till then... (one-shot)

another short story na pakiramdam ko wa wents na nman T_T.... la kasi akong maisip na update kaya eto na lang muna T_T sana magustuhan niyo kahit mukang ewan siya

************************************************************************************************************

hinakbang ko paakyat ung paa ko papunta sa kubo, sa kubo kung saan kami laging nag kikita ni jeremy, nakasanayan na kasi namin na kapag meron kaming tampuhan dito kami mag uusap, ginawa kasi niya tong kubo na to para regalo daw niya sakin nung 3rd year aniversary nmin,

saksi tong kubo na to sa lahat ng away at pagmamahalan namin ni jeremy, saksi din itong kubo na to kung gano ko siya kamahal, kung pano ako humingi ng pangalawang pagkakataon sa kanya nung sinubukan kong magmahal ng iba dahil akala ko nun hindi niya ako kayang ipaglaban sa mga magulang niya,

madaming luha ung pumatak sa kubo na to, pero mas maraming halakhak ang lumabas sa mga bintana nito galing sakin at kay jeremy, ako nga pala si sweet danica barican 4th year collage, wala nman akong masasabi tungkol sakin dahil normal na tao lang ako, walang yaman na ipagmmalaki, walang talino na kayang umabot ang grades ko sa validectorian, simpleng tao na sobrang nag mamahal kay jeremy irving heradura, ang aking first love, mayaman siya, sikat, matalino, kaya nga nung niligawan niya ako sinagot ko na siya agad, hindi na ako nag paligoy ligoy pa, di na din nag pakipot, bakit pa kung mahal ko naman na ung tao bago pa lang niya ako mapansin bakit ko pa papatagalin...

"kala ko di ka na dadating" bungad sakin ni jeremy pagbukas ko pa lang ng pintuan ng kubo, kita ko sa mga mata niya ung pag hihirap, at alam ko na kagaya ko nasasaktan din siya, di ko kasi maisip kung bakit kailngan ganito magyari saming dalawa, kala ko kasi sapat na ung mahal namin ung isa't isa at magiging masaya na kami, hindi pala ganun kasimple magmahal.

"bakit mo pa ako pinapunta dito?" tanong ko sabay iwas ng tingin kay jeremy, ayoko na kasing makita pa niya akong umiiyak, tama na siguro ung halos 1ng bwan kong iniyakan ung paghihiwalay namin, at ayoko nman mag mukang kawawa sa harapan niya, tinanagap ko naman na ung gusto ng tadhana samin dalawa, pero hindi ko lang matangap kung bakit sa tingin lang niya naiiyak na ako.

"mahal na mahal kita" pumatak na ung mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan, mahal na mahal daw niya ako? oo alam ko pero bakit parang ang sakit pakingan? diba dapat masarap pakingan ung ganung salita lalo na sa taong mahal na mahal mo rin.

"huli na to jeremy" sabi ko sabay tangal ng mga kamay ni jeremy na nakapulupot sa bewang ko, ayoko kasing maramdaman ulit siya, baka kasi bumalik lang ako sa pagiging tanga ko.

"gusto ko lang mag paalam sayo" ngumiti ako kay jeremy at pinunasan ko ung mga luha ko, paalam? madami na siyang beses na nag paalam sakin ano ba bago ngayon?

"ayun lang ba? sige mauuna na ako" sabi ko sabay lakad palabas sa kubo, peo bago pa ako tuluyan makalabas hinatak ako ni jeremy papasok sa kubo, inakap niya ako ng mahigpit, masakit sa katawan ung pagkakaakap niya sakin pero ang mas masakit parang ayaw ko ng alisin ni jeremy ung pagkakaakap niya sakin, pero mali hindi na pwede, my masasaktan na.

"bumalik ka na sakanya kailngan ka nila" sabi ko pero tuluyan ng nawalan ng control ung utak ko kaya inakap ko na din ng mahigpit si jeremy, mahal na mahal ko siya pero hindi ko nman kaya na my masaktan dahil sakin, kaya kong mag paraya pero sana kahit ngayon lang maintindihan ako ng diyos para maakap lang ng mahigpit ung taong alam kong hindi na sakin.

"mahal na mahal kita, sobra kitang mahal, mapatawad mo sana ako"

hinalikan ko sa labi si jeremy at tuluyan ko ng nilisan ung kubo, sa ngayon hindi ko pa siya kayang mapatawad oo mahal na mahal ko siya pero hindi ko maintindihan kung bakit meron siyang nabuntis na ibang babae kung talagang mahal niya ako, oo nga sinabi niya na lasing lang siya nun, maiintindihan ko sana kung walang batang nabuo, ayokong maging dahilan ng sirang pamilya kahit pa mahal na mahal ko siya...

'best sana maging masaya kayo ni jeremy' mahina ko yang bulong habang patuloy ako sa pag lalakad ko palayo sa kubo, kung saan iiwan ko ung taong mahal na mahal ko at hawak ung puso ko..

"sweet!! sa susunod na panahon sisiguraduhin kong magiging tayo na talga!" rinig ko na sigaw ni jeremy, pero hindi magawang gumalaw ng katawan ko para tignan man lang siya sa huling pagkakataon, lalayo na ako sa kanila ng bestfriend ko mahirap na baka mawalan pa ng magiging tatay ung magiging anak ng pinakamamahal kong kaibigan na tinuring kong kapatid.

"IINTAYIN KITA DUN JEREMY!

-the end-