmang uupo na sana ako kaso may tumulak saakin kaya napaupo na lang ako sa sahig. Shit, napapikit na lang ako dahil ramdam ko na ang pagkirot sa puwet ko.
Iminulat ko na ang mga mata ko at sinamaan ang lalakeng tumulak saakin. How dare him!
"Damn you! Bakit ka ba nanunulak ha?! Tangina, wala kang respeto." Pagmamaktol ko habang sya naman ay nakatingin lang saakin. Nakaupo pa kasi ako kaya tumayo na muna ako bago sya sinampal.
"Fuck..." He murmured. "What the hell is your problem?! I saved fucking you from Lerie's shitness, then, this is your way to say thank you?"
He coldly said. Napatingin naman ako sa upuan ako at tama nga sya may mga thumbtacks sa upuan ko na kapag umupo ako ay baka butas butas na ang palda ko. Napayuko na lang ako.
"Denziell..." I called his name. "I'm sorry."
Yes, i know him. Sino ba namang hindi makakakilala sakanya? Masyadong sikat kaso mukhang ilag sa mga tao eh, i mean, sa babae. Tropa nya lang ang kasama nya at ni minsan wala akong nasagip na kasama niyang babae. Nakakapagtaka nga e at tinulungan nya ako, pero punyeta bakit kailangan gamitin sa dahas?!
"Tss." Bigla na lamang itong umalis at bumalik sa pagkakaupo. Sinamaan ako ng tingin ni Lerie pero wala akong pake sakanya. Inalis ko na lamang isa isa ang mga thumbtacks na 'to dahil nakita kong papasok na si Prof.
Matapos ang klase ay agad kong inayos ang mga gamit ko kaso may ursulang humila ng buhok ko. Ang sakit, punyeta!
"Ano ba, Lerie! Tama na!"
"Really? If i don't?" Talaga bang sinusubukan ako ng babaeng 'to?
"Ano bang nagawa ko ha?! Aray!"
"You didn't follow my rules, idiot!" I smirked. Idiniin ko ang kuko ko sa kamay nya kaya napabitaw ito. Inayos ko muna ang buhok ko saka sya hinarap na walang emosyon. Talagang sinusubukan ako ha.
"You know what? People like you are the reasons why we have middle fingers." Saka ko iyon ginawa at hinila na ang bag ko palabas ng klasrum na iyon.
Nakakatawa ang itsura nya. I didn't do middle fingers on others pero iyon lang talaga kasi ang paraan ko para hindi ko sya masaktan na pisikal, gusto kong saktan ang pride nya. Akala nya ba natatakot lahat ng tao sakanya? Bitch, not me. No one mess with, Azarea. No one.
Napakabig deal sakanya ang hindi ko pagsunog sa utos nya. Aba, sinuswerte?! Hindi ako kagaya ng mga tanga nyang sunod sunuran.
Hindi naman kasi ako pinanganak na maging alipin 'no. Pinanganak kasi akong maganda.
