''17წელი შემისრულდა და დროა წავიდე''-.ამ ფიქრებში ვიყავი როცა ოთახში დედაჩემი შემოვიდა კონვერტით და საჩუქრით ხელში. მადლობა ვუთხარი საჩუქრისთვის და მაგრად ჩავეხუტე. დედამ მითხრა რომ ბარგი დროზე ჩამელაგებინა ამაზე უარესად მოვიწყინე მაგრამ სხვა რა გზა მქონდა.
საღამო იყო მე ყველაფერი გამზადებული მქონდა ჩემ მეგობრებს დავემშვიდობე და აეროპორტში წავედი.დიდი ხნის შემდეგ სეულში ჩავფრინდი , სახე დავიფარე და კაპიშონი მოვიხურე რომ არავის შევემჩნიე რატომღაც უკვე ყველას გაეგო და მთელი პრესა ამით იყო აჭრელებული სასტუმროში მივედი და ჩემ სახელზე დაჯავშნილი ნომრის გასაღები გამოვართვი სულ ბოლო სართულზე აღმოჩნდა სადაც 10 ნომერი იყო შევედი ჩემს ნომერში ბარგს თავისი ადგილი მივუჩინე და წყალი გადავივლე ჩვეული სტილი ჩავიცვით ვარდისფერი კეტები თეთრი შარვალი ვარდისფერი ზედა და თეთრი მოსასხამი ნაოშნიკები და ტელეფონი ავიღე მუსიკები ჩავრთე და ოთახიდან გამოვდიოდი როცა ოთახებიდან ბიჭები გამოდიოდნენ. უცებ ერთის დანახვისას ცრემლი მომადგა ეს პარკ ჩანიოლი იყო მე ის ძალიან მიყვარდა ცრემლი მოვიწმინდა და კაპიშონი მოვიფარე რათა არ შევემჩნიე და ლიფტში შევედი ისინიც შემოვიდნენ და სანამ პირველ სართულზე ჩავიდოდით ასე მეგონა საუკუნე გავიდა ყველამ შემამჩნია ჩანი მაკვირდებოდა და დაბნეული იყურებოდა მე კი სწრაფად გავიქეცი და თვალს მოვეფარე.
ჰოლში ვიჯექი და ჩემ მეგობარ სალოს ველაპარაკებოდი ის ქეიპოპერი იყო და ყოველ დღე ქეიპოპსა და ექსოზე მელაპარაკებოდა მალე ალბად დამაზეპირებინებდა მთელ ქეიპოპს :დდ.დიდი ხანი იქ ვიყავი მერე სეულის დასათვალიერებლად გავედი და სახე კიდევ დაფარული მქონდა როცა სახეს ვიფარავდი შევამჩნიე ვიღაცამ დამინახა მაგრამ არვიცი ვინ.ამან დამაფიქრა მაგრამ გადავწყვიტე რომ ეს ფიქრები თავიდან მომეშორებინა.კაფეში შევედი და ცხელი შოკოლადი შევუკვეტე რომელიც მალევე მომიტანეს ძალიან გემრიელი იყო.მუსიკებს ვუსმენდი და ვიღაც ჩემს გვერდით დაჯდა ეს ვერც კი შევამჩნიე ისე ვიყავი ფიქრებში გართული სანამ ნაოშნიკი ვიღაცამ არ მომაძრო მე კი გაკვირვებულმა შევხედე.ცოტახანს ჩუმად ვიყავით მერე კი მან მითხრა რომ ის იყო ვინც ჩემი სახე დაინახა სახე მასაც დაფარული ქონდა ამიტომ ვერ მივხვდი ვინიყო.თითქოს მეცნობოდა მისი ხმა მაგრამ არვიცოდი საიდან ის უცებ წავიდა მე კიდევ ცოტახანს ვიყავი და წავედი.ლიფტში შევედი და მეათე სართულზე ავედი გამოვედი თუ არა ბიჭები ლაპარაკობდნენ მე კი სასწრაფოდ ოთახში შევედი ისე რომ არავის შევემჩნიე.წყალი გადავივლე პიჟამოები ჩავიცვი და დავიძინე.
მეორე დღე:
დილით მზის შუქმა გამაღვიძა კარგი ამინდი იყო.სწრაფად წყალი გადავივლე და თეთრი შორტი,ვარდისფერი მაიკა,თეთრი მოსასხამი და ვარდისფერი კედები ჩავიცვი რათქმაუნდა ტელეფონი და ნაოშნიკები ავიღე და ჰოლში ჩავედი. თავისუფალ ადგილზე დავჯექი უცებ 2ბიჭი დაჟინებით მიყურებდა რადგან სახეს ვმალავდი.ეს ორი ბიჭი ჩანი და ჯონგინი იყვნენ. ისევ ნომერში დავბრუნდი და ტირილი დავიწყე უცებ კარზე დააკაკუნეს ცრემლები მოვიწმინდე. სახე არ მქონდა დაფარული კარი გავაღე და ადგილზე გავშეშდი. ჩემს წინ ჩანი იდგა და თვალზე ცრემლი მოადგა უცებ ჩამეხუტა(როგორ მომნატრებია მისი სურნელი ^^ <3 )უცებ ვიგძენი როგორ ჩამოვვარდა მას ცრემლი თვალიდან.ასე დიდი ხანი ვიდექუთ და უცებ ვიღაც ბიჭის ხმა გავიგეთ (ეს ხმა მეცნო თუმცა არ ვიცი საიდან) ჩანი მაინც მეხუტებოდა...
მგონი საშინელებაა ხო?პირველი ფიკია და ვფიქრობ არ ღირს გაგრძელება.თქვენ რას მირჩევთ? :/ ^^ <3
CZYTASZ
always (დასრულებულია)
Akcjaფიკი არის პარკ ლინაზე რომელიც პარკ ჩანიოლის დაა რა მოხდება როდესაც კორეაში ჩავა? ამას ფიკის განვითერების დროს გაიგებთ ^^
