Merhabalar sayın ailem 👪şöyle söyliyim ben aile olupta görünmeyen aile görmemiştim taki sizin gibi aileye sahip olunca ,olsun ben sizi görünmez olsanız bile seviyor sayıyorum..! İlk bölümdede dediğim gibi hikayeme karakterler aranıyor..!ve sen o karakterlerden biri olabilirsin ...! Yapman gerekenler
1-OY VERMEN
2-YORUM YAPMAN
3-BU KİTABI OKUDUĞUN TARİHİ VE SAATİ YAZMAN
❤22/07/2017=00:59❤
🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋🙋
Genç çocuk karşısındaki çocuğa baktı..! bu okula geldiği günden beri kendini çok zor tutuyordu bu çocuğa karşı ,gün geçtikçe hem evdeki hasta yatan annesine para getirebilmek için çalışıyor ve okuyordu...! Ama şu karşısındaki çocuk onunla uğraşıp sürekli aşağılıyordu şimdiye kadar sustuysa annesi içindi başkası için değil...! Kaslı vücudunu arkasına döndürerek gidecekken kolundan tutuldu annesi içindi hepsi annesi içindi...! Sert bir şekilde kolunu çekti çocuğun kolundan tuttu ve hemen yanındaki duvara fırlattı bir kolunu çocuğun sağındaki duvara koydu sessiz ama bir o kadarda sert konuşarak
"Bana bak... !sakın ama sakın benden korkuyor diye düşünme düşünürsen boş hayallere kapılırsın çocuk...! Kabul yakışıklısın zenginsin..! Ama malesef bende parası olan üstün değil karakteri olan üstündür...! Eğer susuyorsam annem için bu yılı sakin geçirmek istiyorum ve sen buna engel oluyorsun...! Fazla gözüme batıyorsun...! "
Çocuk bu çocuğun gözündeki piskopatça parlamayı gördü tırsmadım dese yalan olurdu, ama yalandan kim ölmüş? Çocukta aynı sertlikte konuşmaya çalıştı
"Bana sert çocuğum ayağını oynama delikanlı ..!karakteri konuşmayalım istersen..! Sizin gibi karakterimiz 3 paralık değil..! "
Delikanlı gür bir kahkaha attı ne kadar etrafına bakınmasada okul nefesini tutmuş ikiliye bakıyor çocuğun cevabını bekliyordu...!
Delikanlı iki adım geri gitti ve kollarınu bağdaş yaptı çocuğun gözlerinin içine baka baka
"Sanırsam karakter parayla alınmıyordu ...!karakter zamanla oturan bir şey birader belli ki seninki daha oturamamış bir dahada oturmaz zaten...! "
Etraftan olayı alevlendirmek için "ooooo"sesleri gelmişti ama delikanlı bir şey demeden sınıfa yöneldi ...!sınıfa girdiğinde zil çalmıştı ,sırasına oturup kafasını sıraya gömdü sakinleşmeliydi annesini düşündü. ..!ve sakinleşti sınıfa dolan öğrenciler az önceki konuyu konuşuyorlardı delikanlı pek umursamadı burslu olduğu için sırada tek başına oturuyordu en iyisi buydu zaten..! Öğretmenler zilinin çalmasıyla kapıdan bir kızla giren matematikçi çantasını masaya koyduktan sonra kalkan öğrencilere oturma emrini verdikten sonra herkes oturmuş kızı süzüyordu... Matematikçi söze başladı
"Gençler yanımda duran kız yeni sınıf öğrenciniz onunla iyi anlasın..! Evet canım kendini tanıt...! "
Kız boş gözle sınıfa bakındı ve konuşmaya başladı
" adım idil eğilmez yeni geldim bursluyum eminim ki sizin okuldada burslular aşağılanıyor diye bir âdet vardır...! Çok ergence biliyor musunuz? O değerli vakitlerinizi önemli insanlarla uğraşmakla harcamayın..! "
Delikanlının dikkatini çekmişti bu kız..! Kendisi için dış görünüş hiçbir zaman önemli değildi içi güzel olsun yeterdi çünkü bir çok insan tanımıştı dışı güzel olupta içi kötü olan delikanlı kafasını salladı şuan için aşka yer yoktu tek derdi annesiydi o dert değildi onun için ama lafın gelişi söylüyordu...! Arka sırada kendini okulun serserisi sanan gerizekalı çocuk alaycı bir tavırla
"Ne olsun işte be güzelim hayattada bazen eğlence aksiyon gerek sizde bizim eğlencemizsiniz sizler olmasanız kim bilir ne yapardık?"
Kız gülümsedi ve alaycı bir tonla
"Sende haklısın...! İşsizlikten ne yapsak? diye düşünüyorsunuz..! Yazık sizede acınacak haldesiniz haberiniz yok...! Sizin gibiler gelip geçici söyliyim...! Siz beyin yoksunları düşünebilme yetkisini kaybetmiş insalar olarak sağlıklı düşünemiyor ve hareket edemiyorsunuz..! Sizde haklısınız.. !"
Bir kaç kişi gülsede çocuk MOS mor olmuştı buna hoca bile gülmüştü...!
"Neyse idilcim bir daha arkadaşlarına bu tavırla yaklaşma...! Yiğitin yanına geç"
Kız yiğitin kim olduğunu bilmiyordu hocaya baktı hoca jetonu yeni düşürsede
"5.sıradaki çocuk"
Parmağıyla yiğiti gösterdi kız gülümseyerek yanına gitti ve çantasını koyduktan sonra oturdu çocuğa baktı bir yerlerden tanıdık geliyordu ama nereden? Yüz hatlarını çok sertti bakışlarıda öyle kız onu süzerken yiğit kafasını kıza çevirdi gülümsedi ve konuşmaya başladı
"Adım yiğit bende bursluyum az önceki konuşmalarında gayet iyidi"
"Memnun oldum yiğit bende idil zaten söylemiştim değil mi? Haketmişlerdi"
İkiside güldü sonra ise matematik dersine baktılar bu sene çok çalışmalıydı yiğit hemde fazlasıyla iyi bir üniversiteye girmeli iyi bir avukat olmalıydı....
Evet sayın küçük ailem hikaye sonu...! Aslında paylaşmayacaktım ama kıyamadım şu 3 okuyucum bile bana umuttu oy ve yorumaları unutmayın allaha emanet olun öpüldünüz 😘
