6

35 3 6
                                    

DAY 6

Pang sixth day ko na ngayon kaya lumabas ako para makapaglibot libot sa park

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Pang sixth day ko na ngayon kaya lumabas ako para makapaglibot libot sa park

Napansin ko lang,,wala yung mga nanghahabol sa aki--

"Oy! Heeyoung!"isang malakas na sigaw ang narinig ko sa likod

Pagkalingon ko sa kanya,nakita kong tumatakbo papalapit saakin si Mrs. Park;may-ari ng kumpanya na pinag-utangan ng mga magulang ko

Hindi ko alam kung anong gagawin ko,tatakbo ba o ano?

Ngunit huli na ang lahat...

She caught me...

"kailan ka magbabayad ng utang niyo ha?!"

"uhh-uh" sagot ko habang umaatras papalayo sa kanya

Tatakbuhan ko na sana siya nang makita ko ang iba pang mga pinagkakautangan namin sa likod ko; in short,na -cornered ako ng mga lapastangan na ito

Sina Mrs. Kim,Mr. Nam,Mrs. Choi at ang mga iba pa

Kinapa ko yung bulsa ko para kuhain ang cellphone ko ngunit

Wala iyon doon

I guess this will be the end of me...

Lahat sila nagsisisgawan,nagtatanong kung kailan ako magbabayad,hindi naman ako makasagot dahil unang una,wala pa akong trabaho para bayaran sila at sa tingin ko wala na akong pag-asang makabalik sa dating buhay ko,dahil apat na araw nalang ang natitira pero wala pa akong nababago sa buhay ko

Wala na akong silbi....

Wala na akong pag-asa...

I need you now,Justin...

Pero alam kong hindi ka darating...

Nandito na sila,nakapaligid sa akin, I feel like they are choking me to with their words; minumura-mura na nila ako

Hindi na ako makahinga...

Feeling ko anytime now,pwede na akong mamatay

I-I can't breat--

Nagkaroon ng sudden blackout sa mata ko,seconds after that,nakita ko ang katawan ko na nakahilata sa sahig

Akala ko titigil na sila sa pangungulit saakin despite of my condition right now,pero hindi eh,lumuhod si Mrs. Park sa gilid ko at sumigaw

"woy!gumising ka!"

"kailangan mo pa kaming bayaran!" sigaw niya habang sinasampal ang mukha ko

Hanggang dito pa ba naman gaganituhin pa rin niya ako?

Bigla nanamang nagpalit ang background,naging puti nanaman; si JungJung...

"kamusta Heeyoung?" tanong niya

"di mo ba nakikita yung katawan ko doon?" tanong ko at itinuro ang nakahilata kong katawan

"ow,sorry" sagot niya at napatakip nalang ng bibig

"pero paano ito nangyari?"tanong niya

"hinimatay ako,dahil sa takot at kaba kanina akala ko nga mamatay na ako"

"paano ka mamatay kung patay ka naman na talaga" sagot niya

"ipapaalala ko lang sayo ha? 4 days nalang ang natitira para baguhin mo ang buhay mo"

"oo,alam ko" sagot ko at bigla nalang siya nawala

Wala man lang 'goodbye' o 'paalam' ganon?

At pagkalipas ng ilang minuto umalis na rin sila,at saktong sakto na kakabalik ko lang sa katawan ko

Pagkamulat na pagkamulat ng mga mata ko,unang pumasok sa isip ko kung ano ba talaga ang mga magulang ko at ang daming naniningil sa kanila at kung bakit ang sikat sikat nila

Hindi ko rin alam kung magkano ang babayaran kong utang kaya di ko pa sila mabayad bayaran

Kailan ba ito titigil?

Sino ba ang pwedeng tumulong saakin?

Doesn't Heeyoung means Joy & prosperity?

Then why ain't I happy with my life?!

n�*^�yZ9

10 days [completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon