(Annie’s POV)
“Annie!!!!”
Papunta na ako sa classroom ko ng may narinig akong tumawag sa name ko galing sa likuran ko.
I turned around.
Oh~…It’s Raisa pala.
Raisa is one of my close friends here sa university namin.
She’s the #1 victim ko sa kaplastikan ko.
Bakit?
Simple!
Masyado kasi siyang mabait and it irritates me.
Mabait siya pero ang hindi ko talaga nagustuhan sa kanya ay ang pagiging ‘know-it-all’ niya. And magnanakaw siya ng facts and learnings na galing sayo, then ipapakita niya sa lahat na sa kanya talaga nanggaling yun…Kumbaga parang nang-aangkin.
“Oh hi! Good morning, Rais!”, I greeted her with a smile.
She came nearer to me and nakisabay maglakad papunta sa class.
“Ano sama ka sakin mamaya bumili ng supplies para sa project natin?” tanong ni Raisa.
“Oo naman! Ako na ang inappoint nyung leader. Di pwede na wala ako. Haha…” reply ko.
Tsss~….Wala naman kasi sa group namin ang capable maging leader! Ako na lang always! Nakakapagod kaya!!!
“Haha..tamaaaa~!!! Ikaw lang kasi ang may kaya nung research eh” pahabol ni Raisa.
Tsk!Kasalanan ko ba kung kinulang ka sa education?!
“Don’t worry. If may queries ka, ask mo lang ako for help!” sabi ko.
Nakikipagplastikan nako.
“Ah nga pala. Hindi ka pa rin ba nakakanood ng Hunger Games?” tanong ko….Biglaan lang na tanong to kill time. Ang layo kasi ng classroom namin!
“Di pa rin eh. Hindi na siya showing diba? Ano nga ba ung storya nun??”
Then my blabbermouth strikes again. Dumaldal na naman ako. Naexcite kasi ako sa kakastory ng Hunger Games sa kanya. I love the movie eh!
After a few minutes, nakarating na kami sa class namin.
Just like normal classes, nagkaroon kami ng discussions, recitations and etc.
Partcipate din ako ng 100%.
After an hour and a half, dismissed na kami.
Nagmeeting muna kami ng mga kagrupo ko para sa project. Close friends ko sila lahat. Pero si Raisa lang ang subject ng kaplastikan ko. The rest kasi ng mga close friends ko, prangka at totoo.
After ng meeting, nagkwentuhan ang barkada sa canteen.
“Uy…Ang ganda daw ang Hunger Games~” biglang comment ni Mitchell.
“As in?Naririnig ko din sa mga boardmates ko. Ganda daw.” Albert replied.
Ako nasa gilid lang. Nag iisip ng kung ano-ano.
“Oo! As in ang ganda ng Hunger Games! Nice ang story!”
Nang marinig ko ang boses na yun, tumaas na lang bigla ang kilay ko. Si Raisa, nagsisimula na naman.
“Nakapanuod ka, Rais?” tanong ni Albert.
“Oo. Nice talaga. Ang ganda ng story!!!Kwentuhan ko kayo about sa story!”
