"..kısa boylu, geniş vücutlu, yassı burunlu, soluk benizli, geniş ağızlı ve çekik gözlü; açıkçası -Avrupalı gözüyle- Moğolların daha aşağı ve daha sevimsiz versiyonlarıdır."
Orklar Beleriand'da ve Orta Dünya'da bir çok savaşın tam ortasında bulunmuşlardır. Melkor Valinor'dan kaçtıktan sonra Beleriand'ın ilk üç savaşını kaybedince orkların elflerle başa çıkamayacağını anlamıştır ancak bu yaratıklar daima savaşlarda yer almışlardır. Melkor devrildikten sonra da bazıları Dumanlı Dağlarda kendi kendilerinin efendileri oalrak yaşamış bazıları da Sauron'un emri altında Mordor'da toplanmıştır. Yüzük savaşlarından sonra Sauron'un da devrilmesiyle soyları yavaş yavaş yok olmuştur.
Orklar elflerden yaratıldıkları için güçlü savaşçılardır, katledilmedikçe ölmezler. Zaman içinde birbirlerinden farklılaşırken yetenkleri de farklı yönlerde gelişmiştir. Örneğin Dumanlı Dağlarda Ulu Goblin'in (diğerleinden daha büyük ve Orcrist'i görür görmez tanımasına bakılırsa muhtemelen çok da yaşlı bir orktur) emrinde yaşayan orklar karanlıkta çok daha iyi gören ve madencilikte çok ileri bir türe dönüşmüşlerdir. Mordor da yaşayanlar da savaşçılık konusunda daha güçlüdürler. Her ne olursa olsun orklar güzel olan her şeyden nefret ederler, çiğ et yedikleri için, insanları, elfleri (tabi bulabilirlerse), hobitleri, atları ve midillileri hatta kendi soylarını bile yerler. Yaşadıkları bölgedeki dilleri çarpıtarak ve Karanlık Lisanla karıştırarak kısa sürede bir sürü lehçe geliştirmişlerdir. Bu yüzden de ayrı kabilelerden gelenler aralarında ortak lisanı kullanmak zorunda kalmaktadır. Merry ve pipin'i kaçıran orklar, Dumanlı Dağlardan, Isengard'dan ve Mordor'dan gelen topluluklardan oluşuyorlardı ve bu yüzden ortak lisanı kullanmak zorunda kalmışlardı. Ork tiplerine bakılırsa bir çok farklı amaç için farklı türün olduğu görülür.
Madenci orklar, daha küçüktür ama çok daha iyi görürler, buna karşın güneşten daha çok etkilenirler. İzci orkların koklama duyuları çok gelişmiştir. Savaşçı orklar çok daha büyük ve güçlüdürler.
